Είναι καιρός η χώρα να βγει από το σκοτάδι στο οποίο έχει περιέλθει, μόνο που αυτό δεν είναι διόλου εύκολο.
Πρέπει κατ’ αρχήν να προσδιορίσουμε το σκοτάδι…. Το πότε η χώρα έκανε αυτή τη στροφή στη βαρβαρότητα.
Η σύγχρονη πολιτική ιστορία της χώρας μετά τη λήξη του Β’ παγκοσμίου πολέμου μόνο ομαλή δεν ήταν.
Από τον εμφύλιο και τον διχασμό στις κυβερνήσεις με την εποπτεία των ανακτόρων, τις εξορίες, τη χούντα και έπειτα τη μεταπολίτευση.
Με την μεταπολίτευση ξεκινάει μία από τις πιο ομαλές περιόδους της σύγχρονης ιστορίας μας, μόνο που σταδιακά από τον στείρο κομματισμό και οπαδισμό της δεκαετίας του ‘80 και αρχές του ‘90 που ωστόσο άνοιξε τους ορίζοντες τόσο του πολιτικού κόσμου όσο και των ψηφοφόρων του, θα περάσουμε στη φάση της απολιτικοποίησης και της αδιαφορίας των πολιτών και την άνοδο της μιντιοκρατίας που θα παίξει πλέον κυρίαρχο ρόλο στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης ειδικά μετά την είσοδο της «ελεύθερης τηλεόρασης» στην ελληνική επικράτεια.
Η μεταπολίτευση θα φέρει στο προσκήνιο δύο πολιτικές δυνάμεις που έχουν καταβολές στο χώρο της δεξιάς και του κέντρου΄,τη Ν.Δ προερχόμενη από την ΕΡΕ και το ΠΑΣΟΚ προερχόμενο από την Ένωση Κέντρου και το ΠΑΚ που βγήκε στο πολιτικό προσκήνιο ως ο πόλος αντίστασης των «προοδευτικών» κατά της χούντας στο εξωτερικό.
Αυτά τα δύο κόμματα εξουσίας είναι που θα υπερδιογκώσουν τον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα διαμορφώνοντας στρατούς μισθοφόρων- ψηφοφόρων αλώνοντας και τους όμορους πολιτικούς χώρους φτιάχνοντας ένα ιδιότυπο σώμα ψηφοφόρων και σύγχρονων «γενιτσάρων» εξυπηρετώντας πλέον ατομικά και οικογενειακά συμφέροντα. Αυτή η τακτική του ιδιότυπου «γενιτσαρισμού» αλά γκρέκα στο τέλος έφτασε να υφαρπάζει ψηφοφόρους και από τον άμεσο αντίπαλο χώρο αφού η ευρωπαϊκή πολιτική της χώρας οι κοινοί στόχοι της εισόδου στην ΟΝΕ και έπειτα Ε.Ε όπως και στη ζώνη του ευρώ διέλυσαν τον ιδεολογικό ιστό της δεξιάς ΝΔ που συνέκλινε προς το Κέντρο και του κεντροαριστερού ΠΑΣΟΚ που όλο πλησίαζε προς τα δεξιά μεταλλάσσοντας σε καθαρά κόμματα διαχείρισης εξουσίας του χείριστου είδους με αλόγιστες σπατάλες και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος στους απανταχού ημετέρους.
Ο υπερδανεισμός της χώρας και ο τριπλασιασμός του χρέους με την οργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων το 2004 μέσα σ’ ένα καλοκαίρι και η κάθετη πτώση των ρυθμών ανάπτυξης αμέσως μετά, η χρηματιστηριακή φούσκα που εξανέμισε τις καταθέσεις των οικονομικά εύρωστων, ο εκμηδενισμός της παραγωγικής δυναμικής της, οι μηδαμινές εξαγωγές και οι υπέρμετρες εισαγωγές ειδών πρώτης ανάγκης για την μεγιστοποίηση των κερδών των μεταπρατών σε συνδυασμό με τον άκρατο καταναλωτισμό και την υπερχρέωση των νοικοκυριών που ενθαρρύνθηκε συστηματικά από τις κυβερνήσεις που είχαν ως μοναδικό έσοδο τους το ΦΠΑ από την κατανάλωση και όχι από ένα δίκαιο και ορθά κατανεμημένο φορολογικό σύστημα, σε συνδυασμό με την πολιτική ανικανότητα των πολιτικών επιγόνων της οικογενειοκρατίας έφεραν τη χώρα στην απόλυτη απαξίωση της, αφού την εξέθεσαν στους ευρωπαϊκούς εταίρους και την κατέστησαν αφερέγγυα στις αγορές, χωρίς να λείπουν ακόμα και σήμερα οι υποψίες για παιχνίδι σπέκουλας εις βάρος της χώρας ακόμα και από τα ίδια τα πολιτικά τζάκια που βλέπουν τη νομή της εξουσίας και την οικονομική αφαίμαξη της χώρας ως φεουδαρχικό δικαίωμα τους.
