ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΤΥΧΙΟΥΧΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΤΕ

Συνάδελφοι, μας έχουν κηρύξει ΠΟΛΕΜΟ!

Στη συγκυρία στην οποία διεξάγονται οι εκλογές στην ΕΕΤΕΜ κλιμακώνεται η επίθεση της κυβέρνησης στα δικαιώματά μας, καθώς και σε αυτά του συνόλου των εργαζομένων, με την απόλυτη συμφωνία ΝΔ και ΛΑΟΣ. Πρόκειται για μια επίθεση που υπαγορεύεται από την ανάγκη των μονοπωλιακών ομίλων των χωρών της ΕΕ να διασφαλίσουν την κερδοφορία τους, να θωρακίσουν την ανταγωνιστικότητά τους.

Η κυβερνητική προπαγάνδα, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που υπηρετούν το σύστημα, τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, τα συνδικαλιστικά «δεκανίκια» τους,  κάνουν ότι μπορούν για να πείσουν τους εργαζόμενους ότι αιτία της αντιλαϊκής επίθεσης που ξεδιπλώνεται σε όλα τα μέτωπα είναι το χρέος, το μνημόνιο, η κρίση. Σκοπός τους είναι η αθώωση της πολιτικής του ευρωμονόδρομου, της πολιτικής της ανταγωνιστικότητας. Οι εργαζόμενοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι η πολιτική μείωσης των μισθών, καρατόμησης των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, ιδιωτικοποίησης των κρατικών επιχειρήσεων,  «απελευθέρωσης» τομέων της οικονομίας προϋπήρχε της κρίσης και του μνημονίου.  Τα μέτρα που λαμβάνονται τώρα έχουν προαποφασιστεί ήδη από τη συνθήκη του Μάαστριχτ. Γνωρίζουν ότι όλες αυτές οι κατευθύνσεις ήταν και είναι βασικοί πυλώνες της πολιτικής ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Η κατεδάφιση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, η «απελευθέρωση» τομέων της οικονομίας, οι ιδιωτικοποιήσεις, βρίσκονται στις προεκλογικές δεσμεύσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Άλλωστε, ο πρωθυπουργός δήλωσε ευθαρσώς ότι «τα ίδια μέτρα θα παίρναμε ακόμα και αν δεν υπήρχε χρέος και Μνημόνιο».

Οι ίδιες οι εξελίξεις οδηγούν ολοένα και περισσότερους εργαζόμενους στον να καταλάβουν, από την ίδια τους την πείρα, ποιος χάνει από το δρόμο της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Χάνουν όλοι αυτοί  που πλήρωσαν με συνεχείς θυσίες των δικαιωμάτων τους την «ανάπτυξη» των προηγούμενων δεκαετιών. Τώρα,  οι εργαζόμενοι καλούνται  πάλι να πληρώσουν τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης προκειμένου να διασφαλιστεί η κερδοφορία των ομίλων, καλούνται να πληρώσουν με νέες θυσίες, με νέα σκληρά μέτρα λιτότητας που θα εντείνονται επ’ αόριστο. Η «νέα μεγάλη επιτυχία» της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ στη τάχα «σκληρή διαπραγμάτευση στις Βρυξέλες» που χειροκροτήθηκε από ΝΔ, ΛΑΟΣ, είναι επιτυχία για μια χούφτα μονοπώλια. Για τους εργαζόμενους οδηγεί σε νέα, εξαντλητικότερα μέτρα.

