Μισή ευκαιρία σημαίνει καμιά ευκαρία
Όλα τα όπλα της χρησιμοποιεί η εγχώρια οικονομική και πολιτική ελίτ μπροστά στην προοπτική της Κυβέρνησης της Αριστεράς. Τελευταία και αξιοσημείωτα επικίνδυνη γραμμή άμυνας είναι η διακινούμενη προπαγάνδα που αποβλέπει στην παγίδευση του ΣΥΡΙΖΑ σε κατάσταση μη αυτοδυναμίας.
Η προσπάθεια στηρίζεται στον εξαναγκασμό του ΣΥΡΙΖΑ σε κυβερνητική συνεργασία με πιο « μετριοπαθή » κόμματα ή κομματίδια (ΚΙΔΗΣΟ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ), που θα συγκρατήσουν τις «ακραίες» φωνές κάποιων μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ και θα λειτουργήσουν ως εγγύηση « ομαλής » και « υπεύθυνης » κυβερνητικής πολιτικής εκ μέρους του. Κάτι αντιστρόφως ανάλογο, δηλαδή, με την περίπτωση της συμμετοχής της ΔΗΜΑΡ στη συγκυβέρνηση με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Το ιδεολόγημα αυτό προωθείται ιδιαίτερα στα μεσαία και μικρομεσαία στρώματα που – αν και αναγνωρίζουν την αναγκαιότητα αλλαγής της Κυβέρνησης – είναι ωστόσο εγκλωβισμένα ακόμη από την προπαγάνδα του εκφοβισμού.
Καλούν την Αριστερά να αυτοκτονήσει
Ας είμαστε ειλικρινείς. Η αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αυτοσκοπός, ούτε αποτέλεσμα αλαζονείας. Συνιστά, ωστόσο, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ , επειδή είναι προϋπόθεση επίτευξης της μνημονιακής ανατροπής. Δεδομένης της εσωστρέφειας και αυτοπαγίδευσης του ΚΚΕ, της μηδενικής εκλογικής απήχησης της ΔΗΜΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δεν υπάρχει καμιά άλλη πολιτική δύναμη με την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να συνεργαστεί κυβερνητικά. Μια συνεργασία με τον Πρωθυπουργό του Μνημονίου (ΓΑΠ- ΚΙΔΗΣΟ) ή του ΠΑΣΟΚ θα παρέπεμπε στο χώρο του σουρεαλισμού, Αν μη τι άλλο δεν ζούμε στη χώρα των λωτοφάγων ή τουλάχιστον είναι πολύ νωρίς ακόμη, για να ξεχάσουμε. Μια συγκυβέρνηση με το « θολό » ΠΟΤΑΜΙ είναι ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ που το γέννησε, τους ΝΕΟΦΥΛΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ της ΔΡΑΣΗΣ που συμπεριλαμβάνει. Ποια αντιμνημονική πολιτική μπορεί να εφαρμοστεί από κοινού; Ποια αντιστροφή της λιτότητας; Ποια ριζοσπαστική πολιτική μεροληπτική υπέρ των λαϊκών στρωμάτων; Ποια ανατροπή της διαπλοκής των μεγαλοεργολάβων και καναλαρχών; Ποια φορολόγηση της μεγάλης περιουσίας; Για ποιο λόγο η Αριστερά να αυτοκτονήσει ηθιικά, πολιτικά και εκλογικά συνεργαζόμενη με όλους αυτούς, στραγγαλίζοντας με τα ίδια της τα χέρια και την τελευταία ευκαιρία για αναγέννηση της ελληνικής κοινωνίας; Δεν υπάρχει καμιά περίπτωση.
Η Αριστερά διεκδικεί την ευκαιρία ΟΛΟΚΛΗΡΗ
Ο ελληνικός λαός έχει δώσει και ξαναδώσει πολλές φορές την αυτοδυναμία σε εκείνες τις δυνάμεις που κατέστρεψαν τη χώρα, στο ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία. Επανειλημμένα και σταθερά αντικαθιστούσε μάταια για δεκαετίες την αυτοδυναμία του ενός με την αυτοδυναμία του άλλου. Γιατί δε δικαιούται να λάβει ΟΛΟΚΛΗΡΗ την ευθύνη για τη διακυβέρνηση της χώρας και η Αριστερά, η οποία έχει και το ηθικό πλεονέκτημα – όντας εκτός της νομής της εξουσίας και του συστήματος διαφθοράς – και τις κοινωνικές και διανοητικές δυνάμεις, για να καθοδηγήσει το έθνος; Η Αριστερά έχει προσφέρει απλόχερα στον τόπο, στους εθνικούς και πολιτικούς αγώνες για τη δημοκρατία, στον πολιτισμό, στη διανόηση, στην κοινωνική εξέλιξη, από την πλευρά της κοινωνικής και πολιτικής αντιπολίτευσης. Είναι η ώρα της να προσφέρει και από τη θέση της Κυβερνητικής εξουσίας. Είναι η ώρα ο λαός να τις δώσει με όλη του την καρδιά ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ και ΙΣΧΥΡΗ , όχι κουτσουρεμένη, ασθενική και εξαρχής υπονεμευμένη. Είναι η ώρα η Αριστερά – εβδομήντα και πλέον χρόνια μετά το έπος της Αντίστασης και την τραγωδία του Εμφυλίου – να σταθεί ενώπιον της Ιστορίας.
(Αναδημοσίευση από τους « ΘΕΣΠΡΩΤΙΚΟΥΣ ΑΝΤΙΛΑΛΟΥΣ »
ΜΗΤΣΕΛΟΣ ΣΠΥΡΟΣ
Μέλος της ΝΕ ΣΥΡΙΖΑ Θεσπρωτίας