Υπάρχει… σκοπιμότητα

Η Πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου, Σταυρούλα Μπραΐμη Μπότση, αποφάσισε ότι δεν είναι και τόσο σκόπιμο να συζητήσουμε για τη Βόρεια Είσοδο της Ηγουμενίτσας.

Γιατί; Ε, επειδή το θέμα είχε ξανασυζητηθεί στο παρελθόν! Λεπτομέρεια, φυσικά, αν τα δεδομένα έχουν αλλάξει, αν η σύμβαση έχει λυθεί, ή αν η Ηγουμενίτσα κινδυνεύει να μείνει με μια ημιτελή και επικίνδυνη είσοδο για χρόνια. Δεν υπάρχει χρόνος για τέτοιες πολυτέλειες.

Την ίδια στιγμή, ο Περιφερειάρχης μας συνεχίζει να προβάλλει την «απόλυτη σκοπιμότητα» της διάνοιξης ενός δρόμου στο Γράμμο, που πριν λίγες μέρες δεν υπήρχε καν. Και στα κοινωνικά δίκτυα μας δείχνει το «όραμα» της Περιφέρειας, που, όπως φαίνεται, περιλαμβάνει την αφαίρεση του χαρακτηρισμού Natura και τη δημιουργία ενός ακόμα «αναπτυξιακού έργου» στο πουθενά.

Είναι ξεκάθαρο: στην Περιφερειακή Αρχή, η «σκοπιμότητα» είναι μια λέξη με ευέλικτο νόημα. Εξαρτάται από το ποιος ωφελείται, πότε και πώς. Σήμερα ο δρόμος στον Γράμμο είναι απαραίτητος, αύριο η Βόρεια Είσοδος της Ηγουμενίτσας είναι ασήμαντη, και μεθαύριο ποιος ξέρει τι άλλο θα βγει από το μαγικό καπέλο της Περιφερειακής Αρχής;

Αν όλα τα ζητήματα κρίνονται βάσει «σκοπιμότητας,» μήπως κάποια στιγμή να ανακαλύψουν και τη «νομιμότητα»;