Αποτέλεσμα των παραπάνω η εκχώρηση μέρους της εθνικής κυριαρχίας της χώρας η υπαγωγή της χώρας στο έλεος των δανειστών και της τρόικας και η ανάδειξη των μνημονιακών κυβερνήσεων μαριονέτας που εκτελούν εντολές και υπό κράτος πανικού και απελπισίας διαλύουν ότι έχει απομείνει όρθιο εντός αυτής.
Με το πρόσχημα της εξυγίανσης των οικονομικών του κράτους και των εσόδων οι μνημονιακές κυβερνήσεις εφαρμόζουν φοροεπιδρομές, θεσπίζοντς κεφαλικούς φόρους, όπως το σύγχρονο χαράτσι στα νοικοκυριά αλλά και οι έκτακτες εισφορές που θυμίζουν τους μεσαιωνικούς φόρους που είχε να δει αυτός ο τόπος από την οθωμανική κυριαρχία.
Το χειρότερο όμως όλων είναι η πώληση δημοσίων οργανισμών και φορέων που είναι οικονομικά υγιείς όπως ο ΟΠΑΠ, τα λαχεία, η ΔΕΗ, η ΔΕΠΑ, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια κ.ο.κ που παραλληλίζουν ιστορικά αυτή την ιστορική περίοδο τις χειρότερες μέρες του Βυζαντίου και την παραχώρηση των εμπορικών δικαιωμάτων με την χρήση λιμένων και σταθμών σε Βενετούς και Γενουάτες μετατρέποντας μια αυτοκρατορία υποχείριο μισθοφόρων και καιροσκόπων βάζοντας τη σφραγίδα της οικονομικής της αφαίμαξης και την αφετηρία της παρακμής της.
Έτσι και το «σύγχρονο» ελληνικό κράτος έχοντας εκφράσει την υποτέλεια του στις προστάτιδες δυνάμεις της τρόικα που σημαίνει Ε.Ε ,ΔΝΤ, ΕΚΤ βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο και το πιστόλι στον κρόταφο.
Όμως από την αρχή των κινήσεων υποτέλειας ο ελληνικός λαός και κυρίως η νεότερη γενιά προσπαθούν να ανακόψουν αυτά τα αλλεπάλληλα κύματα βαρβαρότητας πρώτα με το κίνημα των αγανακτισμένων και έπειτα με τις μεγάλες συγκεντρώσεις εναντίον της υπογραφής δανειακών συμβάσεων, εφαρμοστικών νόμων και λοιπών εργαλείων υποδούλωσης προς όφελος των τοκογλύφων και κερδοσκόπων στραγγαλίζοντας στην κυριολεξία την οικονομική ανάσα του τόπου.
Όσο κράτος μας έλειπε στο να γίνουμε μια σύγχρονη ευνομούμενη πολιτεία, τόσο βρήκε ο αγωνιζόμενος στους δρόμους πολίτης, κράτος γεμάτο δόλο και προβοκάτορες που με τον κλεφτοπόλεμο ΜΑΤ και γνωστών – αγνώστων διέλυσαν στο δακρυγόνο και την ωμή βία την όποια προσπάθεια ειρηνικής διαδήλωσης και διαμαρτυρίας, την όποια έκφραση άλλης άποψης του ελληνικού λαού.
