Ο καλύτερος μου φίλος είναι το λευκό χαρτί, ή το λευκό αρχείο στο κειμενογράφο, την ίδια λειτουργία εξυπηρετεί….
Φίλος, γιατί μέσα σε αυτό αποκρυσταλλώνεται η σκέψη, αποφορτίζεται ο νους…μιλάει η ψυχή…
Στο λευκό χαρτί δεν μπορεί να πέσει μαύρο…. Όμως μπορεί να διώξει το μαύρο, τις σκιές και τους φόβους…
Σήμερα λοιπόν έκανα μια παρανοϊκή σκέψη….
Ότι σε αυτή τη χώρα χρειαζόμαστε περισσότερο ελληνικό κράτος με καρδιά και φιλότιμο…
Ένα ελληνικό κράτος για τον πολίτη, για τον άνθρωπο και την κοινωνία.
Ένα ελληνικό κράτος που θα χαίρεσαι να το πληρώνεις και ένα κράτος που θα είναι η ομπρέλα της φωνής των πολιτών, φρουρός των δικαιωμάτων , της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης.
Ναι ένα τέτοιο κράτος που θα αναδεικνύει τις πρωτοβουλίες των πολιτών που θα συναποφασίζει και θα συγκυβερνά μαζί τους.
Ένα ελληνικό κράτος που δεν θα είναι ξένο σώμα στον πολίτη, δυνάστης και καταπιεστής, αλλά ο ίδιος ο πολίτης.
Αυτό το ελληνικό κράτος το θέλουμε, αυτό το ελληνικό κράτος είμαστε όλοι εμείς και είναι ώρα…. εμείς οι πολίτες- ελληνικό κράτος να ξυπνήσουμε και να λειτουργήσουμε ως τέτοιο….
Εμείς λοιπόν όλοι, οι νοικοκύρηδες σε αυτό το κράτος είναι καιρός να βάλουμε σκούπα και φασίνα σε όλους αυτούς που μας έβαλαν σε ύπνωση και μας έπεισαν ότι το κράτος είναι κάποιοι άλλοι και αυτοί θα φροντίζουνε πάντα για το καλό μας….για εμάς χωρίς εμάς… τα τραγουδάκια παλιά και προφητικά, τα ξέρετε από καιρό…
Κάπως έτσι βρέθηκε ο Έλληνας έξω από το σπίτι του, έξω από το κράτος του….
Ώρα λοιπόν να γυρίσουμε σπίτι μας να πάρουμε τα κλειδιά και να ιεραρχήσουμε το κράτος με βάση τις ανάγκες των πολιτών, του λαού…. Άλλωστε αυτός είναι ο θεμέλιος λίθος αυτού του κράτους, εμείς είμαστε η λαϊκή κυριαρχία και εμάς υπηρετεί γιατί από εμάς εκπορεύεται η όποια εξουσία οφείλει να ασκεί….
Ένα ελληνικό κράτος με αφορμή την ΕΡΤ που πλέον, δεν χρειάζεται κάποια νομιμοποίηση από την κυβέρνηση, γιατί είναι νομιμοποιημένη από το λαό και το αφυπνισμένο προσωπικό της, ακούει πλέον τη φωνή της κοινωνίας και έχει τη δύναμη της ανατροπής.
Αυτή αποτελεί το πρώτο κοινωνικό ανάχωμα και κοντά σε αυτό πρέπει να αφυπνιστεί ολόκληρο το κράτος και δεν μιλάμε για τη δημόσια διοίκηση αλλά το σύνολο του ελληνικού λαού.
Τα δημόσια αγαθά λοιπόν, (υπηρεσίες, υποδομές, φυσικοί πόροι) είναι ο πλούτος των πολιτών, δεν μπορεί να είναι αντικείμενο φαιδρής αγοραπωλησίας, ούτε και να κλείνουν για όποιους λόγους και αν θέλουν κάποιοι να τα κλείσουνε….ζητάμε κράτος ανοικτό, τηλεόραση ανοικτή, δημόσιες υπηρεσίες ανοιχτές χωρίς πολιτικές πατρωνίες και το λαό ελεύθερα στις αγορές και τις πλατείες να συζητάει για το τώρα, για τη ζωή και το αύριο μας, ως λαός, ως κοινωνία και ως κοιτίδα ανθρωπιάς.
Αυτή την παρανοϊκή σκέψη έκανα σήμερα σαν όνειρο και θέλησα να την μοιραστώ μαζί σας, μήπως και βρεθεί κάποιος και βάλει μια φωνή, μπας και ξυπνήσουμε όλοι από το λήθαργο μας.
Από τη στήλη ΒδΈλλα πάνω σου, του Βαγγέλη Αθανασίου για την https://vdella.com/