Για άλλη μια φορά, το κράτος «νομοθετεί» με στόχο –υποτίθεται– τη στήριξη των πολιτών και τη συγκράτηση των τιμών.
Η μείωση των λιμενικών τελών κατά 50% ανακοινώθηκε με τυμπανοκρουσίες, αλλά –φυσικά– δεν αφορά τα λιμάνια που έχουν ιδιωτικοποιηθεί, όπως της Ηγουμενίτσας. Εκεί, η απόφαση αν θα ισχύσει η μείωση… εξαρτάται. Από ποιους; Από τους ιδιώτες. Αν θέλουν, όποτε θέλουν, όπως θέλουν.
Το κράτος κάνει σχέδια για «στήριξη της νησιωτικότητας» και «περιβαλλοντικές δράσεις», αλλά ξεχνά να υπολογίσει ότι στα λιμάνια που εκχώρησε, δεν έχει πλέον λόγο.
Ο πολίτης πληρώνει, ο ιδιώτης αποφασίζει. Δηλαδή, οι ίδιοι που διαχειρίζονται δημόσιες υποδομές μπορούν να επιλέγουν αν θα συμμετέχουν σε μέτρα ανακούφισης του κοινού. Κι αν αποφασίσουν να συμμετέχουν, θα πάρουν και επιδότηση…
Η εξίσωση είναι σαφής: δημόσιο χρήμα για να καλυφθούν απώλειες εσόδων, αλλά χωρίς υποχρεώσεις για τους ιδιώτες.
Το κράτος κάνει πολιτική… μόνο εκεί που του επιτρέπεται.
