Πέρασαν 15 ολόκληρα χρόνια από το Σάββατο της 6η Δεκέμβρη του 2008, τότε που ο έφηβος Αλέξης Γρηγορόπουλος δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από το περίστροφο του δολοφόνου αστυνομικού Κορκονέα. Η εν ψυχρώ δολοφονία έβγαλε στον δρόμο ένα ορμητικό ποτάμι χιλιάδων μαθητών, φοιτητών, νεολαίας, εργαζόμενων, ανέργων, που διαδήλωσαν ενάντια στην κυβέρνηση της Ν.Δ καταγγέλλοντας την κρατική βία και καταστολή διεκδικώντας ταυτόχρονα αξιοβίωτη ζωή με μόρφωση, δουλειά και ελευθερία. Το σύνθημα “στις Τράπεζες λεφτά στη νεολαία σφαίρες/ ήρθε η ώρα για τις δικές μας μέρες” διατράνωνε τη θέληση του λαού και της νεολαίας να ανατρέψουν την κοινωνική βαρβαρότητα που βίωναν και προμηνύονταν ακόμη πιο σφοδρή.
15 χρόνια μετά, η κυβέρνηση της ΝΔ εφαρμόζοντας την πολιτική της σιδηράς πυγμής, εξαπολύει μια άνευ προηγούμενου επίθεση καταστολής και αυταρχισμού απέναντι στον λαό και τη νεολαία. Οι δολοφονίες του Κ. Φραγκούλη, του Χ. Μιχαλόπουλου από την”τυχαία εκπυσοκρότηση” για άλλη μια φορά των όπλων των αστυνομικών, ο σοβαρός τραυματισμός της 16χρονης μαθήτριας από τις αστυνομικές δυνάμεις, έρχονται να προστεθούν σε αυτή του Α. Γρηγορόπουλου. Ηθικός αυτουργός είναι η κυβέρνηση που έχει δώσει το πράσινο φως στις δυνάμεις καταστολής να δρουν ανεξέλεγκτα, γνωρίζοντας πως απολαμβάνουν καθεστώς ατιμωρησίας, αφού ο δολοφόνος του Γρηγορόπουλου, Κορκονέας, κυκλοφορεί ελεύθερα, αφού επιβραβεύονται με επίδομα 600 ευρώ για τις “υπηρεσίες τους”, αφού εκτοξεύονται οι δαπάνες για την καταστολή ενώ υποχρηματοδοτούνται οι δημόσιες κοινωνικές δαπάνες. Παράλληλα, επιβάλλει ακραία αντιδημοκρατικά μέτρα, με απαγορεύσεις διαδηλώσεων, με καταπάτηση ακόμα και των θεμελιωδών και συνταγματικά κατοχυρωμένων δημοκρατικών δικαιωμάτων, όπως της απεργίας.
15 χρόνια μετά, η κυβέρνηση εξαπολύει νέα σφοδρή επίθεση στους εργαζόμενους και τη νεολαία. Ψηφίζει νόμους που σαρώνουν κάθε εργασιακό και συλλογικό δικαίωμα. Καταδικάζει τον λαό και τη νεολαία στην φτώχεια, στην εργασιακή περιπλάνηση, στην ανεργία. Την ίδια στιγμή, μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης μοιράζει δισεκατομμύρια στις επιχειρήσεις και τις Τράπεζες, ιδιωτικοποιεί τα δημόσια κοινωνικά αγαθά, και παραδίδει το περιβάλλον και τους εναπομείναντες δημόσιους χώρους στους επιχειρηματικούς ομίλους ως νέο πεδίο κερδοφορίας. Η όξυνση του αυταρχισμού και της καταστολής αποτελεί όπλο στα χέρια της για την επιβολή αυτής της πολιτικής.
15 χρόνια μετά η νέα γενιά, οι εκπαιδευτικοί και η χειμαζόμενη κοινωνική πλειοψηφία έρχονται αντιμέτωποι με την επιχείρηση διάλυσης του δημόσιου σχολείου και την οικοδόμηση ενός αντιδραστικού ιδιωτικοποιημένου/ανταγωνιστικού/κατηγοριοποιημένου σχολείου. Έρχονται αντιμέτωποι με το σχολείο της απογείωσης των ταξικών και εξεταστικών φραγμών (Τράπεζα Θεμάτων, ΕΒΕ,εξετάσεις PISA στην ΣΤ΄Δημοτικού και Γ΄Γυμνασίου) των “δεξιοτήτων”, της μόρφωσης για λίγους και εκλεκτούς. Με πολύτιμο εργαλείο την αξιολόγηση σχολείων και εκπαιδευτικών, στρώνει το έδαφος για την κατάργηση κάθε έννοιας εργασιακού δικαιώματος, παιδαγωγικής ελευθερίας και δημοκρατίας. Στρώνει το έδαφος για άρση της μονιμότητας στην εργασία και τις απολύσεις, και μετατρέπει το σχολείο σε στρατώνα, όπου η επιβίωση θα εξαρτάται από το βαθμό της υποταγής στην κυρίαρχη αντιδραστική πολιτική κυβέρνησης Ε.Ε,ΟΟΣΑ,ΣΕΒ.
15 χρόνια μετά η 6 Δεκέμβρη είναι μέρα μνήμης και αγώνα για να νικήσουν οι αγώνες των εργαζόμενων, της νεολαίας και της εκπαίδευσης και να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