Ανάμεσά τους είναι η μεγάλη πλειοψηφία των νέων συναδέλφων που χτυπιούνται από την ανεργία, την μερική απασχόληση, που εργάζονται χωρίς ΣΣΕ, οι μισθωτοί πτυχιούχοι μηχανικοί του ιδιωτικού τομέα που βλέπουν τα εργασιακά, μισθολογικά, δημοκρατικά τους δικαιώματα να συρρικνώνονται δραματικά. Που γίνονται τα εξιλαστήρια θύματα μετατόπισης της εργοδοτικής ευθύνης όταν εργάζονται ως τεχνικοί ασφάλειας. Που αμείβονται με «μπλοκάκι» (ΔΠΥ) χωρίς εφαρμογή στην πράξη ΣΣΕ, χωρίς άδειες, 13ο-14ο μισθό, αποζημίωση απόλυσης, επίδομα ανεργίας κ.λπ. Είναι οι εργαζόμενες που αναγκάζονται ακόμη και να υπογράψουν ότι δε θα κάνουν παιδί στο «άμεσο» μέλλον μπροστά στο φόβο της ανεργίας, είναι αυτές που αμείβονται με ΔΠΥ και απολύονται μόλις φτάσουν στον 7ο μήνα της κύησης, χωρίς να δικαιούνται ούτε καν αυτές τις ελάχιστες παροχές μητρότητας (άδειες, αποδοχές κλπ). Είναι οι πτυχιούχοι μηχανικοί του δημόσιου τομέα, που σήμερα αντιμετωπίζουν την πιο άγρια επίθεση στο εισόδημά τους, που βρίσκονται μπροστά στο φόβητρο της «αξιολόγησης» από μια δημόσια διοίκηση-υπηρέτη των αναγκών του μεγάλου κεφαλαίου, που ζουν τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση πρώην ΔΕΚΟ, που αντιμετωπίζουν την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης. Είναι οι αυτοαπασχολούμενοι πτυχιούχοι μηχανικοί και μικροεπαγγελματίες, που ασφυκτιούν από το άδικο φορολογικό και ασφαλιστικό καθεστώς, το κυνήγι των εγγυητικών επιστολών και των τραπεζών. Που συνθλίβονται στον ανταγωνισμό με τους μονοπωλιακούς ομίλους και τα μεγάλα τεχνικά γραφεία. Που αντιμετωπίζουν τις συνέπειες της αναδιάρθρωσης στον τομέα των κατασκευών, μέσω των νέων νόμων για τα Δημόσια Έργα και τις Μελέτες, τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), τις Συμβάσεις Παραχώρησης, τον τρόπο διανομής της κρατικής χρηματοδότησης, το καθεστώς «λαδώματος» και υπόγειας συναλλαγής με τις δημόσιες υπηρεσίες.

Μας είπαν ΨΕΜΑΤΑ!

Η πολιτική της Ε.Ε. και της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων παρουσιαζόταν από τις  δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΛΑΟΣ, του ΣΥΡΙΖΑ, από το ΣΕΒ, ως μονόδρομος. Μας καλούσαν να δεχτούμε την «απελευθέρωση» και την ιδιωτικοποίηση σε Τηλεπικοινωνίες, Μεταφορές, Λιμάνια, Ναυπηγεία, Ενέργεια, Παιδεία, Υγεία, γιατί έτσι τάχα θα έρθει η κοινωνική ευημερία. Μας καλούσαν σε συνεχείς θυσίες των δικαιωμάτων για να διασφαλιστεί η ανταγωνιστικότητα και η οικονομική ανάπτυξη, για να έρθουν καλύτερες μέρες.

Αποτέλεσμα αυτών των θυσιών των εργαζόμενων ήταν η ταχύτατη καπιταλιστική ανάπτυξη της δεκαπενταετίας πριν την οικονομική κρίση. Αλλά, οι καλύτερες μέρες που μας υποσχέθηκαν δεν ήρθαν ποτέ! Σήμερα μας καλούν να δείξουμε «πατριωτισμό» και «εθνική ομοψυχία» για να ξεπεραστεί η κρίση, να μειωθεί το δημόσιο χρέος, να ξεφύγει η χώρα από τη χρεοκοπία και να βρεθεί ξανά σε τροχιά ανάπτυξης. Μας καλούν να συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο που μας έφερε μέχρι την κρίση, στο δρόμο της θυσίας των λαϊκών δικαιωμάτων, ενώ την ίδια στιγμή εξακολουθούν να μειώνουν τη φορολογία στους επιχειρηματικούς ομίλους, χαρίζουν πακτωλούς δις σε «κίνητρα» και φοροαελαφρύνσεις στο μεγάλο κεφάλαιο. Οι εργαζόμενοι έχουν πλέον κατανοήσει ότι ο ‘μονόδρομος’ της ανταγωνιστικότητας εγγυάται την κερδοφορία του κεφαλαίου και των μονοπωλιακών ομίλων. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν από τη  αυτή την πολιτική.

Οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΛΑΟΣ, εμφανίζουν το δημόσιο χρέος σαν αποτέλεσμα ενός σπάταλου κράτους που «έφαγε» τα λεφτά μαζί με τους εργαζόμενους. Από κοντά και οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ που υποστηρίζουν, με τις επιτροπές ελέγχου του «νόμιμου» χρέους, ότι οι εργαζόμενοι «έφαγαν» μόνο το μισό χρέος. Όλοι μαζί, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ και ΣΥΡΙΖΑ, εμφανίζουν την όξυνση της αντιλαϊκής επίθεσης ως αποτέλεσμα του υψηλού δημόσιου χρέους. Η ίδια όμως αντιλαϊκή επίθεση εξαπολύεται στα δικαιώματα του Γερμανού εργάτη, που δεν έχει χρέος και κρίση, του Βρετανού εργάτη που δεν έχει ευρώ. Η επίθεση στα δικαιώματα μας δεν έχει σχέση με το υψηλό κρατικό χρέος Η κατεδάφιση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων είναι απαραίτητος όρος για την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Καπιταλιστική ανάπτυξη και λαϊκή ευημερία είναι μεταξύ τους ασυμβίβαστες.

Είναι  ώρα να τους γυρίσουμε την πλάτη!

Το δημόσιο χρέος δεν το δημιούργησαν οι «σπάταλοι» εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Δημιουργήθηκε από τις «αναπτυξιακές» επιδοτήσεις και φοροελαφρύνσεις του κράτους προς μια χούφτα μονοπωλιακούς ομίλους προκειμένου να διασφαλιστεί η κερδοφορία τους. Μόνο την επταετία πριν την καπιταλιστική κρίση, η κερδοφορία των εισηγμένων ομίλων ξεπέρασε τα 60 δις ευρώ, ενώ κατά τη διάρκεια της κρίσης ξεπέρασε τα 15 δις ευρώ. Το χρέος εκτινάχθηκε κατά τη διάρκεια της κρίσης από τα πακέτα στήριξης του κράτους προς τους μονοπωλιακούς ομίλους. Μόνο προς το τραπεζικό κεφάλαιο, σε επιδοτήσεις και εγγυήσεις, το ελληνικό κράτος έχει δώσει πάνω από 80 δις ευρώ. Το χρέος το δημιούργησαν οι αστικές κυβερνήσεις και τα μονοπώλια, δεν το δημιούργησαν οι εργαζόμενοι. Δεν πρέπει να το πληρώσουν οι εργαζόμενοι!

Η οικονομική κρίση δεν είναι φυσικό φαινόμενο, δεν ξέσπασε τυχαία από την απληστία κάποιων κερδοσκόπων. Είναι κρίση του καπιταλιστικού συστήματος. Στην κρίση φτάσαμε ακολουθώντας αυτόν ακριβώς το δρόμο της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Το δρόμο της πολυδιαφημισμένης «βιώσιμης ανάπτυξης προς όφελος της κοινωνίας». Τον ίδιο αυτό καταστροφικό δρόμο σήμερα μας τον παρουσιάζουν σαν μονόδρομο για τη διέξοδο από την κρίση.

Δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αυταπάτη. Η επίθεση της άρχουσας τάξης στους εργαζόμενους δεν έχει ημερομηνία λήξης. Χθες, για να μπούμε στην ΟΝΕ και να υπάρξει «ανάπτυξη» που, τάχα, θα έφερνε καλύτερες μέρες. Σήμερα, για να μειωθούν τα ελλείμματα και το χρέος. Αύριο, για να μην αυξηθούν. Πάντα η προπαγάνδα της άρχουσας τάξης θα βρίσκει μια αφορμή να κλιμακώνει την επίθεσή της για να θωρακίσει την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. Οι εργαζόμενοι μηχανικοί δεν έχουν να περιμένουν τίποτα θετικό από την πολιτική της κυβέρνησης. Η αναμονή και η συναίνεση είναι «λάδι» στη μηχανή της αντιλαϊκής επίθεσης κυβέρνησης και κεφαλαίου. Το επόμενο διάστημα έρχονται στην ημερήσια διάταξη η πλήρης κατεδάφιση του κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης, η περεταίρω μείωση των μισθών και ελαστικοποίηση της εργασίας, η προώθηση της απελευθέρωσης των επαγγελμάτων, η αύξηση των απολύσεων, το νέο κύμα ιδιωτικοποιήσεων, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, τα νέα φορολογικά βάρη για το λαό, η καταστροφή χιλιάδων αυτοαπασχολούμενων μελετητών και εργοληπτών με το νέο νομοσχέδιο για  τις μελέτες και τα δημόσια έργα που στόχο έχει να επιταχύνουν την συγκέντρωση της παραγωγής σε μια χούφτα μονοπώλια.

Η πλειοψηφία της διοίκησης της ΕΕΤΕΜ είναι με τον αντίπαλο!

Ας αναλογιστούμε την πείρα μας: Η πλειοψηφία της διοίκησης της ΕΕΤΕΜ είναι με τον αντίπαλο, είναι ταγμένη να προωθήσει την πολιτική που σαρώνει τα δικαιώματα μας, για να υπηρετήσει τα κέρδη μιας χούφτας μονοπωλίων.

•Η ηγεσία της ΕΕΤΕΜ δεν πήρε ουσιαστική θέση για τη σαρωτική επίθεση στα δικαιώματα των εργαζόμενων το τελευταίο διάστημα, στην ουσιαστική κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και των εργασιακών σχέσεων, στη μείωση των μισθών. Τα εργασιακά δικαιώματα των μισθωτών Πτυχιούχων Μηχανικών, είναι «άγνωστη λέξη» για την πλειοψηφία της ΕΕΤΕΜ.

•Προώθησε ενεργά την υποβάθμιση των πτυχίων και των επαγγελματικών δικαιωμάτων μέσα από τις επιταγές της Συνθήκης της Μπολόνια, για την παιδεία. Προωθεί ενεργά την πολιτική της ΕΕ για την «απελευθέρωση», ανοίγοντας το δρόμο για την προώθηση των αναγκών των μονοπωλίων που θέλουν εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα.  Σε πλήρη συμπαιγνία με την ηγεσία του ΤΕΕ (με την οποία, τάχα, η ηγεσία της ΕΕΤΕΜ είναι σε «βαθιά ρήξη»), συντηρούν και βαθαίνουν τη διάσπαση των σπουδών του μηχανικού ΚΑΙ στη χώρα μας, σε πρώτο κύκλο 3-4 ετών (bachelor) και δεύτερο 1-2 ετών (master) και την αποσύνδεση των επαγγελματικών δικαιωμάτων από το πτυχίο. Η ηγεσία της ΕΕΤΕΜ, μάλιστα, εξαπατά χωρίς ίχνος ντροπής τους συναδέλφους όταν αποδέχεται τη φιλοσοφία του σχεδίου ΠΔ του ΣΑΤΕ για τα επαγγελματικά δικαιώματα των ΤΕΙ, αλλά και όταν «διεκδικεί» τη μετατροπή της σε επιμελητήριο, δηλαδή διεκδικεί …τη θέσπιση ΚΑΙ για τους αποφοίτους των ΤΕΙ, επαγγελματικών εξετάσεων!!!

•Προωθεί ενεργά την κυβερνητική πολιτική αναδιαρθρώσεων στις κατασκευές, στα έργα και τις μελέτες, με την ουσιαστική αποδοχή όλης της κυβερνητικής πολιτικής για τις  μελέτες και τις αναθέσεις έργων. Τη στιγμή που η κυβέρνηση καταργεί τις κατώτατες αμοιβές στα  ιδιωτικά έργα, προωθώντας την πολιτική της ΕΕ, η ηγεσία της ΕΕΤΕΜ περιορίζεται σε άσφαιρους καυγάδες με την ηγεσία του ΤΕΕ για τριτεύουσες λεπτομέρειές του.

