Την περασμένη Κυριακή, τα εμπορικά καταστήματα της Ηγουμενίτσας παρέμειναν κλειστά, σχεδόν καθολικά. Σε αυτό, ήταν καθοριστικοί, δύο παράγοντες:
Πρώτον, η κοινή λογική και εμπειρία των εμπόρων που, μετά από 5 χρόνια κρίσης και ισοπέδωσης των μισθών και των συντάξεων, αλλά και της ανόδου της ανεργίας στο 28%, δεν έπεσαν στην παγίδα να ελπίσουν πως θα εισπράξουν την Κυριακή το τζίρο που χάνουν τις καθημερινές και δεν πίστεψαν στα βλακώδη επιχειρήματα πως λείπει ο χρόνος από τους καταναλωτές.
Δεύτερον, η οργανωμένη δουλειά του εμπορικού συλλόγου, που έχει κινητοποιηθεί εδώ και δυο μήνες κι ιδιαίτερα την τελευταία εβδομάδα, που σκοπό είχε να αποκαλύψει τις βαθύτερες σκέψεις των εμπνευστών της κατάργησης της κυριακάτικης αργίας.
Στεκόμαστε, όμως, στο γεγονός των δύο εμπορικών επιχειρήσεων που λειτούργησαν. Και ήταν εκπρόσωποι των πολυεθνικών και των πολυκαταστημάτων. Δεν το έκαναν για να βγάλουν κέρδος, αλλά για να στείλουν το μήνυμα ότι η κυριακάτικη αργία, αργά ή γρήγορα, θα καταργηθεί.
Το καθολικό κλείσιμο των καταστημάτων την Κυριακή αποτελεί μάθημα ότι καμία κυβέρνηση και κανένα συμβούλιο δεν μπορεί να επιβάλει πολιτικές αποφάσεις με το έτσι θέλω, ούτε και πολιτικές πρακτικές χωρίς την σύμφωνη γνώμη των πολιτών.
Όπως, μαζικά στείλαμε το μήνυμα στην κυβέρνηση και στην Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου πως δεν μπορούν να εφαρμόζουν πάνω μας τους νόμους που θα μας αφανίσουν, έτσι πρέπει να καταλάβουμε πως μόνο συλλογικά θα ανατρέψουμε αυτούς που κλείνουν τα μαγαζιά μας και θα προστατεύσουμε τη δουλειά και την αξιοπρέπειά μας.
Ο αγώνας για την κυριακάτικη αργία δεν τελείωσε. Μόλις άρχισε.
Εμπορικός Σύλλογος Ηγουμενίτσας