Τα όμορφα ποτάμια… όμορφα καταστρέφονται… Και στην Ήπειρο δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη απ’ αυτή του Καλαμά!
Ο Καλαμάς έγινε πανελληνίως γνωστός, στα τέλη της δεκαετίας του ογδόντα, όταν εκατοντάδες κάτοικοι της Θεσπρωτίας, προχώρησαν σε πολυήμερες καταλήψεις κι αποκλεισμούς του λιμανιού και των δρόμων προκειμένου να αποτρέψουν τον ορισμό του ποταμού ως τελικού αποδέκτη της μονάδας βιολογικού καθαρισμού των Ιωαννίνων..
Τελικός αποδέκτης ορίστηκε τελικά η τάφρος Λαψίτσας, όμως τα δεινά του Καλαμά δεν τελείωναν.. Αντιθέτως τότε ήταν η αρχή..
Από το 2000 μέχρι και το 2010 τα προβλήματα ρύπανσης του ποταμού γίνονταν όλο και πιο έντονα.
Έγιναν έλεγχοι, εκθέσεις, ανακοινώθηκαν μέτρα..
Τα προβλήματα όμως εξακολουθούν να υπάρχουν. Και είναι αδιάψευστος μάρτυρας οι χειμερινές εικόνες, από την περιοχή Γολάς Θεσπρωτίας.
Ένα ποτάμι που αφρίζει…
Ο Καλαμάς έχει μήκος 115 χιλιόμετρα περίπου και δέχεται τα νερά πολλών παραποτάµων.
Οι βασικές πηγές ρύπανσης εντοπίζονται κυρίως από το λεκανοπέδιο των Ιωαννίνων µέσω της τάφρου της Λαψίστας που καταλήγει στην Κληµατιά (Βελτσίστα), αλλά και από φυτοφάρµακα και λιπάσµατα από τις γεωργικές καλλιέργειες κατά µήκος της κοίτης του.
Τµήµατα του Καλαµά (περιοχή Δέλτα και Στενών) έχουν κηρυχτεί ζώνες προστασίας της φύσης και ανήκουν στο δίκτυο «Natura 2000».
Ωστόσο αυτό δεν εμποδίζει πολλούς να λεηλατούν ότι έχει απομείνει… Η παρόχθια βλάστηση εκχερσώνεται και τα φαινόµενα καταπατήσεων και αυθαίρετων σταβλικών εγκαταστάσεων είναι αρκετά.
Ρυπογόνες εστίες όμως έχουν εντοπιστεί και στα πρώτα χιλιόμετρα, κοντά στις πηγές του Καλαμά, ο οποίος διέρχεται από το λεκανοπέδιο του Καλπακίου και αποτελεί τον αποδέκτη κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας…
Τα όμορφα ποτάμια όμορφα καταστρέφονται…
φωτό: 28/12/2015 – Γέφυρα Μπολιάνας – Γολά Φιλιατών Θεσπρωτίας