Διαβάζω, ως απάντηση της γνωστής πλέον στην Ήπειρο κας Ρέας Βιτάλη… (ξέρετε της συζύγου του “επενδυτικού συμβούλου εξαγοράς της ΔΩΔΩΝΗΣ”), στο Δήμαρχο Ιωαννίνων Φίλιππα Φίλιο, χρονογράφημα της, στο οποίο αρνούμενη τον τίτλο της μεγαλοαστής, προσκαλεί το Δήμαρχο “να τον περπατήσει” στους δρόμους της Αθήνας με φόντο την… Ακρόπολη!
Σκεφτήκαμε να της ανταποδώσουμε την ξενάγηση, με μιαν ανάμνηση:
Νύχτα Ρέα μου… βαθιά νύχτα! Στα 2 δωμάτια του πατρικού σπιτιού κάπου στη Θεσπρωτία…
Ακούω τη γιαγιά να ξυπνάει το θείο… Σήμερα είναι…
Κουτρουβαλάω τα σκαλιά να προλάβω να κρυφτώ στην καρότσα του αγροτικού, βαθιά κάτω απ’ τις βελέντζες (ξέρεις τι είναι οι βελέντζες Ρέα μου;).
Αν με πάρει χαμπάρι ο θείος πριν τα Γιάννενα θα με γυρίσει πίσω…
Η γιαγιά -80 χρονών πιά- με κατάλαβε… μου χώνει στα κρυφά ένα σακούλι κάτω απ’ τα σκεπάσματα… Μυρίζω… Ψαχουλεύω…
Λίγο νερό, τυρί γίδινο, ψωμί…
Ακούω τους ήχους… Φορτώνουν την καρότσα… Τρόφιμα, ρούχα, φάρμακα για τα ζωντανά, ξύλα για τη φωτιά… όσα χρειάζονται για 15 μέρες στο Βουνό, Ρέα μου…
Ακούω τον ήχο της μηχανής που ξεκινάει… επιτέλους…
Δε με πήραν χαμπάρι…
Αγκομαχάει τ’ αγροτικό Ρέα μου, να ανέβει τις στροφές μέχρι τη Βροσύνα… αγκομαχάω κι εγώ…
Στάση για καφέ… ακούω την πόρτα που κλείνει, κατέβηκε ο θείος, ακούω τη φωνή του να παραγγέλνει τον καφέ… μυρίζω φρεσκοψημένο ψωμί… μα δεν κουνιέμαι… Αν με πάρει χαμπάρι ο θείος πριν τα Γιάννενα θα με γυρίσει πίσω…
Ξεκινάμε πάλι…
Περνάν δυο ώρες ίσως… Πρέπει να περάσαμε τα Γιάννενα, να βγω;
Δειλά – δειλά, σηκώνω τα σκεπάσματα και το κεφάλι μου…
Με βλέπει ο θείος στον καθρέφτη και φρενάρει: “Τι κάνεις μωρέ, ζουλάπι;” Άγρια ματιά, σκαμένο από τον ήλιο πρόσωπο, δουλεμένο…
“Αίντε, έλα μέσα”, λέει αφού πλέον είναι αργά να με γυρίσει πίσω… “Ομπρός για τη Φούρκα!”
Μακρύ ταξίδι Ρέα μου… Σε ένα άγριο τοπίο που το σκοτάδι κάνει ακόμα επιβλητικότερο… Στροφές απότομες, δέντρα πελώρια που μες στο σκοτάδι μοιάζουν απειλητικά… Μα να, “κοντεύουμε” λέει ο θείος, την ώρα που το σκοτάδι υποχωρεί κι αρχίζει να γλυκοχαράζει…
Η Φούρκα Ρέα μου. 1450 μέτρα υψόμετρο!
Ανατολή στη Φούρκα.
Εκεί στην κορυφή, στις στρούγγες των κτηνοτρόφων…
Ο ήλιος ανεβαίνει να αναδείξει την απίστευτη ομορφιά της κοιλάδας…
Η πιο δασωμένη περιοχή της Ελλάδας, το ποτάμι που διασχίζει τα λιβάδια, το παχύ χορτάρι… το χωριό σα ζωγραφιά στην απέναντι πλαγιά… όλα αποκαλύπτονται μπροστά στα μάτια μου Ρέα μου, σα να τραβιέται το πέπλο της νύχτας κι αφήνει να φανεί το μεγαλείο που σκέπαζε…
Συναντιέμαι με το Θεό Ρέα μου, γιατί εκεί – και μόνο εκεί – είναι το κοντινότερο που μπορώ να Τον φτάσω!
Ρουφάω αχόρταγα το τοπίο Ρέα μου, προσέχω το παραμικρό λιθάρι, τα αγριολούλουδα που αν και φθινόπωρο αντιστέκονται ακόμα κι υψώνουν τους μίσχους τους στον ήλιο, τα φυλλώματα των δέντρων…
Προσέχω τα πουλιά που αφήνουν τις φωλιές τους και πετάνε ψηλά στον ουρανό, καλοσωρίζοντας την καινούρια μέρα… Ήχοι, μυρωδιές και χρώματα Ρέα μου… απίστευτα πολλά, απίστευτα αρμονικά και αισθάνομαι ανεπαρκής να στα περιγράψω…
Ξεκινάνε και οι τσοπάνηδες και τα ζωντανά Ρέα μου… Τα βλέπεις να κατεβαίνουν στο λιβάδι, κοπάδια – κοπάδια, πρόβατα, αγελάδες…
Δύσκολη μέρα για τους τσοπάνηδες Ρέα μου…
Ένας θα μείνει στη στρούγγα να φροντίσει για το φαγητό…
Οι άλλοι, με τα όπλα στον ώμο (είναι κοντά και οι λύκοι και τα σύνορα Ρέα μου), ρουφάνε βιαστικά μια γουλιά καφέ (ελληνικό Ρέα μου – όχι καπουτσίνο και μακιάτο), μαζεύουν το σακούλι με το κολατσιό τους, ψωμί, τυρί, δυό ελιές… τα τσοπανόσκυλα και ξεκινάνε…
Θα γυρίσουν όταν σκοτεινιάσει… να αρμέξουν, να ξεχωρίσουν τα στείρα απ’ τα γαλάρια, να περιποιηθούν τα τραυματισμένα, να βοηθήσουν τα νεογέννητα…
Μεγάλη η μέρα Ρέα μου… Κι ύστερα, αργά τη νύχτα, όταν τα ζωντανά θα ‘χουν τακτοποιηθεί, θα μαζευτούν γύρω απ΄τη φωτιά να πουν ιστορίες… Της μέρας, περυσινές, παλιότερες…
Θα μείνουν στη Φούρκα Ρέα μου πέντε ολόκληρους μήνες, απ’ το Μάη μέχρι τον Οκτώβρη, μακριά απ’ τον “πολιτισμό”!
Είμαι κουρασμένη, Ρέα μου… Θα πλαγιάσω στρωματσάδα να κοιμηθώ… θα ονειρευτώ την ανατολή στη Φούρκα… γιατί έχεις δίκιο Ρέα μου: “είμαστε αυτό που διαλέγουμε να δούμε!”
Β.
Σ.Σ. Το κείμενο – απάντηση στο Δήμαρχο Ιωαννίνων, της κας Βιτάλη, δημοσιεύθηκε στο: http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=19902