Τι συμβαίνει στο Κέντρο Πρόληψης “Αριάδνη”;
Ερώτημα που, δυστυχώς, έχει απασχολήσει την τελευταία διετία την κοινή γνώμη, καθώς το φως της δημοσιότητας είδαν καταγγελίες για τον τρόπο, το ύφος και το ήθος με το οποίο ασκείται η διοίκηση στο Κέντρο. Καταγγελίες που συζητήθηκαν τόσο στο Δημοτικό Συμβούλιο Ηγουμενίτσας, έφτασαν όμως και μέχρι τη Βουλή…Και φαίνεται πως είναι τόσο… περιέργος ο τρόπος που διοικείται η “Αριάδνη”, που ο Σύλλογος Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης της χώρας, τον χρησιμοποιεί ως “κακό παράδειγμα” για να διεκδικήσει την θεσμική αλλαγή του πλαισίου κάτω από το οποίο λειτουργούν τα Κέντρα Πρόληψης.
Γεγονός που φαίνεται πως οδηγεί σε παραιτήσεις, αφού από τους τρεις επιστήμονες που υπηρετούσαν στην Αριάδνη, σήμερα έχει απομείνει μόνο μία!
Ο Κοινωνιολόγος του Κέντρου αποχώρησε λίγους μήνες νωρίτερα “αθόρυβα”, ενώ σήμερα την “αναγκαστική”, όπως αναφέρει, παραίτησή της γνωστοποίησε, με επιστολή που απέστειλε στα ΜΜΕ η ψυχολόγος και πρώην επιστημονικά υπεύθυνη του Κέντρου κα Άννα Παπαγιάννη.
Ίσως η απο… στελέχωση αυτή να “ανάγκασε” λίγες μέρες νωρίτερα, την Πρόεδρο και τη γραμματέα του Κέντρου να υλοποιούν “δράσεις στήριξης της ψυχοκοινωνικής υγείας”, όπως πρόσφατα (01/10/2018) έκαναν στο Θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων στην Ηγουμενίτσα, με αφορμή την παργόσμια ημέρα για την Τρίτη ηλικία!!!
Στην επιστολή της η κα Παπαγιάννη, “αποχαιρετά” με το δικό της τρόπο τους ανθρώπους με τους οποίους συν-εργάστηκε, ενώ κάνει λόγο για “αφόρητη εργασιακή πίεση”…
Ολόκληρη η επιστολή της κας Άννας Παπαγιάννη, έχει ως εξής:
Γνωστοποίηση αναγκαστικής παραίτησης
Με μεγάλη μου λύπη μοιράζομαι μαζί σας την αναγκαστική παραίτηση μου από τον εργασιακό μου χώρο, στον οποίο εργάστηκα, έδωσα και πήρα, για 20 ολόκληρα χρόνια. Δύσκολο να κλείνει κανείς έναν ολόκληρο κύκλο, μα και τα κλεισίματα είναι μέσα στην ζωή.
Το καλοκαίρι του ‘99 ήρθα από την Αθήνα και ξεκίνησα να εργάζομαι στο Κ.Π., στην «ΑΡΙΑΔΝΗ» όπως λένε οι άνθρωποι που το γνώρισαν, με πολύ κέφι μεράκι αλλά και αγωνία και κόπο, για να καταθέσω την γνώση μου και την επιστημονική μου εμπειρία στον τόπο μου. Στόχος η πρόληψη και η ενδυνάμωση των ανθρώπων της κοινότητας ώστε να προλαμβάνουν παρά να θεραπεύουν. Όλα αυτά τα χρόνια με όλες τις ομάδες της τοπικής κοινότητας, στην Ηγουμενίτσα, στην Παραμυθιά, στους Φιλιάτες, σε όλη την Θεσπρωτία, με γονείς, εκπαιδευτικούς, μαθητές και φοιτητές, γνωρίστηκα· δούλεψα· επικοινώνησα· μοιράστηκα· αγωνίες, αξίες, προβληματισμούς, ανάγκες. Συναντηθήκαμε σε εκδηλώσεις, συναυλίες, θεατρικά δρώμενα, ραδιοφωνικές εκπομπές, ταξίδια ανταλλαγής, αθλητικές εκδηλώσεις, κινηματογραφικές προβολές.
Σήμερα μετά από 2 περίπου χρόνια αφόρητης εργασιακής πίεσης, η οποία απορρέει από διάφορα προβλήματα του εργασιακού μου χώρου, βρίσκομαι στην δύσκολη θέση να αναγκαστώ σε παραίτηση, να αφήσω πίσω μου όλα όσα έζησα μαζί σας, καθώς ως εργαζόμενη, ως επιστήμονας, ως άνθρωπος, δεν μπορώ πλέον να λειτουργήσω σύμφωνα με τις αξίες μου τις οποίες πρεσβεύω και με τις οποίες εργάστηκα όλα αυτά τα χρόνια.
Πολλοί με έχετε ακούσει να λέω: «Δεν μπορείς να αλλάξεις τους άλλους, τον μοναδικό άνθρωπο που μπορείς να αλλάξεις είναι ο εαυτός σου». Για αυτό το λόγο, πικρά αλλά νηφάλια, αναγκάζομαι να μετακινηθώ, για άλλη μια φορά εγώ· καθώς όλα στον εργασιακό μου χώρο είναι καιρό αμετακίνητα. Και οι επιλογές έχουν κόστη. Το δικό μου κόστος είναι να αφήσω την εργασία μου, που – εκτός των άλλων – ήταν και το μοναδικό βιοποριστικό μου μέσο, από την οποία σε μόλις δύο χρόνια θα μπορούσα να συνταξιοδοτηθώ.
Κλείνοντας, θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς, όλους εσάς που είχα την τύχη να συνεργαστώ και να γνωρίσω, όλους εσάς με τους οποίους συμπορεύτηκα συνδημιουργώντας.
Παπαγιάννη Άννα
ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