Η Ομοσπονδία Εμπορικών Συλλόγων ΒΔ Ελλάδας και Νήσων – στο συμβούλιο της οποίας συμμετέχουν δυο μέλη του εμπορικού συλλόγου Ηγουμενίτσας – έδωσε πραγματική μάχη τις τελευταίες εβδομάδες για να αποτρέψει την 
κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.
Το θέμα ανέλαβε να το προωθήσει η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου – το ανώτατο συνδικαλιστικό όργανο των εμπόρων!!! – και ο εμπορικός σύλλογος Αθηνών, μετά από μυστικές διαβουλεύσεις με το ΣΕΛΠΕ – Σύνδεσμος των πολυκαταστημάτων.
Το γιατί προχώρησε σε αυτή την ενέργεια η ΕΣΕΕ εξηγείται από το γεγονός ότι σημαντικά της στελέχη ανήκουν σε επιτροπές συγκεκριμένου κόμματος που προώθησε παλιότερα την απελευθέρωση του ωραρίου των πολυκαταστημάτων.
Άλλωστε, η ΕΣΕΕ δεν απέτρεψε κανένα μέτρο κατά του εμπορίου που πάρθηκε τον προηγούμενο χρόνο. Ζητούσε από τους εμπόρους να πάρουν δάνεια για να αποπληρώσουν τα χρέη τους προς το δημόσιο, χαιρέτισε ως θετικό μέτρο την περαίωση κι έκανε ό,τι μπορούσε να στηρίξει την κυβερνητική πολιτική.
Ο ΣΕΛΠΕ – στο συμβούλιο του οποίου ανήκουν εκπρόσωποι του ΑΤΤΙΚΑ, του ΙΚΕΑ, του ZARA, του ΛΑΤΣΗ, του JUMBO και άλλων πολυκαταστημάτων και πολυεθνικών – προσπαθεί πολλά χρόνια να καταργήσει την κυριακάτικη αργία.
Αυτό είναι το τελευταίο εμπόδιο που απέμεινε για να κλείσουν οι μικρές επιχειρήσεις, αφού έχουν καταφέρει να απελευθερώσουν το ωράριο, τις προσφορές, τις προωθητικές ενέργειες και να επιβάλουν τη μείωση της φορολογίας τους και το καθεστώς της υποαπασχόλησης. Δηλαδή, άκρατο ανταγωνισμό με μείωση των εξόδων τους.
Η ΕΣΕΕ πρότεινε αρχικά να δουλεύουμε τρεις Κυριακές το χρόνο, αντί για μια, αλλά αυτή ήταν η τακτική που ακολούθησε κι ο ΣΕΛΠΕ παλιότερα, όπως και σε κάθε θέμα: λίγο λίγο μέχρι την πλήρη απελευθέρωση.
Στις 11 Ιανουαρίου η ΟΕΣΒΔΕΝ αποκάλυψε, με ανακοίνωσή της, τις προθέσεις της ΕΣΕΕ και ζ
ήτησε έκτακτη Γενική Συνέλευση στην Αθήνα για να διασφαλίσουμε την κυριακάτικη αργία και να ζητήσουμε την ακύρωση του απελευθερωμένου ωραρίου που επιβλήθηκε το 2005.
Στις 14 Ιανουαρίου, το ΔΣ της ΟΕΣΒΔΕΝ, μετά από συνεδρίαση που έγινε στην Πρέβεζα αποφάσισε να συγκρουστεί πιο δυναμικά με την ΕΣΕΕ κι επικοινώνησε με όλους τους εμπορικούς συλλόγους στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα, άρχισαν να προβάλλονται οι αντιδράσεις μας από πανελλαδικά ΜΜΕ.
Ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ αφού κατάλαβε ότι στριμώχνεται, άλλαξε τακτική κι υποστήριξε πως
προσπαθεί να προωθήσει ένα πλαίσιο νόμου που θα προστατεύει το εμπόριο από τις υπερεξουσίες που δίνει ο Καλλικράτης στους νέους δημάρχους να καταργούν την κυριακάτικη αργία και να δίνουν άδειες για ίδρυση υπεραγορών κι εκπτωτικών χωριών χωρίς όρους.
Τον καλέσαμε να προειδοποιήσει όλους τους δήμους της χώρας ότι ενδεχόμενες τέτοιες α
ποφάσεις τους θα οδηγήσουν σε σφοδρές αντιδράσεις τους τοπικούς εμπορικούς συλλόγους, τους οποίους θα πρέπει να συνδράμει η ΕΣΕΕ.
Με συνεχόμενες ανακοινώσεις μας, ως τις 25 Ιανουαρίου, κατά της ΕΣΕΕ και του ΣΕΛΠΕ τους αναγκάσαμε να κάνουν πίσω και να παγώσουν το θέμα.
Μάλιστα, η ΕΣΕΕ, μετά από αίτημα της Ομοσπονδίας μας, προκήρυξε πανελλαδική απεργία για τις 23 Φεβρουαρίου κατά της κυβερνητικής πολιτικής που μας βάζει λουκέτα στα μαγαζιά.
Η ιστορία αποκάλυψε δυο πράγματα:
Πρώτον, ότι η παραμικρή συνδικαλιστική παρέμβαση τους τρομάζει, για αυτό κι οι μεγαλοδημοσιογράφοι των μεγαλοκαναλιών σκίζουν τα ιμάτιά τους ότι πρέπει να τεθούν όρια στη συνδικαλιστική δράση. Η παρέμβαση της Ομοσπονδίας μας ήταν καταλυτική κι επικίνδυνη για αυτούς, γιατί είμαστε η μόνη Ομοσπονδία που δεν μας ελέγχει κανένα κόμμα κι ούτε έχουμε «δανεικά» να επιστρέψουμε σε κανέναν. Από τις 13 Ομοσπονδίες της χώρας, εμείς αποκαλύψαμε το θέμα, ενώ μεγάλες Ομοσπονδίες, όπως της Αττικής και της Κεντρικής Μακεδονίας ακολούθησαν επαναλαμβάνοντας τις θέσεις μας.
Δεύτερον, ότι η αποχή των συναδέλφων από τα συνδικαλιστικά τους όργανα είναι η
πηγή των δεινών μας. Αν κάθε πόλη και χωριό της ΒΔ Ελλάδας και του Ιονίου είχε εμπορικό σύλλογο, τον οποίο στήριζαν μαζικά οι συνάδελφοι, θα είμαστε πιο δυνατοί.
Πρέπει να αναλάβουμε όλοι, πλέον, τις ευθύνες μας, όχι μόνο για να μη καταργηθεί η κυριακάτικη αργία, αλλά και για να ανατραπούν όλοι οι νόμοι που επέβαλαν οι πολυεθνικές.
Εκτός, αν μείνουμε απαθείς να περιμένουμε το μοιραίο.
Εμείς, ορίζουμε την τύχη και το μέλλον μας, πρέπει να το πιστέψουμε.
Συμμετέχουμε στην πανελλαδική απεργία, εμπόρων, βιοτεχνών, επαγγελματιών κι εργαζομένων στις 23 Φεβρουαρίου με ολοήμερο κλείσιμο των καταστημάτων μας.
«Ο κόμπος έφτασε στο χτένι»
!