Πλέον ο νόστος του Ηπειρώτη δεν είναι να γυρίσει πίσω στην πατρίδα.
Τώρα ο νόστος έχει να κάνει με την διατήρηση της πολιτιστικής ταυτότητας και της διασύνδεσης του με την Ήπειρο.
Ο απόδημος Ηπειρώτης ως πολίτης του κόσμου βλέπει την Ήπειρο με βλέμμα αποστασιοποιημένο από τα προβλήματα και την τρέχουσα οικονομική κρίση, βλέπει την Ήπειρο έχοντας ως γνώμονα το παγκόσμιο πολιτικοοικονομικό γίγνεσθαι.
Έχοντας φύγει από το πρόβλημα, μοιραία αναζητά τις λύσεις, μόνο που οι λύσεις δεν μπορούν να έρθουν από μόνες τους και δεν μπορούν να έρθουν μόνο από έξω.
Η Ήπειρος οφείλει να πετύχει την ανάσταση της μέσα από την δική της δυναμική, μέσα από τα δικά της στρατηγικά και γεωφυσικά πλεονεκτήματα, μέσα από τις υποδομές που έχουν διαμορφωθεί.
Έξωθεν λύσεις και κυρίως αυτόματες δεν υπάρχουν πουθενά στον κόσμο.
Ο απόδημος Ηπειρώτης είναι λοιπόν αυτός που μπορεί ν’ αλλάξει την ψυχολογία και τον τρόπο σκέψης, δεν είναι απαραίτητα ο οικονομικός αιμοδότης, αλλά ο δότης τεχνογνωσίας και μιας πιο σύγχρονης αντίληψης σχετικά με το ρόλο της Ηπείρου στην Ευρώπη και τον κόσμο.
Ο απόδημος Ηπειρώτης είναι η ανθρώπινη γέφυρα της Ηπείρου με τον κόσμο και αυτή μπορεί να είναι η κύρια και σημαντική προσφορά του στην πατρίδα.