Το ερώτημα “Έργο Βελτίωσης δρόμου στη «Γωνιά» ή δημιουργία Λατομείου;” θέτει με επιστολή του ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Θεσπρωτίας, ο οποίος κωδικοποιεί και καταθέτει τους προβληματισμούς που έχουν οι αρχιτέκτονες αλλά και οι πολίτες για το έργο αυτό…
Το πλήρες κείμενο της επιστολής αναφέρει:
Έργο Βελτίωσης δρόμου στη «Γωνιά» ή δημιουργία Λατομείου
Η απάντηση στο ερώτημα αλλάζει ανάλογα με την οπτική προσέγγισης του ζητήματος, το οποίο τον τελευταίο καιρό λαμβάνει μορφή διλήμματος που συνοψίζεται στη φράση: «δρόμος με περιβαλλοντικές επιπτώσεις ή διάσωση του τοπίου και απένταξη από το έργο και συνεπώς μηδαμινή ανάπτυξη»;
Η όψη των πραγμάτων αλλάζει κάθε φορά ανάλογα με την οπτική θέασης, έστω και υπό τον ίδιο παρονομαστή, το πρόβλημα όμως είναι εάν το περιεχόμενο που δίνεται στην έννοια του «καλού» οδηγεί στο σωστό στόχο.
Πολύς κόσμος προβληματίζεται τελευταία με το νέο έργο που αφορά τη βελτίωση του δρόμου στη θέση ¨Γωνιά¨ στην Ηγουμενίτσα, στα πλαίσια της Γ΄1 φάσης δημιουργίας του νέου Λιμένα Ηγουμενίτσας.
Όλοι αναρωτιόμαστε αν θα επαναληφθεί η εικόνα που αντικρίζουμε τα τελευταία δώδεκα χρόνια, ως αποτέλεσμα της προηγούμενης φάσης «ανάπτυξης» της περιοχής, όπου δεν έχει γίνει καμία περιβαλλοντική και αισθητική αποκατάσταση και το τοπίο παραμένει γυμνό, υποβαθμίζοντας την περιοχή και επηρεάζοντας τόσο την καθημερινότητα των μόνιμων κατοίκων όσο και την εικόνα που λαμβάνουν οι διερχόμενοι από την πόλη της Ηγουμενίτσας που τόσο περήφανα αυτοαποκαλείται «Πύλη της Ευρώπης».
Είμαστε υπέρ των έργων γενικά και υπέρ της ανάπτυξης (άλλωστε μας αφορά άμεσα), αλλά επειδή η πείρα πρέπει πάντοτε να μας διδάσκει κάτι (βλ. παλαιότερο κομμάτι), πρέπει να φροντίζουμε ώστε όλα να γίνονται χωρίς να υποθηκεύουμε το μέλλον της πόλης και του καθενός από εμάς ξεχωριστά, για τη βελτίωση ενός δρόμου που η ασφαλής λειτουργία του θα μπορούσε πιθανότατα να εξασφαλιστεί με παρεμβάσεις μικρότερης κλίμακας, δεδομένης της υψηλής ποιότητας κατασκευής του.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν λοιπόν, είναι:
Υπάρχει εγκεκριμένη μελέτη αποκατάστασης τοπίου και ασφαλιστική δικλείδα για την εφαρμογή αυτής; Αν υπάρχει, αφορά την περίπτωση ολοκλήρωσης του έργου με την κατασκευή διώρυγας (τρανσέρας) ή χωρίς αυτήν;
Θα γίνει έλεγχος από δημόσιο φορέα για την εφαρμογή της μελέτης και ποια θα είναι η επιβλέπουσα αρχή;
Παρόλο που διανύουμε μια δύσκολη περίοδο, θα πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν ότι η κρίση δεν πρέπει να είναι δικαιολογία για φτηνές λύσεις που δεν επιλύουν τίποτα, αντιθέτως μάλιστα θα πρέπει να μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε την ανάγκη αλλαγής με προϋποθέσεις.
Εν τέλει, το κύριο ερώτημα είναι: η κατασκευή της διώρυγας (τρανσέρας) γίνεται πραγματικά για τη βελτίωση του δρόμου και τα αδρανή υλικά που θα προκύψουν θα είναι απλώς ένα θετικό επακόλουθο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη συνέχιση των εργασιών του νέου λιμένα, ή αντίθετα, το έργο για τη βελτίωση του δρόμου γίνεται ακριβώς αποσκοπώντας στην εξόρυξη των αδρανών υλικών και όχι στην πραγματική καλυτέρευσή του; Γιατί δε χρησιμοποιείται το ήδη εγκεκριμένο λατομείο στη θέση «Μύλοι»; Μήπως το κέρδος είναι τελικά η μόνη παράμετρος που λαμβάνεται υπ’ όψιν, χωρίς να υπολογίζεται η ποιότητα ζωής του πολίτη και το μέλλον του τόπου;
Η περιοχή είναι ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και ο δρόμος, εγγεγραμμένος ως «πράσινη διαδρομή» στους οδικούς χάρτες, οδηγεί σε ανάλογες περιοχές που εκτός από την αισθητική που μας προσφέρουν, αποτελούν και μία από τις κυριότερες πηγές εισοδήματος για το νομό.
Τελικά, η βελτίωση του δρόμου μέσω τρανσέρας αξίζει το ρίσκο περιβαλλοντικής καταστροφής ή μήπως όχι;
Την ώρα που ο κόσμος αρχίζει να ατενίζει το μέλλον μέσα από μια πιο «πράσινη» οπτική, η Ελλάδα για άλλη μια φορά θα κοιτάζει ανάποδα;
Εν κατακλείδι, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε όλοι, πέρα από τη θέση που κατέχει ο καθένας μας, συμπολίτες που μοιράζονται τον ίδιο τόπο, τις ίδιες ανησυχίες και ότι οι ζωές μας είναι αλληλένδετες. Πρέπει να λειτουργήσουμε συλλογικά, ώστε να εξασφαλίσουμε το καλύτερο δυνατό για όλους μας.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
-Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ-
ΝΙΚΗ ΤΣΙΑΤΣΙΟΥ
-Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ-
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΙΟΣ