Στην περίληψη προκήρυξης που αφορά την πώληση του λιμανιού Ηγουμενίτσας και και όχι μόνο προχώρησε ο ΤΑΙΠΕΔ. Με όχι μόνο εννοούμε την ενότητα από τα Σύβοτα έως και την Σαγιάδα που σημαίνει μαζί με αυτό φεύγουν το τουριστικό καταφύγιο Συβότων και τα αλιευτικά καταφύγια Πλαταριάς και Σαγιάδας μέχρι το 2062. Μαζί με αυτά “ξηλώνεται” και αντίστοιχη χερσαία ζώνη.
Ποιές περιοχές θα είναι αυτές;
Αναμένεται να δημοσιευθούν με την αναλυτική προκήρυξη σε χάρτη που θα απεικονίζει το όλο “μεγαλείο” της εκποίησης από τις υποδομές που πληρώθηκαν από τους φόρους των πολιτών μέχρι το φυσικό τοπίο το οποίο για τις επόμενες δεκαετίες θα περάσει σε ξένα χέρια. Αντίο παραλίες Συβότων και Πλαταριάς, αντίο Δρέπανο και Μακρυγιάλι, αντίο Στροβίλι και Κεραμίδι…
Εκτός και αν για κάποιον λόγο εξαιρεθούν….δύσκολα πλέον όμως μπορούμε να φανταστούμε τους λόγους, όταν ελάχιστοι από την τοπική αυτοδιοίκηση και τους λοιπούς φορείς αντιδρούν, ελάχιστοι από τους πολίτες ευαισθητοποιούνται…
Και όμως θα ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία σε μια χρονιά που οι συγκυρίες την έφεραν στον πάτο να αφυπνιστούμε και να ζητήσουμε το δίκιο που μας αναλογεί…
Εκτός και αν περιμένουμε ο ΤΑΙΠΕΔ να μας κάνει την χάρη και να μας αφήσει καμιά πλαζ για παρηγοριά…
Τόση κατάντια;
Αλήθεια τόση οσφυοκαμψία και παθητικότητα;
Ποιός στα αλήθεια είναι ο ΤΑΙΠΕΔ; Αυτή η δημόσια υπηρεσία που είναι υπεύθυη για την εκποίηση του ελληνικού δημοσίου; Ποιοί νομίζουν ότι είναι αυτοί οι κύριοι, αυτοί οι διορισμένοι και κοινώς εντεταλμένοι τεχνοκράτες που σκοπός τους είναι να ξεπουλήσουν όσο όσο;
Ποιοί νομίζουν ότι είναι αυτοί οι δήθεν κύριοι, όταν εμπαίζουν την τοπική αυτοδιοίκηση και τους αιρετούς, αυτούς που ψηφίστηκαν από τους πολίτες ως νόμιμοι εκπροσώποι τους; Πως τολμούν “να ράβουν και να ξηλώνουν” συμβάσεις κατά το δοκούν θεωρώντας εαυτόν “χαλίφη στην θέση του χαλίφη”;
Πώς μπορεί μια δημόσια υπηρεσία ή και οργανισμός να εμπαίζει δύο δήμους και σχεδόν ολόκληρη την Θεσπρωτία; Διορισμένοι τεχνοκράτες ενάντια στη βούληση των νόμιμων εκπροσώπων των Θεσπρωτών πολιτών…
Τίνος θα έπρεπε θεσμικά να βαραίνει ο λόγος;
Αν δεν υπάρξει έστω και την τελευταία στιγμή σύσσωμοι αντίδραση από όλο το κοινωνικό φάσμα τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Άξιοι δούλοι και υποτελείς ιδιοτελών συμφερόντων που στην πλεονεξία τους τα υφαρπάζουν όλα….όσο εμείς θα κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου ή μάλλον του ενοχικού που τα έχει παρατήσει όλα στο έλεος της μοίρας…
Ας μην αποδειχτούμε τόσο λίγοι και τόσο ανεπαρκείς, ας αποδείχθουμε ως αυτοί που με καλή θέληση και ευπιστία έκαναν υπομονή…και τα όρια αυτής της υπομονής έχουν πλέον εξαντληθεί…
Βαγγέλης Γρ. Αθανασίου