Σε συνεδρίαση της επιτροπής Κοινωνικών υποθέσεων, συμμετείχε ο βουλευτής Θεσπρωτίας κ. Χρήστος Κατσούρας. Θέμα της ημερήσιας διάταξης της επιτροπής υπήρξε η επεξεργασία και η εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης «Δωρεά και μεταμόσχευση οργάνων και άλλες διατάξεις»
Σας παραθέτουμε τα πρακτικά της επιτροπής με την παρέμβαση του κ. Κατσούρα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΤΣΟΥΡΑΣ: Κύριε υπουργέ πριν ξεκινήσω για το νομοσχέδιο θα ήθελα να σταθώ σε αυτό που είπε ο κ. Λεβέντης, που είναι πολύ σημαντικό, γιατί ιδιαίτερα σε οικονομικά δύσκολες στιγμές η στροφή στην πρόληψη είναι αυτή που έχει το μεγαλύτερο λόγο όφελος προς κόστος και το έχουν κάνει και πιο προηγμένες κοινωνίες σε ανάλογες στιγμές ιστορικές στο παρελθόν. Τώρα για το νομοσχέδιο, πραγματικά θέλω να σταθώ όχι στο ότι το φέρατε μόνο αλλά στο τρόπο που το φέρατε. Τολμάτε να τεθούν στον δημόσιο διάλογο ζητήματα χωρίς προκαταλήψεις. Είναι πολύ σημαντικό, άσχετα με τις επιμέρους διαφωνίες που μπορεί να έχει κάποιος. Επί του πρακτέου δε, θα συνυπογράψω ότι είπε ο κ. Νασιώκας πριν. Θα πάω λίγο σε ένα άλλο ζήτημα το οποίο είναι πολύ σημαντικό για το νομοσχέδιο. Πέρα από πρακτικά ζητήματα, θα υποκύψω στον πειρασμό να σταθώ στην εικαζόμενη συναίνεση γιατί ανοίγει έναν ευρύτερο διάλογο για το τι είναι δημόσιο και τι ιδιωτικό σ’ αυτή τη χώρα αλλά αφορά όμως (όχι όπως ειπώθηκε πριν ότι δεν αφορά) ζητήματα ηθικής ή βιοηθικής, αφορά ζητήματα βιοϊατρικής, ζητήματα βιοηθικής και τελικά ζητήματα βιοπολιτικής.
Γιατί προσωπικές επιλογές επηρεάζουν κοινωνικές καταστάσεις. Υπάρχει ένας κίνδυνος να πούμε με ευκολία ένα ναι επειδή είναι γνωστό, νομίζω η πλειονότητα της κοινωνίας αν την ρωτήσεις σήμερα σε πρώτο χρόνο, χωρίς δεύτερη σκέψη, σε πειράζει να γίνεις δωρητής χωρίς να έχεις πει προηγουμένως ναι; Θα σου πει ναι. Η πλειονότητα της κοινωνίας σήμερα αν ρωτήσεις σε πειράζει μετά θάνατον να χρησιμοποιηθούν τα όργανα σου εάν δεν ήσουν πριν δότης; Σε πρώτο χρόνο θα σου πουν μια μεγάλη πλειοψηφία, ναι. Σε δεύτερο, αρχίζουν λίγο τα ερωτηματικά. Έκανα ένα απλό τεστ με αρκετούς γνωστούς μου, αν βρέθηκαν δύο που μου είπαν όχι. Σε δεύτερο επίπεδο πάμε λίγο στην ουσία του ζητήματος. Η κριτική είναι αν προσβάλλεται ή όχι η ελεύθερη βούληση ή αυτό που λέγεται ατομική αυτονομία. Αν προσβάλλεται η δυνατότητα του ατόμου να καθορίζει τον εαυτό του και το σώμα του. Βέβαια η έννοια της ατομικής αυτονομίας είναι σχετικά πρόσφατη στη φιλοσοφία, ήρθε μάλλον μετά τον Kant, oπου για αυτόν η αυτονομία ήταν θεμελιώδης για την ηθικότητα.