Καταστροφική για τον κατασκευαστικό κλάδο θα είναι η ενδεχόμενη κατάργηση της αυτονομίας του ΤΣΜΕΔΕ, όπως αυτή διαφαίνεται από το κείμενο «Γενικές αρχές της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης», το οποίο κατέθεσε στην Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή Ελλάδος (ΟΚΕ) ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων Γιώργος Κατρούγκαλος, όπως επισημαίνει με επιστολή του ο ΣΑΤΕ.
Σύμφωνα με τον ΣΑΤΕ, το ΤΣΜΕΔΕ δεν συνιστά ένα ακραιφνώς ασφαλιστικό ταμείο παροχής συντάξεων και περίθαλψης, αλλά λειτουργεί αποφασιστικά και καταλυτικά σε ένα σημαντικό τμήμα της οικονομίας της χώρας, καθώς από την ίδρυση του, συστηματικά στηρίζει τόσο τις κατασκευαστικές εταιρείες, όσο και τους μελετητές και ελεύθερους επαγγελματίες μηχανικούς, παρέχοντας τις αναγκαίες εγγυητικές επιστολές για την συμμετοχή σε δημοπρασίες και την ανάληψη έργων, είτε δημόσιων, είτε ιδιωτικών.
Συγκεκριμένα, το ΤΣΜΕΔΕ κάθε χρόνο εκδίδει, κυρίως σε μικρούς και μεσαίους εργολήπτες και μελετητές, περί τις 70.000 εγγυητικές επιστολές, που αποφέρουν στο Ταμείο ετήσια έσοδα που ξεπερνούν τα 10 εκατ. ευρώ από προμήθειες, δηλαδή με κόστος ιδιαίτερα χαμηλό, κάτι που δεν είναι εφικτό να έχουν από το τραπεζικό σύστημα.
Παράλληλα, προεξοφλούνται λογαριασμοί έργων και μελετών, με ευνοϊκούς για τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες όρους, διασφαλίζοντας τη απρόσκοπτη συνέχιση των έργων και μελετών. Σε κάθε περίπτωση, αυτό γίνεται με κεφάλαια που έχει συγκεντρώσει από τους ίδιους τους μηχανικούς-μέλη του (εταιρείες και φυσικά πρόσωπα), με κόστος στο οποίο μπορούν να αντεπεξέλθουν όσοι τυγχάνουν αυτής της διευκόλυνσης και το οποίο δεν μετακυλίεται στο ελληνικό δημόσιο.
Όπως υπενθυμίζει ο ΣΑΤΕ, παρόμοιες δομές ταμείων λειτουργούν εδώ και δεκαετίες και στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, και μάλιστα με μεγαλύτερο εύρος πιστωτικών λειτουργιών για την υποβοήθηση των μελών τους, γεγονός που σημαίνει ότι ενδεχόμενη κατάργηση του ΤΣΜΕΔΕ θα φέρει σε μειονεκτική, συγκριτικά, θέση τους Έλληνες εργολήπτες και τον εγχώριο κατασκευαστικό και μελετητικό κλάδο.
Ο ΣΑΤΕ επισημαίνει ότι το ΤΣΜΕΔΕ, δεν είναι ένα συμβατικό ασφαλιστικό ταμείο, αλλά ένα ταμείο αλληλοβοήθειας των εργοληπτών δημοσίων έργων και στήριξης της δουλειάς τους καθ’ όλο τον επαγγελματικό βίο. Δημιουργήθηκε από τους ίδιους τους εργολήπτες, με δικά τους χρήματα και διευκολύνει στην διεκπεραίωση των κατασκευών, ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις που έχει σε κάθε περίπτωση το Δημόσιο για την καλή εκτέλεση των έργων.