Η ελπίδα που ανατέλλει…

Γράφει ο Βαγγέλης Γρ. Αθανασίου

Κάθε φορά που το σκοτάδι πυκνώνει και τα αδιέξοδα μεγαλώνουν, γεννιέται η ανάγκη για ένα νέο φως, μια ελπίδα ως σπίθα που θα αναπτερώσει τις αιώνιες και αέναες αλήθειες μέσα μας…

Αυτή η ελπίδα και αυτό το νέο φως που αχνοφέγγει είναι ο Χριστός που γεννάται σήμερον, είναι το φως του κόσμου που θα σκορπίσει το έρεβος της απελπισίας…

Η γέννηση ενός ανθρώπου κάτω από τις πιο ταπεινές συνθήκες, με το σύμπαν να συνωμοτεί στην αστρική τροχιά μιας νέας ζωής, ένας άνθρωπος Θεός και ένας Θεός ως άνθρωπος, που σήμερα ξεκινάει την πορεία της τελειώσις του ως ύψιστο και στο παράδειγμα του λυτρωτικό όν…

Τι πιο ωραίο!

Η πλέον δυνατή ευχή κι’ αλήθεια που όλους μπορεί να μας αναγεννήσει δυνατούς και ικανούς στο καινούριο και στις νέες στιγμές που ανατέλλουν…

Χρόνια πολλά, καλά Χριστούγεννα και με το καλό ο νέος χρόνος…