Την πατρίδα την κουβαλάει ο καθένας μέσα του, είναι μια ζεστή γωνιά ανθρώπινη όπου έχουν κουρνιάσει βιώματα, ιστορίες και θρύλοι, τα παραμύθια της γιαγιάς, αναμνήσεις από τα καλοκαίρια μας, μουσικές, τραγούδια και σκοποί…
Είναι λόγια, είναι έργα, είναι ανταμώματα και αδελφώματα, είναι η διάθεση μας να βρισκόμαστε και να μοιράζουμε τα βιώματα μας, να αποκαλύπτουμε τις εικόνες της ψυχή μας και έτσι να βγάζουμε στο χορό μας φτερά και να ταξιδεύουμε σε αυτή την πατρίδα των ονείρων, που ποτέ δεν σβήνει και ποτέ δεν πεθαίνει…
Αυτή την πατρίδα κουβαλάνε χρόνια ως ζωντανή και περιφερόμενη μνήμη οι σύλλογοι της ομογένειας, αυτή την πατρίδα κρατά ζωντανή και ο σύλλογος Ηπειρωτών Ντίσελντορφ «ΔΩΔΩΝΗ» με τις δραστηριότητες που διοργανώνει στην πόλη του Ντίσελντορφ… είτε πρόκειται για την Έκθεση φωτογραφίας που διοργανώθηκε την Παρασκευή 24.10.2014 στο Leibniz-Montessori Gymnasium, συνδυάζοντας το φωτογραφικό υλικό του Σπύρου Μελετζή, του Fred Boissonas από τα ταξίδια τους στην Ήπειρο, και υλικό από το ίδρυμα ΑΚΤΙΑ ΝΙΚΟΠΟΛΙΣ με φωτογραφικά ντοκουμέντα από την περίοδο της απελευθέρωσης της Ηπείρου με την ποίηση του Ηπειρώτη ποιητή Μιχάλη Γκανά. Εκεί δίπλα στην Έκθεση φωτογραφίας διοργανώθηκε και έκθεση βιβλίου με θέμα την Ήπειρο, ανοίγοντας ένα παράθυρο στον κόσμο, ένα παράθυρο στη γερμανική κοινωνία και εκπαίδευση. Να γνωρίσουν και να γνωρίσουμε αυτή την πατρίδα και τους ανθρώπους της καλύτερα και να αγγίξουμε μια άχνα από το νόστο τον ελληνικό, τον αρχέγονο και πανανθρώπινο…
Αυτή την πατρίδα με μουσικές, σκοπούς και χορούς κουβαλάει στην ψυχή της και η νεολαία μας, οι θεματοφύλακες της παράδοσης που στην παιδική και εφηβική τους ψυχή γνωρίζουν να ζούνε ως Έλληνες στην απλωσιά του κόσμου, με μια Ήπειρο και Ελλάδα φλόγα αναμμένη που τους οδηγεί στη ζωή τους κρατώντας τη σπίθα του ελληνισμού ζωντανή… ακόμα και στην τρίτη και τέταρτη γενιά μεταναστών στην Γερμανία…
Αυτή η νεολαία που σκόρπισε άρωμα ονείρου και νοσταλγία στην χθεσινή εκδήλωση του συλλόγου Ηπειρωτών στο ενοριακό κέντρο του Ι.Ν Αγίου Ανδρέα, χαρίζοντας κέφι σε όλο τον κόσμο που αντάμωσε και γλέντησε μέχρι το τέλος με την ορχήστρα «ΤΡΥΦΩΝΑΣ» σε ένα γλέντι Ηπειρώτικο, σε ένα γλέντι ελληνικό, σε ένα γλέντι που πάντα κάνει την ψυχή μας να ακουμπάει σε ένα προαιώνιο σκοπό… που μας λυτρώνει και αποκαλύπτει το είναι μας, ως έναν λαό… που πορεύεται στον κόσμο μα ποτέ δεν ξεχνά τις ρίζες και την αφετηρία του…