Η Περιφέρεια Ηπείρου παρουσίασε με ενθουσιασμό ένα ακόμα «σημαντικό» βήμα για την ανάδειξη της Ηπειρωτικής Γαστρονομίας. Υπογράφηκε μνημόνιο συνεργασίας με έξι φορείς – όλοι τους με κοινό παρονομαστή: Ιωάννινα, Ιωάννινα και πάλι Ιωάννινα. Μια υποτιθέμενη περιφερειακή πρωτοβουλία που δεν φαίνεται να χωρά ούτε την Πρέβεζα, ούτε την Άρτα, ούτε τη Θεσπρωτία. Σαν να τελειώνει η Ήπειρος στη λίμνη της Παμβώτιδας.
Η «Ηπειρωτική Γαστρονομία» του νέου εγχειρήματος περιορίζεται σε ένα κλειστό σχήμα με έδρα την πρωτεύουσα της Περιφέρειας, με λογότυπο γάστρα και πλάστη, και με τους συνήθεις φορείς – Περιφέρεια, Δήμος Ιωαννιτών, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, τοπικά σωματεία και επιχειρήσεις των Ιωαννίνων – να βαφτίζουν για ακόμη μια φορά το τοπικό, «ηπειρωτικό». Οι αναφορές στα προϊόντα ξεκινούν από το «Ορεινό Ηπείρου» – όρος που πλέον έχει γίνει συνώνυμο του… Μετσόβου – και φτάνουν μέχρι την πατάτα Χρυσοβίτσας. Για το αυγοτάραχο της Πρέβεζας, την τσιπούρα της Θεσπρωτίας ή τα εσπεριδοειδή της Άρτας, ούτε λέξη.
Ηχηρή η απουσία συμμετοχών από τις άλλες τρεις Περιφερειακές Ενότητες, τόσο σε θεσμικό όσο και σε παραγωγικό επίπεδο. Καμία αναφορά στους τοπικούς συνεταιρισμούς, καμία πρόσκληση σε επαγγελματικούς φορείς της Άρτας, της Πρέβεζας, της Θεσπρωτίας. Αντί για ενιαία περιφερειακή στρατηγική, βλέπουμε για ακόμη μια φορά μια ημι-πανεπιστημιακή, ημι-δημοτική πρωτοβουλία, εσωστρεφή, επικεντρωμένη στην ανάδειξη μιας «ηπειρωτικής ταυτότητας» που στην πραγματικότητα είναι γιαννιώτικη.
Η γαστρονομία μπορεί και πρέπει να είναι ένα από τα δυνατά χαρτιά της Ηπείρου. Όμως όσο η Περιφέρεια επιμένει να σχεδιάζει την «ανάδειξη» της Ηπείρου με χάρτες που σβήνουν τα τρία τέταρτα του γεωγραφικού της χώρου, η περιφερειακή ανάπτυξη θα παραμένει ευσεβής πόθος. Και η Ηπειρωτική Γαστρονομία, μια ακόμη επικοινωνιακή σφραγίδα… για χρήση εντός Ιωαννίνων.
