Μία γεύση από παρουσιάσεις βιβλίων του μέλλοντος, πήραν όσοι παρέστησαν διαδικτυακά στην εκδήλωση στο twitter -X το βράδυ της περασμένης Τετάρτης 26.2.2025, με οικοδέσποινα τη Ντέπυ Μαύρου.
Η εκδήλωση – γέφυρα με τους απόδημους Έλληνες με τίτλο: «20 χρόνια στη συγγραφή – 30 χρόνια στη δημοσιογραφία» είχε τιμώμενο πρόσωπο την Άννα Στεργίου Msc Κοινωνιολογίας, δημοσιογράφο, συγγραφέα, μέλος της Ν.Ε. Θεσπρωτίας του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και του Τομέα Γεωργίας του κόμματος. Μεταδιδόταν ζωντανά στο διαδίκτυο απ’ τη Μεγάλη Βρετανία κι ήταν αφιερωμένη στα θύματα των Τεμπών και τους οικείους τους.
Τη συζήτηση άνοιξε με χαιρετισμό του, ο πρώην υπουργός & νομικός Στέφανος Τζουμάκας, ο οποίος αναφέρθηκε στη φιλία του με τον πατέρα της Άννας, Γιάννη Στεργίου, που ήταν στέλεχος της ΕΔΑ και της Νεολαίας Λαμπράκη και διατέλεσε επί σειρά ετών, πρόεδρος των Ηπειρωτών Νέας Σμύρνης – Παλαιού Φαλήρου. Μίλησε με θερμά λόγια για το δημοσιογραφικό και συγγραφικό έργο της Άννας Στεργίου.
«Γνωρίζω την Άννα από μικρό παιδί αλλά μ΄ εντυπωσίασε στο βιβλίο της «Ο δίδυμος καπιταλισμός»` η ανάγνωση της ελληνικής, της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας πολιτικής πραγματικότητας μέσα από τους μεγάλους ομίλους της πράσινης οικονομίας και της ψηφιακής τεχνολογίας», τόνισε ο κ. Τζουμάκας κι εξήγησε πως η παραγωγή πλούτου έχει αυτούς τους πυλώνες και μαζί υπάρχουν ευρωπαϊκές φωνές, που διεκδικούν πολεμική βιομηχανία. Ο ίδιος εκτίμησε πως η Άννα Στεργίου θα έχει ανοδική πορεία και στην πολιτική σκηνή τα επόμενα χρόνια, γιατί μπορεί να «διαβάζει» τα πολιτικά δρώμενα αλλά την ίδια στιγμή ν΄ ανεβαίνει στο βήμα και να επικοινωνεί με τον κόσμο.
Ο Ανδρέας Παναγιωτόπουλος, βουλευτής Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ εξήγησε πως γνώρισε την Άννα Στεργίου μετά την είσοδό του στη Βουλή το 2023 κι εξαρχής υπήρχε αμοιβαία εκτίμηση. Σημείωσε πως το βιβλίο «Τα μάτια του φόβου», που επανεκδόθηκε πρόσφατα, «είναι ευκολοδιάβαστο, παρότι διαπραγματεύεται ένα δύσκολο θέμα. Ο ήρωας του βιβλίου της, είναι ένας ψυχίατρος με μεσοαστική καταγωγή. Παρά τη δειλία του κατορθώνει τελικά να υπερβεί τον εαυτό του και ν΄ ακολουθήσει το αληθινό, αντί για το προγραμματισμένο». Ο βουλευτής Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ τόνισε πως η συγγραφέας «ρίχνει φως σε ήρωες που τους αποσιωπά η κοινωνία». Σημείωσε πως ο νεαρός γιατρός ως ήρωας έρχεται μπροστά σε πρόσωπα και καταστάσεις που δεν είχε προβλέψει, όσο ήδη ήταν φοιτητής, αλλά δυστυχώς αυτό συμβαίνει και στην πραγματικότητα.
Στην κοινωνιολογική ματιά της Άννας Ι. Στεργίου αναφέρθηκε ο Άκης Κατσούλας, πρώην πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Κοινωνιολόγων. Εξήγησε ότι το βιβλίο της «Ο δίδυμος καπιταλισμός» προσφέρει μία καινούργια ανάγνωση της κοινωνίας με σύγχρονα εργαλεία. Σημείωσε πως πέρα από το λογοτεχνικό της έργο, το κοινωνιολογικό της βιβλίο εισάγει νεολογισμούς. Υποστήριξε πως η ίδια ως μία σύγχρονη σκαπανέας της Κοινωνιολογίας με τη θεωρία, που διατυπώνει, λειτουργεί ως γέφυρα, που ενώνει τους κλασικούς της Κοινωνιολογίας με τη σύγχρονη κοινωνιολογική σκέψη και τη διευρύνει.
Στο λογοτεχνικό βιβλίο «Η κυρά του Δράκου» αναφέρθηκε η εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ΜΑ καθηγήτρια Αγγλικής κι Ελληνικής Φιλολογίας και μέντορας, Αγγελική Πανουή. Όπως είπε, η Άννα Στεργίου, αναφέρεται κι εμβαθύνει στην ιστορία της Χριστίνας και του Δράκου, ενός ζευγαριού στη δεκαετία του ’90. «Η συγγραφέας μιλά για το αγαπημένο νησί της Κρήτης, για τους δυο κόσμους που συγκρούονται συμβολικά στο πρόσωπο της Χριστίνας και του Δράκου αλλά και στη θέση της γυναίκας στη σύγχρονη Ελλάδα. Φόντο της εποχής, η εκπαιδευτική αντιμεταρρύθμιση της δεκαετίας του ΄90-91 με τα τραγικά γεγονότα που σφραγίστηκαν με τη δολοφονία του καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα», ανέφερε. «Η κυρά του Δράκου» αξίζει να διαβαστεί ακόμη και μόνο για τη χρήση της ελληνικής γλώσσας, ανέφερε μεταξύ άλλων η κ. Πανουή τονίζοντας, πως την εμπλουτίζει με στοιχεία από την κρητική διάλεκτο κι υπάρχει και σχετικό γλωσσάρι. Η πλοκή και τα νοήματά του, εξήγησε, τη συνεπήραν και ξενύχτησε για να διαβάσει τη συνέχεια.
Η παιδική λογοτεχνία και οι Ατρόμητοι
Στα παιδικά βιβλία της Άννας Στεργίου με τους «Ατρόμητους της Μαργαριτοχώρας» αναφέρθηκε ο ιστορικός Μιχάλης Βαρλάς, κι αναφέρθηκε στην απήχηση που είχαν και στα δικά του παιδιά. Σημείωσε πως το έργο της χαρακτηρίζεται από το «ηθικό πρότυπο και συνδυάζουν αυτοβιογραφικά στοιχεία», μπλέκουν «το λαϊκό με το σύγχρονο και το ρεαλιστικό με μία σειρά από συμβολισμούς». Υποστήριξε πως αυτό «το ηθικό πρότυπο διαχέεται στα βιβλία, διότι οι ήρωες είτε είναι μεγάλοι είτε μικροί έρχονται μπροστά σε διλήμματα που πρέπει ν΄ απαντήσουν».
Ο δημοσιογράφος – εκδότης των εκδόσεων Κομνηνός, Νίκος Παπανικολάου, εξήγησε πως με την Άννα Στεργίου τον συνδέει η κοινή δημοσιογραφική ιδιότητα αλλά κι η αγάπη για το βιβλίο. Υποστήριξε την ανάγκη να ξεφύγει η δημοσιογραφία από το τέλμα, διότι δυστυχώς τα τελευταία χρόνια έχει καταντήσει μεροληπτική και ανυπόληπτη. Σημείωσε πως η συνεργασία με την Άννα Στεργίου ήταν εξαρχής θετική κι απέδωσε γρήγορα καρπούς, διότι από το 2022 μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί τίτλοι 5 βιβλίων της κι αναμένονται κι άλλοι στην πορεία. Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στο βιβλίο της «ο Δίδυμος Καπιταλισμός» ενώ αναφέρθηκε και στις δράσεις του εκδοτικού οργανισμού Κομνηνός, ο οποίος έχει βρει τον βηματισμό του και προχωρά σταθερά σε νέες εκδόσεις και νέες δράσεις, όπως ο διαγωνισμός διηγήματος και οι λέσχες βιβλίου.
Η Άννα Στεργίου, αφιέρωσε την εκδήλωση στα θύματα των Τεμπών, και μίλησε για την προσωπική της πρόκληση να μην προδώσει το μικρό κοριτσάκι, που ήθελε έναν κόσμο πιο ειρηνικό και να μη χάσει την αξιοπρέπειά της. «Ο συγγραφέας εκτίθεται και ανοίγει ένα μέρος της καρδιάς του, της μνήμης του, της ψυχής του. Υπάρχει παντού μέσα στα βιβλία του αλλά είναι ταυτόχρονα αόρατος», είπε. Σημείωσε πως στα βιβλία της υπάρχει έντονο το αντιφασιστικό αποτύπωμα και υποστήριξε και πως η Ελλάδα πλήρωσε πολύ ακριβά τον εφιάλτη της ακροδεξιάς, που πλέον μαστίζει την Ευρώπη και τη χώρα μας. Αναφέρθηκε στα βιβλία της και ξεχωριστά στο διήγημά της «Τάσος Χαλκιάς: το φύσημα του θεού». Σημείωσε πως ο κορυφαίος αυτός κλαρινίστας ως άλλος Ορφέας ένωσε δυο κόσμους, τον πάνω και τον κάτω, με το μοιρολόι του για την «Ευρυδίκη» (Χριστίνα) του.
Υποστήριξε πως τη φοβίζει η «ζούγκλα του πληκτρολογίου» με άτομα, που ισοπεδώνουν προσωπικότητες αλλά και η «στροφή προς τον βοναπαρτισμό», που δεν αφορά μόνο δεξιά κόμματα. Κατέληξε, λέγοντας πως οι συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών κατάφεραν να σηκώσουν έναν λαό από τον καναπέ και σημείωσε πως «οι προοδευτικοί άνθρωποι, οι δημοκράτες πολίτες, ανεξαρτήτως πολιτικών κομμάτων, δεν πρέπει να εγκαταλείψουν τη μάχη για έναν καλύτερο κόσμο, που να έχει δημοκρατία, δικαιοσύνη, ισότητα κι ανθρωπιά».
