Κατά τη διάρκεια της περιοδείας της στα Ιωάννινα, όπου επισκέφθηκε τον πτηνοτροφικό συναιτερισμό “Πίνδος”, τη γαλακτοβιομηχανία “ΔΩΔΩΝΗ” και άλλους χώρους εργασίας, απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε:
Για τα νέα μέτρα που προετοιμάζει η κυβέρνηση
«Τα τρία κόμματα που είναι στην κυβέρνηση είναι αποφασισμένα να πατήσουν πάνω σε πτώματα προκειμένου να ανταποκριθούν στην ανάγκη να κάνουν την εργατική δύναμη εντελώς φθηνή απέναντι στους επιχειρηματίες, γιατί αυτό που βάζουν οι επιχειρηματίες είναι ότι για να κάνουν επενδύσεις πρέπει να χάσουν ακόμα περισσότερα οι εργαζόμενοι. Επομένως ο αγώνας πρέπει να γίνει τώρα πιο καθαρός και να έχει προοπτική. Η άμυνα δεν προσφέρει τίποτα, η απογοήτευση τίποτα. Επίθεση μαζική του λαού μέχρι την τελική νίκη».
Σχετικά με τις δηλώσεις του προέδρου του ΣΥΝ ότι αν η αριστερά ενωνόταν θα έβγαινε πρώτο κόμμα και ως εκ τούτου έχουν ιστορικές ευθύνες όσοι το αρνούνται.
«Καλά, ο καθένας μπορεί να παίρνει την επιθυμία του για πραγματικότητα, το κυριότερο, όμως, είναι το εξής: Είναι ένα είδος «ναρκωτικού»; Δεν ξέρω τι να το πω. Ο χώρος αυτός αντί να βοηθάει στην λαϊκή οργάνωση και αφύπνιση, στη συνειδητοποίηση του λαού, ότι πρέπει να ακολουθήσει πολιτική ρήξης, διαδίδει το ψέμα – ναρκωτικό, ότι μέσα από μια κάλπη μπορεί να βγει μια αριστερή κυβέρνηση. Ενδεχομένως μπορεί να βγει η αριστερή κυβέρνηση – λέω ενδεχομένως – αλλά αυτή η αριστερή κυβέρνηση συνυπάρχοντας και αφήνοντας στη θέση τους τα μονοπώλια, δεν θα κάνει τίποτε άλλο, παρά να συνεχίσει το έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων και κυρίως να υπάρχει ένα μικρό διάλειμμα, μέχρι να ξαναεπιστρέψει το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ με καινούργιο λοφίο. Πρόκειται για δηλώσεις παγίδα στο λαό, που μας φέρνουν ακόμα πιο πίσω από το 1981, που το ΠΑΣΟΚ θεωρούσε ότι με τη νίκη του έχει ραντεβού με την ιστορία και το σοσιαλισμό».
Για τις ντόπιες βιομηχανίες
«Η ΠΙΝΔΟΣ εδώ, η Δωδώνη, είναι η μεγάλη απόδειξη ότι η πολιτική που ακολουθούν τα κόμματα εξουσίας χρόνια, είναι πολιτική που χτυπάει τους εργαζόμενους, την εγχώρια παραγωγή και ταυτόχρονα είναι τα μεγάλα θύματα της προσαρμογής της Ελλάδας στην ΕΕ. Όσοι είχαν αυταπάτες, ότι η ΕΕ θα μας βοηθήσει, τώρα μπορούν να καταλάβουν πολύ καλά γιατί αυτές οι επιχειρήσεις κινδυνεύουν να κλείσουν, να συρρικνωθούν, προς όφελος βεβαίως, και των εγχώριων και των ξένων μονοπωλίων. Δεν υπάρχει καμία άλλη λύση εδώ, ιδιαίτερα με τη φύση των προβλημάτων του χώρου, παρά η συγκέντρωση δυνάμεων για την ανατροπή των μονοπωλίων και της εξουσίας τους».