ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΜΠΕΖΑ
Βουλευτή Θεσπρωτίας της ΝΔ και
Προέδρου της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής
ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ των κοινωφελών περιουσιών σήμερα πλησιάζει τις 12.000 και δεν υπάρχει ακριβής καταγραφή τους. Από αυτές, 3.000 περίπου είναι Ιδρύματα και Κληροδοτήματα, 3.800 είναι οι σχολάζουσες κληρονομιές, ενώ οι υπόλοιπες 5.200 εκκαθαρίζονται από το Υπουργείο Οικονομικών με ρυθμό το πολύ 20 υποθέσεων το χρόνο, γεγονός που σημαίνει πρακτικά ότι θα χρειαστούν σχεδόν 300 χρόνια για να εκκαθαριστούν όλες οι παλιές περιουσίες.
ΜΕ ΤΟΝ ΟΡΟ σχολάζουσες, εννοούμε τις περιουσίες χωρίς κληρονόμους. Οι περιπτώσεις αυτές εκκαθαρίζονται και διοικούνται από ιδιώτες κηδεμόνες μέχρι την παράδοσή τους σε αυτούς που αναγνωρίζονται τελικά κληρονόμοι και που στο 80% των περιπτώσεων είναι το ελληνικό Δημόσιο.
ΕΙΝΑΙ ΑΓΝΩΣΤΟ το ακριβές οικονομικό μέγεθος που κρύβεται πίσω από κάθε σχολάζουσα κληρονομιά. Το βέβαιο είναι ότι πρόκειται για περιουσίες συνολικής αξίας δισεκατομμυρίων ευρώ και ότι ο τομέας αυτός παραμένει ακόμη υποβαθμισμένος στο Υπουργείο Οικονομικών, παρά τις διαφορετικές προτεραιότητες που θα έπρεπε να υπάρχουν λόγω της δύσκολης συγκυρίας που διέρχεται η χώρα.
ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ που υπάρχουν, η αδυναμία δηλαδή εντοπισμού τέτοιων κληρονομιών, η ανεπαρκής έως ανύπαρκτη εποπτεία των κηδεμόνων, οι σκόπιμες καθυστερήσεις στην αποπεράτωση του ειδικού καθεστώτος -με την αναγνώριση του Δημοσίου ως δικαιούχου- και στην παράδοσή τους, έχουν εδώ και χρόνια εντοπισθεί από τις Επιτροπές που κατά καιρούς έχουν συσταθεί. Εκείνο που απαιτείται άμεσα, είναι η ριζική αναμόρφωση του απαρχαιωμένου νομοθετικού πλαισίου που ισχύει από το 1939.
ΒΑΣΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ αυτής της αναμόρφωσης θα πρέπει να είναι ο γρήγορος εντοπισμός τέτοιων κληρονομιών και η ταχύτατη παράδοσή τους στο Δημόσιο καθώς και ευέλικτες διαδικασίες για την εξόφληση των όποιων χρεών υπάρχουν και την αξιοποίησή τους μέσω εκμίσθωσης ή εκποίησης των κινητών και ακίνητων της κληρονομιάς που δεν είναι χρήσιμα για το Δημόσιο.
ΟΙ ΣΧΟΛΑΖΟΥΣΕΣ κληρονομιές αποτελούν «θησαυρό», αρκεί να το αντιληφθούμε, να αφήσουμε τις συστάσεις νέων επιτροπών… και να δράσουμε τώρα.
(Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ, την Τρίτη 2.10.2012)