Με βαπόρια ή βυτιοφόρα… Αυτές είναι οι δύο μοναδικές λύσεις που απομένουν στην Ήπειρο και τους Ηπειρώτες, προκειμένου να εφοδιαστούν με φυσικό αέριο.
Ο Πρόεδρος του ΔΕΦΣΑ Αντώνης Νάτσικας, ο οποίος μίλησε στην “Εκπομπή Χωρίς Τίτλο” στην ΕΡΑ Ιωαννίνων, ήταν αποκαλυπτικός…
Και για τους λόγους που έμεινε η Ήπειρος εκτός σχεδιασμού αλλά και για τις συνέπειες που μπορεί να έχει η γεωστρατηγική αναβάθμιση της γειτονικής Αλβανίας.
Αρχή του τέλους για την Ήπειρο, ήταν οι μεγάλες καθυστερήσεις που ανέκυψαν στις μελέτες του ελληνοιταλικού αγωγού φυσικού αερίου, ο οποίος ως γνωστόν θα διέσχιζε τα Ιωάννινα και τη Θεσπρωτία και υποθαλάσσια θα κατέληγε στο Οτράντο της Ιταλίας.
Οι αντιδράσεις προέρχονταν κυρίως από την Πέρδικα και τα Σύβοτα και αφορούσαν στη χωροθέτηση του σταθμού συμπίεσης.
Και όσο βέβαια, στην Αθήνα επιχειρούσαν να βρουν λύση, στη διεθνή σκακιέρα το παιχνίδι εξελίσσονταν.. Οι παίκτες άλλαζαν και μαζί οι σχεδιασμοί.
Έτσι όταν έφτασε η κρίσιμη ώρα της επιλογής, επικράτησε ο ΤΑΡ, ο οποίος είναι ξένων συμφερόντων και επελέγη ως οικονομικότερη λύση.
«Ο ΤΑΡ, μέσω της Αλβανίας, έχει μικρότερο μήκος και είναι η πιο οικονομική λύση.. Επελέγη η συμφερότερη… Αν οι μελέτες για τον ελληνοιταλικό αγωγό είχαν ωριμάσει, όπως ήταν ο σχεδιασμός, τότε υπήρχε πιθανότητα να επιλεγεί εκείνος, ως πιο ώριμο έργο» ανέφερε ο κ. Νάτσικας.
Η διέλευση του ΤΑΡ από την Αλβανία, αναβαθμίζει σημαντικά το ρόλο της. Σημειώνεται δε, ότι πριν ακόμη ξεκινήσει το έργο, δίνονται στη γειτονική χώρα, 150 εκατομμύρια ευρώ, προκειμένου να δημιουργήσει όλες τις υποδομές ωσότου αρχίσουν οι εργασίες για τον αγωγό.
Έτσι διασφαλίζει σημαντικά έργα υποδομής, όπως οδικά δίκτυα, θα έχει φτηνή πρώτη ύλη, και παράλληλα αναδεικνύεται σε κομβικό το λιμάνι της Αυλώνας.
Φυσικά όλα αυτά, θα έχουν παράπλευρες απώλειες για την Ελλάδα, κυρίως για την Ήπειρο, η οποία θα είναι ο φτωχός συγγενής και μπορεί να δει το λιμάνι της Ηγουμενίτσας να υποβαθμίζεται ραγδαία.
Υπάρχει περίπτωση να δει κάποια στιγμή η Ήπειρος φυσικό αέριο, ήταν το κρίσιμο ερώτημα που τέθηκε στον κ. Νάτσικα…
Μέσω αγωγού, είναι σχεδόν απίθανο.. Ο Ελληνοιταλικός βέβαια παραμένει στα σχέδια, αλλά για να μπορέσει να προχωρήσει θα πρέπει να βρεθεί κάποιο κοίτασμα φυσικού αερίου στο Αζερμπαιτζάν, τη Ρωσία ή την Τουρκία…
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι για τα επόμενα είκοσι χρόνια θα μένει στα χαρτιά.
Η μοναδική πιθανότητα, σύμφωνα με τον κ. Νάτσικα, προκύπτει μέσα από το πρόγραμμα που ανακοίνωσε η ΔΕΠΑ και αφορά στην κατασκευή μικρών μονάδων υγροποιημένου αερίου.
Το αέριο θα μεταφέρεται σε αυτές με βαπόρια ή βυτιοφόρα από τη Ρεβυθούσα, θα αποθηκεύεται στις μονάδες αυτές και θα διατίθεται στην κατανάλωση, μέσω μικρού τοπικού δικτύου…
Όνειρο;
Μάλλον…
Και μάλιστα, ψυχρής, χειμερινής νυχτός.