Σε άλλες εποχές το να βρίσκεσαι στα διοικητικά πόστα της ΟΛΗΓ Α.Ε θεωρούνταν ευλογία, τύχη και ολίγων τι καπατσοσύνη. Κέρδιζες σε κοινωνικό κύρος και ένιωθες την ισχύ του φορέα να περνάει από τα χέρια σου. Δήμαρχοι και κοινοτάρχες προσέτρεχαν να κερδίσουν τη την εύνοια του Προέδρου ή του Διευθύνοντος Συμβούλου για να πετύχουν την χρηματοδότηση έργων και δράσεων και η ΟΛΗΓ, υπήρχαν πράγματι αυτοί οι καιροί, αποτέλεσε τον μαικήνα των πολιτιστικών δράσεων του νομού. Επιπλέον κάλυπτε έργα που χρίζαν άμεσης χρηματοδότησης κι ανάγκης και η εταιρεία επεδείκνυε αξιοθαύμαστη κοινωνική ευθύνη. Η χρυσή αγελάδα προσέφερε από το υπερπλεόνασμά της στον τόπο.
Όμως όλα αυτά ίσχυαν κάποτε….σήμερα η γενναιοδωρία της έχει αγγίξει το ναδίρ της και περιορίζεται σε χάρες ανταλλαγμάτων….θλιβερή εικόνα. Ο διαχειριστής του πλούτου, ίσως του μοναδικού πλούτου που παράγεται στην περιοχή, έχει στρέψει τις πλάτες του στον τόπο και έχει βάλει πλώρη για αλλού….
Σήμερα η διοίκηση του έχει την τύχη ή την ατυχία να βιώσει και κατ’ επέκταση να υπογράψει την πώληση του χρυσοφόρου φορέα.
Την τύχη γιατί όπως ευαγγελίζονται οι υποστηρικτές της πώλησης ο ιδιώτης επενδυτής θα μας φέρει την πολυπόθητη ανάπτυξη που με δικές μας δυνάμεις δεν μπορούμε να πετύχουμε. Συγγνώμη αλλά μου θύμιζει το ποίημα του Κ.Π Καβάφη “Περιμένοντας τους βαρβάρους “. Και αυτοί, ως άλλοι Ρωμαίοι χρυσοστολισμένοι πριν την πτώση τους, προσδοκούν την λύση από τους βαρβάρους. Η μόνη διαφορά: Στο ποίημα του Καβάφη οι βάρβαροι δεν εμφανίστηκαν, ενώ στην δική μας περίπτωση έχουν λάβει προσκλητήριο για το πανηγύρι που θα ακολουθήσει και βρίσκονται προ των πυλών.
Την ατυχία να βρίσκονται στην διοίκηση της ΟΛΗΓ Α.Ε γιατί υπό την δική τους διοικητική περίοδο θα έχουν ξεπουληθεί τα πάντα έναντι πινακίου φακής…
Θα είναι αυτοί που θα ταυτίσουν το όνομα τους με την μαύρη περίοδο της θεσπρωτικής ιστορίας, γιατί από κοινού με τους αυτοδιοικητικούς παράγοντες που δεν είχαν το θάρρος να ορθώσουν ανάστημα, θα έχουν συναινέσει και άτυπα συνυπογράψει την σύμβαση που θα επικυρώνει ότι ακριβώς αυτή την χρονική συγκυρία ο τόπος και δει ο δήμος Ηγουμενίτσας έχασε τα πάντα….
Βαγγέλης Γρ. Αθανασίου