Έχει μετατρέψει την ΕΕΤΕΜ σε χειροκροτητή και προπαγανδιστή της πολιτικής της ΕΕ, μέσα και από το νέο Καταστατικό που ψήφισαν, που κατοχυρώνει ως σκοπό της Ένωσης την εφαρμογή των κοινοτικών οδηγιών. Συντηρούν τον αντιδημοκρατικό και αυταρχικό τρόπο λειτουργίας της ΕΕΤΕΜ.

Δεν πρόκειται για αμέλειες, αβλεψίες και λάθη. Ο  στόχος τους δεν είναι άλλος από το να προωθηθεί η πολιτική της ΕΕ και της άρχουσας τάξης, η πολιτική της ανταγωνιστικότητας. Στη διοίκηση της ΕΕΤΕΜ κυριαρχούν οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, κυριαρχούν οι δυνάμεις που εφαρμόζουν πιστά αυτή τη πολιτική με, απόλυτη συνέπεια την τελευταία 20ετία..

 Όπως όμως σε κάθε θίασο, έτσι και εδώ υπάρχουν ρόλοι. Από τη μια βρίσκονται οι σημαιοφόροι της κυβερνητικής πολιτικής, η ΠΑΣΚ, που θέλει να βελτιώσει τη συνεργασία του Συλλόγου με τα Υπουργεία, να  επιταχύνει την προώθηση των κατευθύνσεων της Μπολόνια, να προχωρήσει πιο γοργά και αποφασιστικά η κυβερνητική πολιτική. Οι ευθύνες της ΠΑΣΚ είναι τεράστιες γιατί έχει την απόλυτη πλειοψηφία στο ΚΔΣ. Όλο το προηγούμενο διάστημα οι επιλογές της ΕΕΤΕΜ είναι οι επιλογές της ΠΑΣΚ. Από την άλλη, έχουμε τους οπαδούς του ευρωμονόδρομου με «άλλο μίγμα πολιτικής» , τη ΝΔ και την παράταξη της ΔΑΚΕ.  Στηρίζουν την ουσία όλων των μέτρων που λαμβάνει η ΕΕΤΕΜ, προτάσσοντας δευτερεύουσες διαφωνίες. Η αντιπαράθεσή τους συνίσταται στην εύρεση του βέλτιστου τρόπου κατεδάφισης των δικαιωμάτων των πτυχιούχων μηχανικών  Ο ρόλος, τέλος της παράταξης του ΣΥΝ, της «Αριστερής Συσπείρωσης», όλο αυτό το διάστημα, ήταν ρόλος ουράς των δυνάμεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ σε όλα τα θέματα.

Με την ίδια αυτή πείρα, σου ζητάμε να κρίνεις και εμάς!

Η δράση και η στάση της «ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ» υπήρξε το διάστημα αυτό ο ΑΛΛΟΣ ΠΟΛΟΣ μέσα κι έξω από το ΚΔΣ. Με τις πρωτοβουλίες που πήρε, για την ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΚΡΟΥΣΗ της αντιλαϊκής επίθεσης στο ασφαλιστικό, στις εργασιακές σχέσεις, στις αναδιαρθρώσεις, όπου:

• Βρεθήκαμε στην πρώτη γραμμή των απεργιακών αγώνων όλο το προηγούμενο διάστημα για την απόκρουση και την ανατροπή της αντιλαϊκής λαίλαπας, μέσα από τις γραμμές του ΠΑΜΕ, την ίδια στιγμή που οι δυνάμεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στο Σύλλογο και στη ΓΣΕΕ ανοιχτά ή συγκεκαλυμμένα κάνουν ότι μπορούν για να αθωώσουν αυτήν την πολιτική.

• Δώσαμε μάχες υπεράσπισης των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, στους δρόμους και στα όργανα της ΕΕΤΕΜ. Υπερασπιστήκαμε τη ΣΣΕ του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών που κάλυψε τους εργαζόμενους πτυχιούχους μηχανικούς (και αυτούς που αμείβονται με ΔΠΥ), απέναντι στη γραμμή της κυβέρνησης, όπως εκφράστηκε από τα εργοδοτικά σωματεία, τη ΓΣΕΕ και την πλειοψηφία της διοίκησης της ΕΕΤΕΜ που αρνήθηκαν να τη στηρίξουν.

