Σταύρος Καλογιάννης: Η ενεργειακή διπλωματία των αγωγών

kalogiannis

Σταύρος Καλογιάννης: Η ενεργειακή διπλωματία των αγωγών αποτελούσε στρατηγική της Νέας Δημοκρατίας την οποία πολεμούσε το ΠΑΣΟΚ

Μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση του σ/ν «Λειτουργία ενεργειακών αγορών ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου, για έρευνα, παραγωγή και δίκτυα μεταφοράς υδρογονανθράκων», ο Σταύρος Καλογιάννης ανέφερε:

«Συζητάμε ένα σ/ν που περιλαμβάνει 200 άρθρα, για σημαντικά ζητήματα όπως η αγορά ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου, θέματα έρευνας και παραγωγής υδρογονανθράκων, λειτουργίας των λατομείων και άλλα, σε μία εξαιρετικά πιεστική, από άποψη χρόνου, διαδικασία.

Με το σ/ν προσαρμόζεται η εθνική μας νομοθεσία στις ευρωπαϊκές Οδηγίες για την αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου, που εντάσσονται στο ρυθμιστικό πλαίσιο της 3ης Ενεργειακής Δέσμης.

Ειδικότερα:

Α)    Για τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ):

Με το σ/ν ενισχύεται πολύ ο ρόλος και οι αρμοδιότητές της ΡΑΕ και αυτό είναι θέμα που χρειάζεται επανεξέταση. Η τρόικα δεν εμπιστεύεται τη σημερινή Διοίκηση και πιέζει συνεχώς για νέες Ανεξάρτητες Αρχές, με μεγαλύτερες αρμοδιότητες.

Είναι ενδεικτικό ότι με άλλο σ/ν που συζητείται στην αρμόδια Επιτροπή, δημιουργείται και άλλη Αρχή, για τις δημόσιες συμβάσεις. Η ΡΑΕ ενισχύεται τόσο που θα αποφασίζει πλέον και για τη λήψη μέτρων προώθησης του ανταγωνισμού στην λειτουργία της αγοράς ενέργειας.

Στο άρθρο 26 του σ/ν επιχειρείται να καθοριστούν τα όρια των αρμοδιοτήτων μεταξύ της ΡΑΕ και της Επιτροπής Ανταγωνισμού, αλλά είναι βέβαιο ότι θα δημιουργηθούν σοβαρά προβλήματα, καθώς είναι δυσδιάκριτες οι διαφορές.

Μία παρατήρηση για τα μέλη και το προσωπικό της ΡΑΕ: Μπορούν άραγε τα μέλη της Ρυθμιστικής Αρχής που είναι πλήρους απασχόλησης να αναλαμβάνουν διδακτικά καθήκοντα σε ΑΕΙ, ΤΕΙ ή να απασχολούνται μερικώς ακόμα και σε άλλες Ρυθμιστικές Αρχές, όπως προβλέπεται στο σ/ν; Είναι δυνατόν το Γραφείο Προέδρου της ΡΑΕ να έχει πέντε ειδικούς συνεργάτες, όταν ένας Υπουργός έχει μόνον δύο;

Αυτές οι ρυθμίσεις είναι προκλητικές και πρέπει να καταργηθούν.

Β)   Για τον αγωγό πετρελαίου Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη:

Το σ/ν αναφέρεται και στους βασικούς πυλώνες της ενεργειακής διπλωματίας των αγωγών. Είναι μια στρατηγική που ωθήθηκε ιδιαίτερα από τη Νέα Δημοκρατία προς εξασφάλιση  οικονομικών, αναπτυξιακών και εθνικών ωφελημάτων για τη χώρα. Η στρατηγική περιελάμβανε μεταξύ άλλων:

1) τη συμφωνία κατασκευής του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη,

2) την ολοκλήρωση της κατασκευής του Ελληνο – τουρκικού αγωγού φυσικού αερίου,

3) τη διακρατική συμφωνία για τον Ελληνο – ιταλικό αγωγό φυσικού αερίου με την συμμετοχή της Τουρκίας,

4) συμφωνία που αφορά  τον ελληνικό κλάδο του αγωγού  South Stream.

Ο αγωγός πετρελαίου Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη είναι έργο μείζονος εθνικής σημασίας γι’ αυτό αποτέλεσε μία από τις στρατηγικές επιλογές των Κυβερνήσεων Καραμανλή.

Η κατασκευή του αγωγού προβλέπεται από τη συμφωνία μεταξύ των Κυβερνήσεων της Ρωσίας, της Βουλγαρίας και της Ελλάδας και έχει κυρωθεί, από την πλευρά μας, με το Ν. 3558/2007.

