Έτσι οι πέντε Φορείς Διαχείρισης που λειτουργούσαν στην Ήπειρο καταργούνται με τη μορφή που τους γνωρίζαμε μέχρι σήμερα και το νέο τοπίο που δημιουργεί το Υπουργείο είναι το λιγότερο χαοτικό!!!
Το πιο τραγικό είναι ότι από τους πέντε Φορείς ο μοναδικός που καταργείται εντελώς και οι αρμοδιότητές του περνούν στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση είναι ο πρώτος που είχε ιδρυθεί, δηλαδή αυτός της Λίμνης των Ιωαννίνων. Και είναι ο μοναδικός φορέας λίμνης που καταργείται σε όλη τη χώρα.
Συγκεκριμένα και σύμφωνα με τις διατάξεις του νομοσχεδίου ο Φορέας Διαχείρισης Υγροτόπων Αμβρακικού, ο Φορέας Διαχείρισης Στενών και Εκβολών Καλαμά και Αχέροντα και ο Φορέας Διαχείρισης Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου συγχωνεύονται σε έναν με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Υγροτόπων Δυτικής Ηπείρου και Μεσολογγίου».
Θα εποπτεύεται από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και θα έχει έδρα την Άρτα.
Ο Φορέας Διαχείρισης Εθνικών Δρυμών Βίκου- Αώου και Πίνδου και ο Φορέας Διαχείρισης Τζουμέρκων, Περιστερίου και Χαράδρας Αράχθου συγχωνεύονται σε έναν με την επωνυμία «Φορέας Διαχείρισης Πίνδου». Η έδρα του νέου φορέα θα είναι οι Ασπράγγελοι Ιωαννίνων.
Και βέβαια το Υπουργείο δεν ακολουθεί τα ίδια μέτρα και τα ίδια σταθμά καθώς επιλέγει να διατηρήσει ανέπαφους πέντε φορείς διαχείρισης σε όλη τη χώρα, επικαλούμενο τη σημασία και τη διεθνή αναγνώρισής τους.
Πρόκειται για τους Φορείς Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου, Θαλάσσιου Πάρκου Αλοννήσου και Βορείων Σποράδων, Πρεσπών, Ολύμπου και Υγροτόπου Μουστού.
Ο τελευταίος που μπορεί να μας είναι και λιγότερο γνωστός περιλαμβάνει χερσαίες και υδάτινες εκτάσεις των νομών Αρκαδίας και Λακωνίας.
Η επιλογή που γίνεται βάση του σχεδίου νόμου για την Περιφέρεια της Ηπείρου είναι δύσκολο να ερμηνευθεί με την κοινή λογική.
Κι αυτό γιατί δημιουργούνται δύο νέοι φορείς που θα επεκτείνονται από τα Ελληνοαλβανικά σύνορα μέχρι το Μεσολόγγι ενώ ένας άλλος, με πολύ σημαντικό έργο στη διαδρομή του καταργείται εντελώς.
Πραγματικά είναι να απορεί κανείς για τα κοινά που μπορεί να βρήκε το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης μεταξύ των εκβολών του Καλαμά, του Αχέροντα και του Αμβρακικού με τη λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου….
Και βέβαια κανένας δεν έχει απαντήσει το ερώτημα γιατί δεν επιλέχθηκε η δημιουργία ενός Φορέα για όλες τις προστατευόμενες περιοχές της Ηπείρου, στον οποίο θα περιλαμβάνονταν κι αυτός της λίμνης.
Αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών και άλλων παρόμοιων που ακολουθήθηκαν στο παρελθόν είναι η Κοινή Επιτροπή Παρακολούθησης του ΠΕΠ Ηπείρου με τη Θεσσαλία και τη Στερεά Ελλάδα, η σύσταση Αποκεντρωμένης Διοίκησης της Ηπείρου με τη Δυτική Μακεδονία, η διαχείριση των νοσοκομείων της Ηπείρου από την ΥΠΕ Πάτρας μαζί με τα Νοσοκομεία της Πελοποννήσου και των Ιονίων Νήσων και είναι άγνωστο τι θα ακολουθήσει με το Πανεπιστήμιο και το ΤΕΙ.