Στο Περιφερειακό Συμβούλιο Ηπείρου, παρόντων και των μελετητών, συζητήθηκε η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για το τμήμα που διέρχεται από τους τρεις νομούς. Με ευρεία πλειοψηφία η γνωμοδότηση ήταν θετική.
Ένα τμήμα του έργου διέρχεται από την Ήπειρο και συγκεκριμένα από τους Νομούς Άρτας, Πρέβεζας και Θεσπρωτίας. Ο αγωγός καταλήγει στο Φλωροβούνι, στο σημείο που πριν μερικά χρόνια επρόκειτο να φτάσει ο ελληνοιταλικός αγωγός που δεν κατασκευάστηκε ποτέ.
Από το Φλωροβούνι θα αξιοποιηθεί ο προϋπάρχον σχεδιασμός του «Ποσειδώνα» του υποθαλάσσιου τμήματος δηλαδή που καταλήγει στην Ιταλία.
Όμως από την συνεδρίαση και από όλα τα στοιχεία της μελέτης προκύπτει ένα μεγάλο αλλά…
Ο αγωγός προβλέπεται να διασχίσει μία απόσταση άνω των 120 χιλιομέτρων στο έδαφος της Ηπείρου αλλά δεν περιλαμβάνει καμία υποδομή –στη φάση αυτή- για την διασύνδεση της περιοχής με φυσικό αέριο.
Αυτό θα πρέπει να εξεταστεί σε δεύτερο χρόνο και με καθαρά οικονομικά κριτήρια. Θα πρέπει δηλαδή να βρεθεί μία άλλη εταιρεία η οποία θα αποφασίσει η κατανάλωση που μπορεί να προκύψει θα την συμφέρει για να προχωρήσει στα απαραίτητα έργα.
Όλος ο σχεδιασμός μοιάζει πολύ μακρινός αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν θα πρέπει από τώρα –σε πολιτικό επίπεδο- η Ήπειρος να διεκδικήσει και να διασφαλίσει τον πιο ασφαλή και δόκιμο τρόπο για την τροφοδοσία με φυσικό αέριο.
Από πού διέρχεται
Ο αγωγός εισέρχεται στην Ήπειρο από την Αιτωλοακαρνανία. Διέρχεται από την πεδινή περιοχή βόρεια του Αμβρακικού κόλπου, μεταξύ των οικισμών Περάνθη, Λουτρότοπος, Πολύδροσο και Ράχη. Συνεχίζοντας αρχικά δυτικά και μετά βόρεια-βορειοδυτικά διέρχεται δύο χιλιόμετρα νότια του οικισμού της Καμαρίνας, ένα km ανατολικά του οικισμού Χειμαδιό και 1,5 km δυτικά του οικισμού Καναλάκι.
Για τα επόμενα 15 χιλιόμετρα διέρχεται εντός πεδινής περιοχής με πορεία βορειοδυτική διερχόμενη ένα km δυτικά από τον οικισμό Σπαθαρέοι, 1,2 km δυτικά από τον οικισμό Μαργαρίτι, 500 m βόρεια από τον οικισμό Καρτέρι και καταλήγει στο Φλωροβούνι.
Οι περιοχές από τις οποίες προβλέπεται να περάσει είναι: Ανέζα, Γαβριά, Πολύδροσο, Ψαθοτόπι, Ράχη και Βαθύπεδο στο Δήμο Άρτας, Ακροποταμιά Καλομόδια, Νεοχώρι, Παχυκάλαμος, Περάνθη και Συκιές στο Δήμο Νικολάου Σκουφά, Πέτρα στο Δήμο Ζηρού, Χειμαδιό, Καμαρίνα, Κάτω Μυρσίνη, Λούρος, Μεγαδέντρο και Μυρσίνη στο Δήμο Πρέβεζας, Τζάρα, Τσουκνίδα, Θέμελο, Σταυροχώρι, Μεσοπόταμος, Κουκούλι, Κορώνη, Καστρί και Χόχλα στο Δήμο Πάργας, Καλοδίκι, Καρτέρι, Καταβόθρα, Μαργαρίτι, Μαζαρακιά, Μεσοβούνι, Μηλοκοκιά, Μόρφι, Παλαιόκαστρο και Σπαθαραίοι στο Δήμο Ηγουμενίτσας.
Πρόκειται για το μεγαλύτερο ενεργειακό έργο το οποίο συζητείται για μία δεκαετία περίπου. Κάποια στιγμή μπήκε στη βαθιά κατάψυξη λόγω των αντιρρήσεων που είχαν καταθέσει οι Αμερικάνοι, όμως ο πόλεμος στην Ουκρανία και η ενεργειακή κρίση έχει αναθερμάνει το ενδιαφέρον και επισπεύδει τον σχεδιασμό.
Η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για το ελληνικό τμήμα του αγωγού είναι σε δημόσια διάβουλευση.
Στην περίπτωση της Ηπείρου ο αγωγός διασχίζει τρεις Νομούς, την Άρτα, την Πρέβεζα και την Θεσπρωτία.
Σύμφωνα με τα σχέδιο, ο αγωγός θα έχει μήκος περίπου 2.000 χλμ, εκ των οποίων περισσότερα από 1.400 είναι υποθαλάσσια. Πρόκειται να συνδέει το Ισραήλ, την Κύπρο και την Ελλάδα , καταλήγοντας στην Ιταλία. Στην ελληνική επικράτεια πρόκειται να περάσει από την Κρήτη και Νοτιοανατολική Πελοπόννησο, όπου στην συνέχεια θα διασχίσει για περίπου 600 χλμ την ελληνική ηπειρωτική χώρα (και από την Ήπειρο) για να φτάσει στην Ιταλία μέσω του υποθαλάσσιου τμήματος του αγωγού ΠΟΣΕΙΔΩΝ, μήκους περίπου 210 χλμ.