• Καταγγείλαμε  τη στάση της πλειοψηφίας του ΚΔΣ στα θέματα των επαγγελματικών δικαιωμάτων, η οποία υποκλίνεται στο συντεχνιασμό και επιδείνωσε τη θέση των μικροεπαγγελματιών στην άσκηση του επαγγέλματός τους.

Όταν η πλειοψηφία του ΚΔΣ εξαντλούσε τη δράση της διεκδικώντας την εφαρμογή των ευρωπαϊκών οδηγιών και κατευθύνσεων που ισοπεδώνουν τα δικαιώματα μας, η Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση πρόβαλλε την προοπτική της Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης, την κατάργηση των 2 ταχυτήτων στις σπουδές του μηχανικού, την ανάγκη ουσιαστικής αναβάθμισης των ΤΕΙ σε πολυτεχνικές σχολές (5ετείς ενιαίες σπουδές, αντίστοιχα προγράμματα σπουδών, υποδομές κ.λπ.), την υπεράσπιση συνολικά της άρρηκτης σχέσης των τίτλων σπουδών με τα επαγγελματικά δικαιώματα, της αντίστασης στην κατεύθυνση «απελευθέρωσης» των «κλειστών» επαγγελμάτων και στις αναδιαρθρώσεις που προωθεί η ΕΕ, οι οποίες συρρικνώνουν την «επαγγελματική ύλη» για τη μεγάλη μάζα των μικροεπαγγελματιών και τη συγκεντρώνουν σε μια χούφτα εταιρείες και ομίλους.

Η Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση τίμησε τις διακηρύξεις της και την ψήφο των συναδέλφων. Σήμερα, και πάλι, καλούμε τους εργαζόμενους Πτυχιούχους Μηχανικούς σε αγωνιστική συστράτευση, αντίσταση και αντεπίθεση για όσα μας ανήκουν. ΔΕΝ ΠΑΖΑΡΕΥΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ! Διεκδικούμε να ζούμε με βάση τις ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΕΣ κι όχι τα κέρδη των μονοπωλίων!

Ο δρόμος της λαϊκής αντεπίθεσης

ΤΩΡΑ είναι η ώρα να γυρίσουμε την πλάτη στις δυνάμεις του ευρωμονόδρομου και στους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους τους, να συσπειρωθούμε στα ταξικά σωματεία, να διεκδικήσουμε αγωνιστικά μαζί με το ΠΑΜΕ και την ΠΑΣΕΒΕ την ικανοποίηση των αναγκών μας. ΝΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ ΜΑΖΙ, για να αλλάξουμε το συσχετισμό στο κίνημα ΚΑΙ στην ΕΕΤΕΜ. Η ενίσχυση της  «ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ» δίνει δυνατότητες να αναπτύξουμε την πάλη μας από καλύτερες θέσεις.

Το πραγματικό ερώτημα, «ανάπτυξη για τους μονοπωλιακούς ομίλους ή για το λαό», έρχεται στην ημερήσια διάταξη και αυτό αποκαλύπτεται μέρα με τη μέρα. Το συμφέρον των εργαζομένων πτυχιούχων μηχανικών και όλου του λαού απαιτεί ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, απαλλαγμένο απ΄ το ζυγό των μονοπωλίων.

Η μοναδική διέξοδος προοπτικής είναι η αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση και η διαγραφή του χρέους με λαϊκή εξουσία. Αυτός ο δρόμος της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας μπορεί να διασφαλίσει και στο στον πτυχιούχο μηχανικό πλήρη και σταθερή εργασία, ελεύθερο χρόνο και ένα μέλλον χωρίς αγωνία και ανασφάλεια για την επιβίωσή του. Μόνο αυτός ο δρόμος μπορεί να αντικαταστήσει τη «ζούγκλα» της αγοράς με την κεντρικά σχεδιασμένη ανάπτυξη περιοχών της χώρας και κλάδων της παραγωγής, για να ικανοποιηθούν επιτέλους οι κοινωνικές ανάγκες. Μόνο αυτός ο δρόμος, εδραιώνοντας την κοινωνική κρατική ιδιοκτησία στους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας, μπορεί να κατοχυρώσει τα κοινωνικά δικαιώματα στο νερό, τη γη, την ενέργεια, την επικοινωνία, τη λαϊκή στέγη, στον αντίποδα της σημερινής πορείας εμπορευματοποίησης κάθε λαϊκής ανάγκης. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες ο εργαζόμενος πτυχιούχος μηχανικός θα μπορεί επιτέλους να παίξει το δημιουργικό του ρόλο για τη διασφάλιση της λαϊκής ευημερίας.

