Πέντε χρόνια η χώρα βρίσκεται βουτηγμένη στη σκιά και τη κρίση.
Πέντε χρόνια αρχικής ανησυχίας μετατράπηκαν σε φόβο και πλέον σε τρόμο. Οι τελευταίες κυβερνήσεις συνεργασίας λάτρεψαν το αυταρχικό κράτος κι’ έκαναν ότι μπορούσαν για να κάμψουν το λαϊκό φρόνημα και την άποψη ενός λαού.
Πέντε χρόνια και βήμα βήμα μεθοδεύτηκαν λαϊκά και εργασιακά δικαιώματα, και η ίδια η δημοκρατία όπως την είχαμε συνηθίσει και την είχαμε γνωρίσει. Κυρίως όμως αυτό που επλήγη, είναι το δικαίωμα της ελευθερίας να προσδιορίσει ένας λαός το μέλλον του.
Με ψευδείς υποσχέσεις οι κυβερνητικοί εταίροι παραπλανούν το λαό και καταπατούν την ελπίδα και την προσδοκία των πολιτών ότι μπορούν με τις δικές τους δυνάμεις να αντιπαλέψουν τη κρίση και την αρνητική συγκυρία.
Όμως ο ελληνικός λαός, ποτέ δεν εγκατέλειψε τον αγώνα. Από το αρχικό κίνημα των αγανακτισμένων στις πλατείες όλης της χώρας, μέχρι τις μεγάλες συνδικαλιστικές αντιδράσεις ο λαός προσπαθούσε να εκφράσει αντίλογο κόντρα σ’ ένα σύστημα αστυνόμευσης και διάλυσης συγκεντρώσεων μέσω των επεισοδίων αστυνομίας – κρανοφόρων που με το τέχνασμα της μάχης των δρόμων αλλοίωναν το νόημα των διαδηλώσεων και συγκεντρώσεων καταπνίγοντας τες στο δακρυγόνο και την άτακτη φυγή….
Όλα έμοιαζαν ιδανικά για τους κυβερνώντες που έδειχναν πως τις τακτικές του τηλετρόμου και των κυβερνητικών αποφάσεων σοκ επέβαλλαν μια σκληρή και ανελέητη πολιτική που έπνιξε όποια ικμάδα και αν υπήρχε στην ελληνική οικονομία.
Τελευταίο εμπόδιο η κρατική ραδιοφωνία τηλεόραση που έμοιαζε το ιδανικό θύμα για να επιδείξει η κυβέρνηση την αίσθηση ότι συγκρούεται με συντεχνίες, συμφέροντα και προνομιούχους….μια κίνηση που σύμφωνα με τους ειδικούς θα τις έδινε ισχυρό προβάδισμα έναντι των κυβερνητικών εταίρων αλλά και της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ένα ολέθριο λάθος, αφού χτύπησαν ένα ευαίσθητο νεύρο του ελληνισμού.
Γιατί η ΕΡΤ δεν είναι ένα απλό κανάλι και ραδιόφωνο, είναι κυρίως ένας φορέας πολιτισμού και εγγυητής μιας δημόσιας ενημέρωσης, λόγου και διαλόγου χωρίς ιδιοτέλεια, συμφέροντα και σκοπιμότητες…
Είναι το τελευταίο οχηρό και ανάχωμα απέναντι στη βαρβαρότητα και τον μεσαιωνικό σκοταδισμό που επελαύνει στην ελληνική κοινωνία.
Είναι η φωνή της αφύπνισης….ή καλύτερα το χτύπημα σε αυτήν αποτελεί τη φωνή της αφύπνισης…
Γιατί ο Έλληνας θέλει ένα κράτος ασπίδα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του και όχι ένα κράτος μεγάλο αδερφό….
Γιατί ο Έλληνας θέλει μια πολιτεία προπύργιο της ελευθερίας και της δημοκρατίας και όχι ένα προτεκτοράτο γεωοικονομικών συμφερόντων και μικροοικονομικών συμφερόντων ούτε και ένα κράτος αυτοκαταστροφικού και στείρου κομματισμού.
Η αφύπνιση της ΕΡΤ είναι η αφύπνιση του Έλληνα πολίτη, είναι η αφύπνιση του ελληνισμού ως ζωντανού πολιτισμού και ανθρωπιάς…..
Το όχι που καλείται να πει ο ελληνισμός ετούτη τη φορά δεν είναι ούτε ηρωικό ούτε το στείρο συνδικαλιστικό, το όχι που καλείται να πει ο ελληνισμός είναι το όχι στη βαρβαρότητα, τον εργασιακό μεσαίωνα, την κοινωνική αναλγησία….
Αυτό το όχι γράφεται ταπεινά με μικρά γράμματα κρύβοντας ένα ναι ουσίας.
Ένα ναι ανθρωπιάς, αλληλεγγύης και κυρίως ελευθερίας….
Οι κυβερνήσεις που ψηφίζονται με άλλο πολιτικό λόγο και πρόγραμμα και τα ακριβώς αντίθετα και πολύ χειρότερα υλοποιούν με ζήλο και πάθος είναι κυβερνήσεις που δεν σέβονται την ελευθερία της βούλησης ενός λαού.
Η ελευθερία όμως είναι ότι πιο ιερό έχει ως ιστορική και πολιτιστική παρακαταθήκη αυτός ο λαός…. Και αν υπάρχει ένα κοινό σημείο που αφυπνίζει τον ελληνισμό είναι η προάσπιση αυτής της ελευθερίας που αλώθηκε με πλάγια μέσα, τακτικές του σοκ και τρομολαγνείας. Αυτή η ελευθερία είναι η ευκαιρία, με αφορμή την ΕΡΤ, να την ανακτήσει δίνοντας την πρώτη ύλη για την αναδόμηση της ελληνικής κοινωνίας και πολιτείας……
Στήλη: ΒδΈλλα πάνω σου του Βαγγέλη Γρ. Αθανασίου για την https://vdella.com/