Η τελευταία κίνηση της κυβέρνησης να κλείσει την ανυπάκουη και συνάμα υπάκουη ΕΡΤ χτύπησε το εθνικό φιλότιμο και κυρίως αποκάλυψε όσα δεν φαίνονταν με τα οικονομικού χαρακτήρα μέτρα υποτέλειας. Την στέρηση της ελευθερίας και την στέρηση ενός μέσου που ναι μεν αποτέλεσε άντρο των κομμάτων εξουσίας πλην όμως ως δημόσιο διασφάλιζε υποτυπωδώς ενημέρωση σε κάθε άκρη του ελληνισμού απανταχού της γης ποιοτικότερη από αυτή των άθλιων καναλαρχών που νέμονται τον όποιο πλούτο έχει απομείνει στη χώρα…
Ο τραυματισμός του δημοκρατικού αισθήματος των πολιτών και η στέρηση της ελευθερίας του, αφού οι μνημονιακές κυβερνήσεις αγνοούν τη βούληση του και εφαρμόζουν πολιτικές εις βάρος της λαϊκής κυριαρχίας που προβλέπεται από το σύνταγμα της χώρας είναι ίσως το πρώτο ανάχωμα και σημείο αγώνα που ενώνει όλους τους πολίτες αυτής της χώρας στο κοινό αγώνα εκδίωξης των μνημονιακών κυβερνήσεων που επιβουλεύονται και καταστρατηγούν την λαϊκή κυριαρχία.
Το σκοτάδι σε αυτόν τον τόπο υπήρχε όσο και το φως, με φάλτσες και αλλοιωμένες κυβερνήσεις οι οποίες μας έφτασαν όπου μας έφτασαν με ευθύνη και των μικρών κομμάτων της αντιπολίτευσης που περιχαρακώθηκαν σε κομματικά δόγματα εκφράζοντας έναν ξύλινο πολιτικό λόγο που δεν έφτανε σε ευήκοα αυτιά την εύπεπτη εποχή που διανύσαμε…
Κυβερνήσεις όμως μαριονέτες είχαμε μόνο σε περιόδους κατοχής και ξένης κυριαρχίας…. Οι δόλιες πρακτικές αυτών των κυβερνήσεων αφύπνισαν εκ νέου τη πολιτική συνείδηση του Έλληνα που μάλλον τα τελευταία χρόνια είχε αποχαυνωθεί κοιμώμενος τον ύπνο του αφελή και όχι του δικαίου. Έτσι μέρα με τη μέρα αντιλήφθηκε πως είχε χάσε την χώρα και την αυτοτέλεια του, πως είχε χάσει το δικαίωμα να διαμορφώσει ο ίδιος το μέλλον της χώρας και να προσδιορίσει το μέλλον των παιδιών του.
Εκλογές με εκλογές τα παλιά κόμματα εξουσίας μετατράπηκαν σε σκιά του άλλοτε κραταιού εαυτού τους και χρειάζεται πλέον να συνεργαστούν με δεκανίκια όπου βρουν και πάντα με τη γελοία αιτιολογία το εθνικού συμφέροντος. Τα παλιά κόμματα εξουσίας τα πανίσχυρα και αυτοδύναμα παλεύουν ταυτισμένα με ότι κατέστρεψε αυτόν τον τόπο να παραμείνουν στην εξουσία, βλέπετε πολύ σοφά λέει ο λαός μας «ότι πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι»….
Είναι όμως καιρός λοιπόν να πάρουμε τη χώρα μας πίσω…
Είναι καιρός να βάλουμε ένα τέλος στις κυβερνήσεις υποτέλειας. Αναχώματα υπάρχουν πολλά και τους κανόνες για το πώς διαχειριστούμε το μέλλον της χώρας θα τους βάλουμε μόνοι μας χωρίς την ανάσα του τοκογλύφου και του ντόπιου τοποτηρητή….
Ας βάλουμε όλοι μαζί ένα τέλος στην παράνοια που εδώ και 5 χρόνια κατατρώει και κατατρέχει τις ζωές μας θυσιάζοντας το αύριο της μελλοντικής γενιάς στον « Μινώταυρο » της υποτέλειας και του σκοταδισμού….
Από τη στήλη ΒδΈλλα πάνω σου του Βαγγέλη Γρ. Αθανασίου για την www.vdella.com
*Ο Βαγγέλης Γρ. Αθανασίου έχει σπουδάσει ιστορία στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο και έχει διατελέσει διευθυντής της επαρχιακής εφημερίδας « Η ΘΕΣΠΡΩΤΙΚΗ» στην Ηγουμενίτσα καθώς και ραδιοφωνικός παραγωγός την ίδια περίοδο στο «ΡΑΔΙΟ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ». Από το 2008 ίδρυσε την εβδομαδιαία εφημερίδα ΒδΕλλα και την μετεξέλιξη αυτής, στην online έκδοση της www.vdella.com.