Δηλώσεις και για τον αγωγό φυσικού αερίου Ελλάδα – Ιταλία
Μιλώντας στην αρμόδια Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής κατά τη συζήτηση του σ/ν για τη “Λειτουργία ενεργειακών αγορών ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου, και τα δίκτυα μεταφοράς υδρογονανθράκων”, ο Σταύρος Καλογιάννης ανέφερε:
Επισημαίνω κατ’ αρχάς ότι συζητάμε ένα σ/ν που περιλαμβάνει διακόσια (200) άρθρα (!), για σημαντικά ζητήματα όπως η ενίσχυση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ), η αγορά ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου, οι υδρογονάνθρακες, η λειτουργία των λατομείων και άλλα, σε μία εξαιρετικά πιεστική – από άποψη χρόνου – διαδικασία.
Ειδικότερα:
Α) Για την ΡΑΕ
Με το σ/ν ενισχύεται πολύ ο ρόλος της ΡΑΕ και οι αρμοδιότητές της και αυτό είναι θέμα λεπτό, που χρειάζεται επανεξέταση. Ενδεικτικά αναφέρω ότι η ΡΑΕ ουσιαστικά θα αποφασίζει και για τη λήψη μέτρων προώθησης του ανταγωνισμού στην λειτουργία της αγοράς ενέργειας. Τα όρια των αρμοδιοτήτων μεταξύ της ΡΑΕ και της Επιτροπής Ανταγωνισμού είναι δυσδιάκριτα και είναι βέβαιο ότι θα δημιουργηθούν προβλήματα.
Μία παρατήρηση για το προσωπικό της ΡΑΕ: θεωρώ υπερβολικό τον αριθμό των πέντε ειδικών συνεργατών του Γραφείου Προέδρου της ΡΑΕ, και μάλιστα υπό τις σημερινές οικονομικές συνθήκες, όταν ένας Υπουργός έχει μόνον δύο ειδικούς συνεργάτες.
Β) Για τον αγωγό πετρελαίου Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη:
Ο αγωγός είναι έργο μείζονος εθνικής σημασίας και προφανούς δημόσιας ωφέλειας. Γι’ αυτούς τους λόγους αποτέλεσε μία από τις στρατηγικές επιλογές των Κυβερνήσεων Καραμανλή.
Η κατασκευή του πετρελαιαγωγού προβλέπεται από τη Συμφωνία μεταξύ των Κυβερνήσεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας, της Βουλγαρίας και της Ελλάδας και έχει κυρωθεί, από πλευράς Ελλάδος, με το Ν. 3558/2007.
Παρά τον επανειλημμένο κοινοβουλευτικό έλεγχο, από πλευράς Νέας Δημοκρατίας, η Κυβέρνηση καθυστέρησε αδικαιολόγητα την προώθηση του αγωγού. Υπενθυμίζω ότι το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ) κατέθεσε ένα δισέλιδο προσχέδιο νόμου, τον Μάρτιο 2010, με τίτλο «Εγκατάσταση του αγωγού πετρελαίου Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη», στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου και στις 14/07/2010 (ακριβώς πριν ένα χρόνο) έγινε μία απλή ενημέρωση των μελών της αρμόδιας Επιτροπής της Βουλής από την τότε Υπουργό ΠΕΚΑ.
Απαντώντας σε σχετική Ερώτησή μου, τον περασμένο Νοέμβριο το Υπουργείο με διαβεβαίωνε ότι η διαδικασία κύρωσης του σ/ν για τον αγωγό πετρελαίου Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη ολοκληρώνεται «εντός των προσεχών ημερών»!
Δυστυχώς χρειάστηκαν είκοσι ένας (21) μήνες και μεγάλη δική μας πίεση για την προώθηση του σπουδαίου αυτού έργου. Έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος, ενώ πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν ότι το φθινόπωρο του 2009 δεν άλλαξε η Κυβέρνηση μόνον στην Ελλάδα, άλλαξε και στην Βουλγαρία. Η νέα Βουλγαρική Κυβέρνηση είναι επίσης αντίθετη (για περιβαλλοντικούς, δήθεν, λόγους) στο έργο.
