Γράφει ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΠΕΖΑΣ
πρώην υφυπουργός Οικονομικών
(www.antonisbezas.gr)
ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΙΟ του 2009 η Ελλάδα αντιμετώπιζε πρόβλημα ελλείμματος. Όμως και σε ευρωπαϊκό επίπεδο η κατάσταση ήταν ανάλογη, αφού το έλλειμμα από 0,8% του ΑΕΠ που προβλεπόταν αρχικά, ύστερα από επτά αναθεωρήσεις, εκτινάχθηκε στο 6,4% του ΑΕΠ το 2009. Η Ελλάδα αντιμετώπιζε επομένως (και επιβεβαιώνεται από τις μεταγενέστερες εξελίξεις), πρόβλημα ελλείμματος, κοινό στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, γι’ αυτό και οι αγορές εξακολουθούσαν ακόμη να τη δανείζουν.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ του ΠΑΣΟΚ, μετά τις εκλογές του 2009, με τις πράξεις και παραλείψεις της, διόγκωσε το υπαρκτό πρόβλημα, αφού, ματαίωσε ώριμα δημόσια έσοδα του 2009, μετέφερε έσοδα του 2009 στο 2010 και πληρωμές του 2010 στο 2009. Προχώρησε, έτσι, σε πρόσθετες επιστροφές φόρων, στην καταβολή του επιδόματος αλληλεγγύης και σε αύξηση των δαπανών για εξοπλιστικά προγράμματα, λειτουργικές δαπάνες και προμήθειες του Δημοσίου. Κατάργησε επιπλέον, ρυθμίσεις όπως για τους ημιυπαίθριους χώρους και την επιβολή φόρου στα λαχεία και τα σκάφη αναψυχής, τις οποίες αργότερα επανέφερε. Τέλος, άφησε χωρίς καθοδήγηση τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό, με αποτέλεσμα να υπάρξει τεράστια υστέρηση –πέραν από κάθε πρόβλεψη- στα έσοδα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ η υστέρηση εσόδων στο διάστημα Ιανουαρίου- Σεπτεμβρίου 2009 ήταν 1,1 δις ευρώ, στο τελευταίο τρίμηνο του 2009 ξεπέρασε τα επιπλέον 2 δις ευρώ, δηλαδή ήταν διπλάσια απ’ ότι στο αρχικό 9μηνο.
ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ήταν να μετατραπεί το πρόβλημα του ελλείμματος σε κρίση δανεισμού, να γίνει η προσφυγή στον μηχανισμό στήριξης και να μην ξαναβγούμε στις αγορές για δανεισμό. Στην επόμενη διετία, έγινε και το επόμενο βήμα, η μετατροπή δηλαδή του προβλήματος δανεισμού σε κρίση χρέους, γιατί το 2010 το χρέος μας ήταν μεγάλο, αλλά μπορούσαμε να το εξυπηρετήσουμε. Η αιτία της μετατροπής του προβλήματος δανεισμού σε πρόβλημα βιωσιμότητας του χρέους, δηλαδή σε άμεσο κίνδυνο χρεωκοπίας, δεν ήταν άλλη από την πολιτική του Μνημονίου, που επιχειρούσε να θεραπεύσει την ασθένεια με λανθασμένη συνταγή.
ΟΛΑ ΑΥΤΑ είναι πλέον γνωστά και πολυσυζητημένα, παρότι κάποτε δεν τολμούσαμε να τα αναφέρουμε. Οι διαπιστώσεις αυτές, βέβαια, δεν μας λύνουν το πρόβλημα σήμερα, που τα δεδομένα έχουν αλλάξει δραματικά. Το σημαντικό, όμως είναι ότι όλο και περισσότεροι στην Ευρώπη αναγνωρίζουν πως η πολιτική που ακολουθήθηκε, αντί να εξυγιάνει την Ελλάδα, την οδήγησε στην παράλυση και την ύφεση και πως η συνταγή της μονομερούς λιτότητας δεν μπορεί να φέρει αποτελέσματα, αν δεν δοθεί προτεραιότητα στην ανάκαμψη.
(Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Realnews, την Κυριακή 18.3.2012)