Επιστολή του σκηνοθέτη της παράστασης «Αχιλλεύς», Γιάννη Σκουρλέτη, δημοσιεύει το thespro.gr.
Μετά τις αντιδράσεις που προκάλεσαν οι, από 03/07, δηλώσεις του στο περιοδικό LIFO, (σ.σ. οι οποίες στις 10/07… εξαφανίστηκαν από την ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού…) τόσο στον καλλιτεχνικό κόσμο και τους ανθρώπους του πολιτισμού, όσο και στο κοινό της Θεσπρωτίας, ο σκηνοθέτης, ζητά συγγνώμη από το μνημείο (σ.σ…. προήχθη σε “μνημείο” πλέον και δεν πρόκειται για… “κάτι αρχαίες πέτρες”…) και από το κοινό (σ.σ μετά τις αντιδράσεις πληροφορήθηκε προφανώς ότι πέρα από αρχαίες πέτρες η Θεσπρωτία έχει ΚΑΙ κοινό…) και κάνει λόγο για “ατυχή διατύπωση”, σε μια εμφανή προσπάθεια, εμμένοντας στην αρχική του θέση, να εξηγήσει τα ανεξήγητα και ακατανόητα της δήλωσής του:
Αναλυτικά στην επιστολή του αναφέρει:
“Οφείλει κανείς να παραδέχεται ένα λάθος, ακόμα κι αν πρόκειται για μια ατυχή διατύπωση. Δεν ήθελα να προσβάλω κανέναν και στενοχωρήθηκα πολύ που φάνηκε έτσι. Ζητώ συγγνώμη από το μνημείο. Ζητώ συγγνώμη από το κοινό. Για μένα οι αρχαίες πέτρες είναι ιερές. Κι όσο πιο έρημες, όσο πιο ερειπωμένες τόσο πιο συγκινητικές και γοητευτικές. Είναι οι αέναοι θεατές της τέχνης μας αλλά και εν γένει της ύπαρξής μας.
Κάθε καλλιτέχνης αγωνιά για τα βλέμματα, για όλους εκείνους που έρχονται. Αγωνιά για το αν θα έρθουν, τελικά, να τον δουν, καθώς μόνο έτσι νοηματοδοτείται ο κόπος του.
Το Αρχαίο Θέατρο των Γιτάνων είναι ένα στολίδι. Είμαι πολύ χαρούμενος που μας δόθηκε η ευκαιρία να παρουσιάσουμε τον Αχιλλέα, σ’ ένα θέατρο τόσο απομακρυσμένο από τους ταχείς ρυθμούς που χαρακτηρίζουν τις μέρες μας. Σ’ ένα θέατρο όπου η ρομαντική του διάσταση οδηγεί αναπόφευκτα στην υπέρβαση κάθε πρωτόλειου ωφελιμισμού.
Νομίζω πως, μέχρι τώρα, έχω σταθεί με δέος, αγάπη και ταπεινότητα απέναντι σε όλα τα θραύσματα, σε όλα τα μέλη της ελληνικής κληρονομιάς – άυλης και υλικής.
Αναμένω. Αγωνιώ με χαρά να συναντηθούμε στο πέτρινο κοίλον. Να βρεθούμε όλοι μαζί ως επισκέπτες του χρόνου -γιατί κι εγώ έτσι αισθάνομαι- ανάμεσα στις αρχαίες πέτρες, σε μια από τις άκρες της Ελλάδας.
Η επίσκεψη στο Αρχαίο Θέατρο των Γιτάνων είναι για μένα το ωραιότερο καλλιτεχνικό μου ταξίδι.
Σας περιμένω με χαρά και συγκίνηση”… καταλήγει ο σκηνοθέτης.
Σ.σ. Κι εμείς σας περιμένουμε κ. Σκουρλέτη… “Ατυχώς”, τη χαρά και τη συγκίνηση, που η παράστασή σας θα έδινε για ΠΡΩΤΗ φορά μετά από αιώνες, “φωνή”, σε τούτες τις αρχαίες πέτρες… μας τη στερήσατε! Και για αυτή σας την ενέργεια, δεν αρκεί μια “συγγνώμη”…