Γ) Για τον αγωγό φυσικού αερίου Ελλάδας – Ιταλίας:
Έχουμε κατ’ επανάληψη τονίσει ότι ο αγωγός είναι εθνικού ενδιαφέροντος. Υπήρξαν απίστευτες παλινωδίες από πλευράς Κυβέρνησης. Υπενθυμίζω τους προεκλογικούς λεονταρισμούς του ΠΑΣΟΚ περί μη χωροθέτησης του αγωγού και των συνοδών εγκαταστάσεων στη Θεσπρωτία για περιβαλλοντικούς, δήθεν, λόγους. Οι ρυθμίσεις που αφορούν τον αγωγό είναι στη σωστή κατεύθυνση.
Προβλέπεται όμως ότι εντός ενός έτους από την έναρξη λειτουργίας του αγωγού, η ΔΕΠΑ θα λειτουργήσει νέα Επιχείρηση Παροχής Αερίου, υπό μορφή ΑΕ, για την Ήπειρο και τη Δυτ. Μακεδονία.
Κατ’ αρχάς ζητάμε από το Υπουργείο ένα χρονοδιάγραμμα για την έναρξη λειτουργίας του αγωγού Ελλάδα – Ιταλία.
Δεύτερον: Παραδώσαμε στο ΥΠΕΚΑ το 2009 έτοιμο τον Οργανισμό Ρυθμιστικού Σχεδίου για την μείζονα περιοχή των Ιωαννίνων. Το σχετικό ΠΔ έχει δημοσιευθεί στο ΦΕΚ από τον Σεπτέμβριο 2009 και ο Οργανισμός είχε εγκεκριμένη πίστωση 200.000 € για το 2009.
Δυστυχώς, το «πράσινο» ΥΠΕΚΑ, επί δύο χρόνια, δεν έχει καν ορίσει την Εκτελεστική Επιτροπή του Οργανισμού! Αυτό είναι το ενδιαφέρον του για την πράσινη ανάπτυξη και αυτή η απραξία μας κάνει εξαιρετικά επιφυλακτικούς και για την λειτουργία της ΕΠΑ Ηπείρου και Δυτ. Μακεδονίας, η οποία παραπέμπεται στο μέλλον χωρίς κανένα χρονοδιάγραμμα.
Δ) Μεταλλευτικές – Λατομικές εργασίες εντός δασών:
Ό,τι και να πούμε για τα σχετικά άρθρα του νομοσχεδίου είναι λίγο. Δεν είναι δυνατόν να ισχυρίζεται το Υπουργείο Περιβάλλοντος ότι «επιτρέπεται η απόθεση καταλοίπων της μεταλλουργικής επεξεργασίας στα δάση» και ότι με τη ρύθμιση αυτή «επιτυγχάνεται ο περιορισμός των επεμβάσεων εντός των δασών»! Επιτέλους, όλα έχουν ένα όριο.
Επίσης, πρέπει να σταματήσει αυτό που συνεχίζει να γίνεται με τις λατομικές περιοχές. Δηλαδή να παρατείνεται για άλλα πέντε (5) χρόνια η προθεσμία καθορισμού λατομικών περιοχών. Δεν επιτρέπεται να αναφέρεται σε αιτιολογική έκθεση σ/ν που υπογράφεται από 10 Υπουργούς ότι η καθυστέρηση καθορισμού λατομικών περιοχών δεν οφείλεται σε αδράνεια της Διοίκησης αλλά σε άλλους λόγους, όπως οι πιέσεις των τοπικών κοινωνιών!
Επίσης δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές οι νέες παρατάσεις στο χρόνο λειτουργίας λατομείων αδρανών υλικών, όταν μάλιστα υποτίθεται ότι στο αμέσως επόμενο διάστημα το Υπουργείο θα φέρει νέο σ/ν για τα προβλήματα του κλάδου συνολικά. Θα έπρεπε να ενταχθούν τα σχετικά με τα λατομεία στο νέο σ/ν, του οποίου οι ρυθμίσεις πρέπει να είναι απολύτως συμβατές με την περιβαλλοντική νομοθεσία.