Ανενεργό στην πράξη είναι το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο για τις μονάδες χρόνιων παθήσεων μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, υποστηρίζουν οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας Β. Γιόγιακας και Μ. Κόνσολας καταθέτοντας διευκρινιστική Ερώτηση προς το Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Οι δύο βουλευτές αναφέρουν ότι το Προεδρικό Διάταγμα του 1974 που ισχύει για τις μονάδες χρόνιων παθήσεων δεν ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες και προδιαγραφές τους. Ζητούν δε να πληροφορηθούν σε ποιο στάδιο βρίσκεται η
Προς τον κ. Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
ΘΕΜΑ: «Ανενεργό στην πράξη το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο για τις μονάδες χρόνιων παθήσεων»
Στην υπ’ αριθ. πρωτ. 1298/21.12.2016 απάντηση της αναπληρώτριας Υπουργού Εργασίας στην υπ’ αριθ. πρωτ. 528/20.10.2016 ερώτηση των βουλευτών Β. Γιόγιακα και Ε. Κόνσολα αναφέρεται το π.δ. 631/74 ως το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο για τις μονάδες χρόνιων παθήσεων μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Το ανωτέρω π.δ. αντικατόπτριζε, ωστόσο, δεδομένα εντελώς διαφορετικά από τα σημερινά καθώς: α. ως χρόνιες παθήσεις νοούνταν αποκλειστικά είτε οι ψυχοπαθολογικές είτε οι επιδημικές ασθένειες – και γι’ αυτό σύμφωνα με τον εν λόγω π.δ. απαγορεύεται ρητά η εγκατάσταση μονάδων χρόνιων παθήσεων σε πυκνοκατοικημένες και τουριστικές περιοχές και β) στις εν λόγω μονάδες φιλοξενούνταν περιστατικά στα οποία κατά την προσέγγιση του νομοθέτη επρόκειτο να αποβιώσουν και όχι να τύχουν περίθαλψης ή νοσηλείας ενώ ένας ιατρός ειδικότητας γενικής ιατρικής ανά διακόσιες κλίνες θεωρείται επαρκής στελέχωση. Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με το ότι οι μονάδες αυτές λειτουργούσαν στην πλειοψηφία τους ως τμήματα εντός μονάδων φροντίδας ηλικιωμένων, οδήγησαν στην ένταξη των μονάδων χρόνιων παθήσεων και των μονάδων φροντίδας ηλικιωμένων σε κοινό νομοθετικό πλαίσιο. Σήμερα όμως οι μονάδες χρόνιων παθήσεων, ν.π.ι.δ. μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, παρέχουν περίθαλψη και νοσηλεία σε άτομα άνω των 18 ετών τα οποία αποδεδειγμένα δεν αυτοεξυπηρετούνται και χρήζουν συνεχούς ιατρικής και νοσηλευτικής φροντίδας. Δηλαδή στη σημερινή τους μορφή δεν είναι ιδρύματα αναμονής του τέλους της ζωής των διαμενόντων σε αυτά αλλά ιδρύματα παροχής μακράς νοσηλείας και αντιμετωπίζουν καθημερινά άτομα πάσχοντα από σοβαρότατες και βαρύτατες νόσους.
Από τα παραπάνω είναι σαφές ότι το 631/1974 εξακολουθεί να ισχύει μόνο τυπικά έχοντας καταστεί εντελώς ανενεργό στην πράξη ενώ η τήρηση των διατάξεών του δεν αποτελεί προϋπόθεση για την αδειοδότηση των μονάδων χρόνιων παθήσεων. Επίσης, η αναφορά στην υπ’ αριθ. πρωτ. Π1γ/οικ. 81551/2007 ΥΑ που αφορά Μονάδες Φροντίδας Ηλικιωμένων και εφαρμόζεται αναλογικά για τις μονάδες χρόνιων παθήσεων – ελλείψει ειδικού νομοθετικού πλαισίου – δεν καλύπτει τις προδιαγραφές τις οποίες θα πρέπει να τηρούν οι μονάδες χρόνιων παθήσεων. Κατά συνέπεια η ανάληψη νομοθετικής πρωτοβουλίας για τις μονάδες αυτές αποτελεί προτεραιότητα, όπως έχουν αποφανθεί τόσο η Διαρκή Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής όσο και ο ΕΟΠΥΥ, ο οποίος με το υπ’ αριθ. 34697/06.08.2012 έγγραφό του προς τα συναρμόδια Υπουργεία Εργασίας και Υγείας, έθεσε ως απαραίτητη προϋπόθεση για τη σύναψη συμβάσεων με τις εν λόγω μονάδες τη διαμόρφωση συγκεκριμένου νομοθετικού πλαισίου.
Κατόπιν τούτων ερωτάται ο κ. Υπουργός:
- Σε ποια φάση βρίσκεται η επεξεργασία για τον εκσυγχρονισμό του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου για τις μονάδες χρόνιων παθήσεων μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα και πότε αναμένεται το σχετικό προσχέδιο,
- Εάν και πότε πρόκειται να ληφθεί υπόψη κατά την παραπάνω επεξεργασία η γνώμη των συλλογικών φορέων των μονάδων χρόνιων παθήσεων μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα.
Οι Ερωτώντες Βουλευτές
Βασίλειος Γιόγιακας
Εμμανουήλ Κόνσολας