Παρά τον επανειλημμένο κοινοβουλευτικό έλεγχο που ασκούσαμε, η Κυβέρνηση καθυστέρησε αδικαιολόγητα την προώθηση του αγωγού, καθώς δεν πιστεύει στο σημαντικό αυτό έργο.

Το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής είχε καταθέσει στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή ένα απλό δισέλιδο, ως προσχέδιο νόμου για τον αγωγό, τον Μάρτιο 2010 και τον Ιούλιο 2010 (ακριβώς πριν ένα χρόνο) έγινε μία απλή ενημέρωση των μελών της Επιτροπής της Βουλής από την τότε Υπουργό ΠΕΚΑ. Προφανώς ήταν άλλες οι προτεραιότητες της προηγούμενης πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου.

Εμείς κρατήσαμε ζωντανό το έργο με τις πιέσεις μας. Όμως έχει χαθεί, με αποκλειστική ευθύνη της Κυβέρνησης, πολύτιμος χρόνος δύο ετών.

Υπενθυμίζω ότι το φθινόπωρο του 2009 δεν άλλαξε η Κυβέρνηση μόνον στην Ελλάδα, άλλαξε και στην Βουλγαρία. Η νέα Βουλγαρική Κυβέρνηση είναι αντίθετη με το έργο για περιβαλλοντικούς δήθεν λόγους. Για τους ίδιους δηλαδή λόγους που επικαλούνταν προεκλογικά και ο σημερινός Πρωθυπουργός και ζητούσε την επαναδιαπραγμάτευση του έργου. Είναι πολύ εύκολο να βγάλει κανείς τα συμπεράσματά του.

Γ)    Για τον αγωγό φυσικού αερίου Ελλάδας – Ιταλίας:

Έχουμε κατ’ επανάληψη τονίσει ότι ο αγωγός έχει εθνική σημασία. Παρά τις απίστευτες παλινωδίες της Κυβέρνησης και στο θέμα αυτό (υπενθυμίζω τους προεκλογικούς λεονταρισμούς του ΠΑΣΟΚ περί δήθεν μη χωροθέτησης του αγωγού και των συνοδών εγκαταστάσεών του στη Θεσπρωτία για περιβαλλοντικούς, δήθεν, λόγους) είναι στη σωστή κατεύθυνση οι ρυθμίσεις που αφορούν τον αγωγό.

Στο άρθρο 179 του σ/ν προβλέπεται ότι εντός ενός έτους μετά την έναρξη λειτουργίας του αγωγού, η ΔΕΠΑ θα λειτουργήσει νέα Επιχείρηση Παροχής Αερίου, υπό μορφή ΑΕ, στην Ήπειρο.

Κατ’ αρχάς ζητάμε από το Υπουργείο ένα χρονοδιάγραμμα για την έναρξη λειτουργίας του αγωγού Ελλάδα – Ιταλία. Το γεγονός ότι δεν γίνεται καμία αναφορά σε χρονοδιαγράμματα, μας κάνει εξαιρετικά επιφυλακτικούς για την λειτουργία της ΕΠΑ Ηπείρου και Δυτ. Μακεδονίας. Δεν πρέπει όμως αυτά να μείνουν απλές εξαγγελίες.

Δ)   Μεταλλευτικές – Λατομικές εργασίες εντός δασών:

Ό,τι και να πούμε για τα σχετικά άρθρα (181 και 183) του σ/ν είναι λίγο.

Είναι δυνατόν να ισχυρίζεται το Υπουργείο Περιβάλλοντος ότι «επιτρέπεται η απόθεση καταλοίπων της μεταλλουργικής επεξεργασίας στα δάση» και ότι με τη ρύθμιση αυτή επιτυγχάνεται ο περιορισμός των επεμβάσεων εντός των δασών; Όλα έχουν ένα όριο.

Επίσης οι προτεινόμενες παρατάσεις στη λειτουργία λατομείων αδρανών υλικών δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές, όταν μάλιστα υποτίθεται ότι στο επόμενο διάστημα το Υπουργείο θα φέρει νέο σ/ν για τα προβλήματα του κλάδου συνολικά. Πρότασή μας είναι το Υπουργείο να εντάξει τα σχετικά με τα λατομεία στο νέο σ/ν, του οποίου οι ρυθμίσεις πρέπει να είναι απολύτως συμβατές και με την περιβαλλοντική νομοθεσία».