Επιτέλους η κυβέρνηση βρήκε το κουράγιο να υψώσει το ανάστημά της εμπνεόμενη και από την εθνική επέτειο του ΄΄ΟΧΙ΄΄ και το μεγαλείο των στρατιωτικών και μαθητικών παρελάσεων…
Είπε το μεγάλο ΟΧΙ στη φορολόγηση της στάνης και έδωσε το δικαίωμα στην προβατίνα να αναπνέει ελεύθερα…
Είπε το μεγάλο ΝΑΙ στον Έλληνα τσοπάνη να αρμέγει χωρίς τον κίνδυνο το ΣΔΟΕ να του γυρίσει ανάποδα την καρδάρα με το γάλα…
Άλλωστε ο Έλληνας τσοπάνης είναι εκσυγχρονισμένος, καθότι εκδίδει αποδείξεις λιανικής για την λαχταριστή πραμάτεια του και κρατάει και βιβλίο παραγωγικότητας για κάθε προβατίνα….
Αλήθεια, διαισθάνομαι ότι η κυβέρνηση θα χάσει όγκους εσόδων από αυτό το ΟΧΙ…
Όμως έχει μεγάλη σημασία για την πατρίδα η προβατίνα να αναπνέει ελεύθερα άρωμα βουνού, άρωμα θυμαριού και ρίγανης για μυρωδάτη μελλοντική φέτα…
Εκείνη όμως που κοντεύει να ψοφήσει και συνάμα να τρελαθεί από την αγωνία της είναι η κότα με τον ανέμελο κόκορα που όλο και κορδώνεται….
Πως θα σταθεί το σπιτικό τους αν η κυβέρνηση αντί για τη στάνη τελικά δώσει όλο το σθένος της εισοδηματικής της πολιτικής στην φορολόγηση των κοτετσιών, πως θα έχουν την ψυχική ηρεμία να βγάζουν αυγά δίκροκα μόλις το χαράτσι τους στενέψει τη σούφρα;
Μεγάλη η ανησυχία στη ελληνική ύπαιθρο, αλλά τώρα που ο τσοπάνης γλίτωσε το φόρο, τον βλέπω σαν τον Βόγλη στην ελληνική ταινία να μοιράζει μύγδαλα στην τουρίστρια τρόικα για το καλό που του έκανε, μαζί με την ελληνική, καταλαβαίνετε όλοι, λεβεντιά του….