Το αίτημα του Περιφερειακού Συμβουλίου
Με την εισήγηση που έγινε στο Περιφερειακό Συμβούλιο και την απόφαση που ελήφθη, ζητείται η κατασκευή δύο βαλβιδοστασίων πέραν των τριών που προβλέπει η μελέτη.
Τα βαλβιδοστάσια αυξάνουν την ασφάλεια του έργου όπως διευκρινίστηκε από τους μελετητές. Προβλέπεται να κατασκευαστούν στην Ανέζα Άρτας, ένα στο Νομό Πρέβεζας και ένα κοντά στην Πάργα. Σύμφωνα με την απόφαση ζητούνται ακόμη δύο, στην είσοδο του αγωγού στην Ήπειρο και στο Φλωροβούνι.
Ο σταθμός συμπίεσης θα γίνει στο Φλωροβούνι ενώ δεν υπάρχει πρόβλεψη για σταθμό αποσυμπίεσης στην Ήπειρο, κάτι που θα δημιουργούσε τις προυποθέσεις για την σύνδεση της περιοχής με τον αγωγό.
Δεν είναι του… παρόντος..
Ο σταθμός αποσυμπίεσης δεν είναι του… παρόντος. Δεν πρόκειται για αντικείμενο στην παρούσα φάση της μελέτης. Αυτό αναφέρθηκε από την εταιρεία που την εκπονεί με τους εκπροσώπους της να διευκρινίζουν ότι είναι τεχνικά εφικτό να συνδεθούν οι περιοχές από όπου διέρχεται ο αγωγός. Όμως αυτό θα γίνει μετά την κατασκευή του έργου και υπό την προυπόθεση ότι θα είναι οικονομικά βιώσιμο.
«Αν οι μελέτες δείξουν ότι υπάρχει εμπορικό ενδιαφέρον τότε θα μπορέσει να γίνει το έργο» σημειώθηκε στη συζήτηση που έγινε.
Η Περιφέρεια Ηπείρου ζητά πάντως να γίνει σταθμός αποσυμπίεσης –κι όχι συμπίεσης- στην περιοχή του Λούρου.
Οι τοποθετήσεις
Ο Περιφερειάρχης Ηπείρου Αλέξανδρος Καχριμάνης στην τοποθέτησή του τόνισε ότι αυτό που είναι μείζον είναι να δημιουργηθούν οι προυποθέσεις για την διασύνδεση της Ηπείρου με τον αγωγό. «Πολλές φορές μας έταξαν αλλά έμειναν στα λόγια. Είμαστε από τις πιο ορεινές περιοχές της χώρας και δεν έχουμε φυσικό αέριο. Λέμε ναι με τον όρο της διασύνδεσης. Δεν νοείται να παίρνουμε αέριο με βυτία ή με πλοία… Στο πλαίσιο της ισοπολιτείας η Ήπειρος το δικαιούται» ανέφερε.
Ο Γιώργος Ζάψας τόνισε ότι το φυσικό αέριο είναι ένα μεταβατικό καύσιμο αλλά μπορεί αυτή η μεταβατική περίοδος να διαρκέσει πολύ. Σε επίπεδο κυβέρνησης έπρεπε να είχαν δοθεί σαφείς οδηγίες στους μελετητές για την διασύνδεση της Ηπείρου, κάτι που δεν έχει συμβεί και αυτό αποτελεί ένα μεγάλο μέλημα.
Ο Σπύρος Ριζόπουλος ανέφερε ότι πρόκειται για το σοβαρότερο θέμα που συζητείται τα τελευταία τέσσερα χρόνια στο Περιφερειακό Συμβούλιο. Ο αγωγός σύμφωνα με τον ίδιο πρέπει να γίνει καθώς το επιτάσσουν οι εποχές. Επεσήμανε ότι θα πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη για την διασύνδεση με πιθανά κοιτάσματα αερίου που μπορεί να βρεθούν στην Ήπειρο και θύμισε παρεμβάσεις της παράταξής του από το 2020 για την ανάγκη τροφοδοσίας της περιοχής.
Ο Δημήτρης Δημητρίου από την πλευρά του ανέφερε ότι η κεντρική υπηρεσιακή εισήγηση ήταν ουσιαστική καθώς θέτει όρους για την περιβαλλοντική προστασία ενώ θέτει και το κοινωνικό θέμα, την ανάγκη δηλαδή για την τροφοδοσία της περιοχής.
Η Τίνα Ζέκα, εκ μέρους της Λαικής Συσπείρωσης αναφέρθηκε στα διεθνή γεωπολιτικά δεδομένα και τις συγκρούσεις από τις οποίες εξαρτάται και το συγκεκριμένο έργο και τόνισε ότι η διασύνδεση με την Ήπειρο θα πρέπει να δημιουργήσει προυποθέσεις για φτηνή πρόσβαση των καταναλωτών. Διαφορετικά όπως είπε το περιβαλλοντικό κόστος θα είναι μεγάλο και το όφελος μηδέν.
Ενστάσεις για την σκοπιμότητα του έργου καθώς δεν θα έχει όφελος για τον πολίτη κατέθεσαν τόσο ο Ζώης Γαλατάς όσο και ο Κώστας Νουτσόπουλος.