Ξεδιπλώνουμε την αντεπίθεση μας παλεύοντας για :

§ Άμεση κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Δημόσια, καθολική, υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση για όλους τους εργαζόμενους. Αποκλειστικά Δημόσια και Δωρεάν, υψηλού επιπέδου Υγεία και Πρόνοια. Διαχωρισμός Υγείας και Πρόνοιας από την Κοινωνική Ασφάλιση. Όχι στις ενοποιήσεις ταμείων που συρρικνώνουν τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα. Αποσύνδεση ΤΩΡΑ των ταμείων από κάθε τραπεζική δραστηριότητα και το Χρηματιστήριο. Άμεση απόδοση των οφειλών Δημοσίου και εργοδοσίας στα Ταμεία. Κατάργηση της νόμιμης εισφοροδιαφυγής (ΣΔΙΤ, μισθωτοί με ΔΠΥ). Άμεση διεκδίκηση των απωλειών στο αποθεματικό από την άτοκη κατάθεση στην Τράπεζα της Ελλάδας. Σύνταξη μετά από 30 χρόνια δουλειάς, στα 60 για τους άνδρες και στα 55 για τις γυναίκες,  στο 80% των συνολικών αποδοχών της τελευταίας 3ετίας. Μετατόπιση του κύριου βάρους των εισφορών στην εργοδοσία και το κράτος στην κατεύθυνση της πλήρους απαλλαγής του μισθωτού από εισφορές. Οι εισφορές στρατευμένων και μεταπτυχιακών να καταβάλλονται από την Πολιτεία

§ Επίδομα Ανεργίας 1.120 ευρώ για τους άνεργους συναδέλφους, ανεξάρτητα από τρόπο αμοιβής (μισθό, δελτίο παροχής), πλήρη ασφαλιστική κάλυψη των ανέργων συναδέλφων. Μείωση 30% των τιμολογίων ΔΕΚΟ με παράλληλη απαγόρευση της διακοπής παροχής νερού, ρεύματος και σταθερού τηλεφώνου. Ο χρόνος ανεργίας να υπολογίζεται ως συντάξιμος χρόνος ασφάλισης και να βαρύνει το κράτος και τους εργοδότες. Διαγραφή χρεών από τόκους και πάγωμα αποπληρωμής δανείων για όσον καιρό κάποιος είναι άνεργος.

§ Πλήρη σταθερή εργασία για όλους, κατάργηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης (ΔΠΥ, συμβασιούχοι κλπ), 7ωρο-5νθημερο-35ωρο. Υπογραφή κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων που να ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες, Κατώτερος μισθός για τον πτυχιούχο Μηχανικό, σε Δημόσιο και Ιδιωτικό Τομέα τα 1800 €. Μονιμοποίηση των συμβασιούχων.

§ Ουσιαστική προστασία της μητρότητας. Άδεια κυήσεως, τοκετού, γαλουχίας και φροντίδας των νεογέννητων, ίδιες και ίσες για όλες τις εργαζόμενες στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, μισθωτές και αυτοαπασχολούμενες. Κρατικά δίκτυο υποδομών με δωρεάν υπηρεσίες.

