Καλό ταξίδι στη Θεσπρωτία των πιο γλυκών σου αναμνήσεων φίλε Χρήστο…

Γράφει ο Βαγγέλης Γρ. Αθανασίου

Όταν πρωτοέπεσε  στα χέρια μου κείμενο του Χρήστου Ευαγγέλου χάθηκα σε έναν πλούτο αναμνήσεων, εμπειριών και μιας απερίγραπτης  νοσταλγίας μιας Θεσπρωτίας που ο χρόνος είχε αφήσει πίσω του.

Όταν ύστερα από χρόνια και πολλά διαβάσματα ευτύχησα να τον γνωρίσω εγκαινιάζοντας μια συνεργασία με την εφημερίδα «Η Θεσπρωτική» κι έπειτα στην ΒδΈλλα κατάλαβα πόσο ιδιαίτερος και γλυκός άνθρωπος ήταν και με πόσο αγάπη αγκάλιαζε αυτόν τον τόπο σε βάθος χρόνου. Για αυτόν ο τόπος και οι άνθρωποι ήταν πάντα ένα πράγμα.

Όμως αυτή η Θεσπρωτία του Χρήστου με την Πλαταριά και την Ηγουμενίτσα των μαθητικών του χρόνων στο επίκεντρο,  με τους ανθρώπους του καθημερινού μόχθου και της απόλυτης αλήθειας, ήταν τόσο ζωντανή στα γραπτά του που σχεδόν έμοιαζε με ταξίδι σε χρονοκάψουλα.

Μέσα από τις αφηγήσεις του συμπληρώσαμε εμείς οι νεότεροι την εικόνα που είχαμε για τον τόπο μας, την ομορφιά του, τον πόνο που έβγαζε και κυρίως την αγάπη που ένιωθε ο Χρήστος για αυτόν τον τόπο και τους ανθρώπους που έζησαν, υπήρξαν κι έδρασαν σε αυτόν.

Ο Χρήστος, αν και μακριά λόγω των επαγγελματικών του υποχρεώσεων, παρέμενε πάντα με την ψυχή και τα γραπτά του δίπλα σε αυτόν τον τόπο, τον οποίο τακτικά επισκέπτονταν αναπτύσσοντας παράλληλα και πλούσια δράση μέσα από τα ποικίλα πονήματά του αλλά και τις Εκθέσεις φωτογραφίας που διοργάνωνε.

Ο Χρήστος είχε πλάσει μια Θεσπρωτία των ονείρων και των γλυκών αναμνήσεων, έναν παράδεισο από χρόνια φτωχά μεν, πλην όμως γλυκά κι’ ωραία, με πνοή αγάπης και εκτίμησης των συγκινήσεων που του είχαν χαρίσει και συγχωρέστε με, για αυτόν τον παράδεισο κίνησε φεύγοντας, την Δευτέρα στις 10 του Οκτώβρη, από την ζωή.

Η απώλεια του μας θλίβει, γιατί μαζί του χάνεται ένας άνθρωπος που κουβαλούσε μέσα του τόσο παραστατικά την βαθύτερη ομορφιά αυτού του τόπου, με ανθρώπους νταμάρια να πλάθουν και να πλάθονται από αυτόν. 

Αφήνει όμως πίσω του τεράστια παρακαταθήκη και το έργο του που πλέον επιμελείται ο γιος του Στέφανος καθώς το έχει ψηφιοποιήσει και διατίθεται σε ηλεκτρονική έκδοση.

https://christosevaggelou.wordpress.com

https://www.smashwords.com/profile/view/christosevaggelou

Και αυτό το έργο είναι ένα μέρος του πλούτου που κουβαλούσε ο Χρήστος μέσα του.

Καλό ταξίδι στους δικούς σου ονειρεμένους παραδείσους των πιο γλυκών σου αναμνήσεων φίλε Χρήστο…

Βαγγέλης Γρ. Αθανασίου