Ο θερινός Δημοτικός Κινηματογράφος Κυανή Ακτή αρχίζει τις προβολές του
την Κυριακή 1η Ιουλίου έως και την Τρίτη 3 Ιουλίου
με τη βραβευμένη με 5 Όσκαρ ται
νία
The Artist
Όσκαρ καλύτερης ταινίας,
Όσκαρ σκηνοθεσίας (Μισέλ Χαζαναβίτσιους)
Όσκαρ πρώτου ανδρικού ρόλου (Ζαν Ντυζαρντέν)
Όσκαρ μουσικής,
Όσκαρ κοστουμιών
Δύο προβολές κάθε μέρα 9.15 και 11.15
Ο Δημήτρης Μπούρας έγραψε στην “Καθημερινή”
Η υπόθεση του βωβού και ασπρόμαυρου γαλλικού «The Artist» είναι στοιχειώδης, όπως και στις ταινίες της βωβής περιόδου του Χόλιγουντ. Την εποχή του οικονομικού κραχ, που συνέπεσε με τον ερχομό του ομιλούντος κινηματογράφου, ένας σταρ με λάμψη σαν του Ροδόλφο Βαλεντίνο, ο Τζορτζ Βάλεντιν, αποστρέφεται υπεροπτικά τις κοσμογονικές αλλαγές που φέρνει η τεχνολογία και κλείνεται στον πύργο του σαν ξεπεσμένος αριστοκράτης. Παράλληλα, ένα λαϊκό κορίτσι, η Πέπι Μίλερ, που οφείλει την είσοδό της στο Χόλιγουντ σε ένα αθώο φιλί της στο μάγουλο του Βάλεντιν, εξελίσσεται από κομπάρσος σε σταρ του ομιλούντος. Η καλόκαρδη Πέπι θα δώσει ένα δεύτερο φιλί, της ζωής τούτη τη φορά, στον Βάλεντιν που έχει καταστραφεί και οικονομικά από το κραχ… Το «Τhe Artist» μοιάζει με ρέπλικα εμποτισμένη στη νοσταλγία που εξιδανικεύει το παρελθόν. Δεν έχει όμως ίχνος επιτήδευσης ούτε αντιμετωπίζει μουσειακά το σινεμά. Είναι ένα κομψοτέχνημα που θα λατρέψουν όλοι όσοι αντιλαμβάνονται τον κινηματογράφο ως τέχνη της σκηνοθεσίας, ως παιχνίδι αρμονίας με το φως, τους ήχους και την ακρίβεια της κίνησης του ηθοποιού. Δεν είναι απλώς μια φόρμα (εξαιρετική στην περίπτωσή μας λόγω στυλιζαρίσματος), αλλά μια φόρμα παλλόμενη από συναισθήματα και συγκινήσεις.
Το απρόβλεπτο «The Artist» (το οποίο γυρίστηκε από τον Μισέλ Χαζαναβίσιους που έγινε γνωστός χάρη σε δύο εμπορικά φιλμ – παρωδίες τζεϊμσμποντικών περιπετειών) θα μπορούσε να εκληφθεί και ως ένα ορθάνοιχτο παράθυρο του γαλλικού κινηματογράφου στη χολιγουντιανή βιομηχανία των ονείρων. Μια μονόχορδη, σιωπηρή, γλυκόπικρη, αέρινη και φινετσάτη ευρωπαϊκή απάντηση στο καρτουνίστικο Χόλιγουντ της φλύαρης εφετζίδικης δράσης και της τεχνητής μεγέθυνσης ελέω 3D. Μια πρωτότυπη φορμαλιστική ταινία που υποκλίνεται θερμά στον ηθοποιό, ο οποίος βυθίζεται στο άγχος καθώς πρέπει να αλλάξει το εκφραστικό του μέσο. Ο αρτίστας πρωταγωνιστής του Χαζαναβίσιους, ο Ζαν Ντιζαρντέν, κλείνει το μάτι στους σινεφίλ και ανοίγει την καρδιά του στο ευρύ κοινό που επιζητεί μια νότα αισιοδοξίας και όχι μια έξοδο κινδύνου στο ποπ κορν θέαμα.