Σε ένα χρόνο σαρανταρίζει… Σαραντάρα λοιπόν. Με ονοματεπώνυμο. Ελληνική Δημοκρατία. Όπως κάθε μια μας κοντά στα σαράντα με υπαρξιακά προβλήματα και αγωνίες.Κάτι που τα παιδιά μεγαλώνουν και η ίδια σε καθεστώς μακροχρόνιας ανεργίας δεν μπορεί να τα συντηρήσει πια και τα διώχνει μακριά της, να βρουν την τύχη τους αλλού…
Κάτι τα χρέη στους δανειστές που διογκώνονται και απειλούν να της πάρουν το σπίτι κι όλα εκείνα που μέχρι χθες θεωρούσε δεδομένα.
Κάτι που σπατάλησε τον εαυτό της σε μακροχρόνιες περιπτύξεις με άνδρες που πολλά υποσχέθηκαν, αλλά πήραν από κείνη μόνο και τίποτα δεν έδωσαν, τίποτα δεν τήρησαν…
Κάτι που ελπίδα για το μέλλον δε φαίνεται… σε 30 χρόνια ποιός ζει ποιός πεθαίνει, και σύνταξη δε θα πάρει, τα όρια ηλικίας βλέπετε…
Μια σαραντάρα σε κατάθλιψη λοιπόν… κι ας γιόρτασαν σήμερα τα γενέθλιά της…
Σε μια κρίση αυτογνωσίας, αντιλαμβάνεται ότι – όπως κάθε μάνα- έχει τη δύναμη να συγχωρεί! Και συγχώρεσε -απ’ όταν συνέβησαν- όλα τα παραπάνω… άλλωστε αν τα παιδιά της έκαναν λάθη, έχει κι εκείνη το δικό της μερτικό στη διαμόρφωσή τους…
Μόνο που να… σαν αγκάθι μέσα της, είναι και τούτο το τελευταίο που δεν μπορεί να συγχωρήσει, γιατί δεν της έπρεπε, δεν της ταίριαζε: Οι αλλεπάλληλοι βιασμοί που καθημερινά υφίσταται “για το καλό της” και ο ακρωτηριασμός που σαδιστικά της επιβάλλουν…
Χρόνια Πολλά, Ελληνική Δημοκρατία
Βάσω Γκόρου