§ Δημόσια και δωρεάν ενιαία ανώτατη εκπαίδευση με ένα πτυχίο 5ετούς διάρκειας ανά ειδικότητα μηχανικού. Ουσιαστική αναβάθμιση των ΤΕΙ. Αντίσταση, απειθαρχία, ανυπακοή στις επιταγές της ΕΕ για την παιδεία και τα επαγγελματικά δικαιώματα. Καμιά εφαρμογή των οδηγιών της ΕΕ, κατάργηση όλων των νόμων και ΠΔ που τις ενσωματώνουν στην εθνική νομοθεσία. Ανατροπή της πολιτικής της ΕΕ για την απελευθέρωση των επαγγελμάτων σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου. Κατάργηση κάθε μορφής εξετάσεων για την απόκτηση άδειας ασκήσεως επαγγέλματος, το ακαδημαϊκό δίπλωμα μοναδική προϋπόθεση για την άσκηση του επαγγέλματος. Καμιά μετατόπιση της «τεχνικής ευθύνης» από το κράτος και την εργοδοσία στον εργαζόμενο.

§ Κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου «απελευθέρωσης» των τηλεπικοινωνιών και της ενέργειας. Ενιαίοι κρατικοί φορείς στους παραπάνω τομείς, που θα αποτελούν λαϊκή περιουσία και θα υπηρετούν τις ανάγκες των εργαζόμενων, στο πλαίσιο της λαϊκής οικονομίας.

§ Κατάργηση  του νομοθετικού πλαισίου αναδιάρθρωσης των δημόσιων έργων και μελετών, των ΣΔΙΤ, των Συμβάσεων Παραχώρησης. Ενιαίος κρατικός φορέας κατασκευών για όλες τις φάσεις παραγωγής έργων, που θα κατοχυρώνει το δημόσιο έργο και τη λαϊκή κατοικία σαν κοινωνικά αγαθά και όχι σαν εμπορεύματα. Απαίτηση ουσιαστικής αντισεισμικής θωράκισης και αντιπλημμυρικής προστασίας.

§  Ουσιαστική εφαρμογή των μέτρων υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων με προσανατολισμό στην εργοδοτική ευθύνη. Κατάργηση των ιδιωτικών ΕΞ.Υ.Π.Π. και δημιουργία κρατικού σώματος Τεχνικών Ασφάλειας και Ιατρών Εργασίας, Κατοχύρωση εργοδοτικής εισφοράς για την ασφαλιστική κάλυψη του επαγγελματικού κινδύνου. Όχι στα σχέδια αποχαρακτηρισμού Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, επέκταση του θεσμού και σε άλλες κατηγορίες εργαζομένων με βάση και τις «σύγχρονες» μορφές επαγγελματικού κινδύνου.

§ Να ανέβει άμεσα ο συντελεστής φορολόγησης του μεγάλου κεφαλαίου στο 45%. Να αυξηθεί το οικογενειακό αφορολόγητο όριο στα 40000 € συν 5000 € επιπλέον για κάθε παιδί. Να καταργηθούν οι έμμεσοι φόροι στο πετρέλαιο θέρμανσης και αγροτικής κίνησης, στα είδη διατροφής, εκπαίδευσης, υγείας και στα οικιακά τιμολόγια ηλεκτρικής ενέργειας, ύδρευσης και τηλεπικοινωνιών. Να αναγνωριστούν τα λογιστικά βιβλία με τα πραγματικά έξοδα ως μοναδική πηγή προσδιορισμού του εισοδήματος των αυτοαπασχολούμενων και μικρών επαγγελματιών. Κατάργηση των εξοπλιστικών δαπανών για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ.

§ Αποδέσμευση από την ΕΕ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και ενώσεις. Επιστροφή όλων των ελληνικών Σωμάτων, που χρησιμοποιούνται στους ιμπεριαλιστικούς στρατούς. Κατάργηση των ξένων βάσεων στη χώρα μας και όλων των διευκολύνσεων στο ΝΑΤΟ – ΕΕ – ΗΠΑ.

ΣΤΙΣ 3-4 ΑΠΡΙΛΗ,  ΔΙΝΟΥΜΕ ΨΗΦΟ ΜΑΧΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗΣ, ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ – ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ

 

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΤΥΧΙΟΥΧΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΤΕ

 

ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ : ΜΠΟΥΡΓΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΤΣΙΡΩΝΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ , ΧΡΗΣΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