Η περίπτωση της γαλακτοβιομηχανίας ΔΩΔΩΝΗ αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα που για άλλη μια φορά μας αποκαλύπτει το πόσο ανεγκέφαλο είναι το πολιτικό μας σύστημα…
Αλλά και πόσο παθητικά δεχτήκαμε εμείς ως Ηπειρώτες τελικά την πώληση της εταιρείας σε ιδιώτες κυρίως οι αντιδράσεις των επίσημων φορέων που ήταν χλιαρές και περιορίστηκαν σε διαβήματα διαμαρτυρίας…
Γράφει ο Βαγγέλης Γρ. Αθανασίου
Παράλληλα όμως μας διδάσκει πως οι αποκρατικοποιήσεις τέτοιου είδους επιχειρήσεων με συνεταιριστική βάση και όχι μόνο τον τελευταίο που ωφελούν είναι τον Ηπειρώτη παραγωγό….ή και τον οποιοδήποτε άλλο εργαζόμενο…
Έτσι η Δωδώνη μοιάζει με κοινή κληρονομιά που κάποιοι συγγενείς που έχουν τον τρόπο και τη δύναμη επιβολής της κατέστησαν φέουδο πλεονεκτών και κερδοσκόπων πουλώντας όχι μόνο το κτήμα αλλά και ότι έμψυχο υπάρχει σ’ αυτό.
Και έτσι φτάσαμε στο σημείο η ΔΩΔΩΝΗ το στήριγμα και το καμάρι του Ηπειρώτη παραγωγού να πιέζει όλους αυτούς που την έθρεψαν με τον κόπο τους, δίνοντας εξευτελιστικές τιμές για τον Ηπειρώτη παραγωγό…
Εξευτελιστικές τιμές για την ποιοτικότερη πρώτη ύλη γάλακτος που υπάρχει στη χώρα…και αυτό δεν το λέμε εμείς το λέει η ίδια η ΔΩΔΩΝΗ στην ανακοίνωση της… ξέρετε εκείνη που έδωσε στη δημοσιότητα πριν ανακοινώσει τις τιμές γάλακτος….
Μάλιστα αυτό θα πει πλεονεξία, ναι μάλιστα αυτό θα πει καινοτόμο πνεύμα επιχειρηματικότητας που θα ωφελούσε την Ήπειρο, τους γαλακτοπαραγωγούς και τον πρωτογενή τομέα…
Τώρα μάλιστα, τώρα καταλάβαμε….