Δυσκολία συνεργασίας με τις τράπεζες λόγω της… ακαμψίας τους, χειροτέρευση των εργασιακών σχέσων και ανάγκη να στηριχθεί το κράτος πρόνοιας, διαπιστώνει η ετήσια έκθεση για το 2012 του Συμπαραστάτη του πολίτη της Περιφέρειας Ηπείρου, που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα:
Τα κυριότερα σημεία της έκθεσης έχουν ως εξής:
Κατά τη διάρκεια του έτους 2012, προσέφυγαν στο Συμπαραστάτη με αιτήματά τους 296 πολίτες, 61 επιχειρηματίες και 32 ομάδες πολιτών από όλη την Ήπειρο, ήτοι συνολικά είχαμε 389 υποθέσεις που έπρεπε να αντιμετωπιστούν. Κατά περιοχές, από την Περιφερειακή Ενότητα Ιωαννίνων είχαμε 309 προσφυγές, από Περιφερειακή Ενότητα Άρτας 19, από Περιφερειακή Ενότητα Πρέβεζας 24, από την Περιφερειακή Ενότητα Θεσπρωτίας 24, είχαμε δε και 13 προσφυγές αλλοδαπών.
Τα θέματα που απασχόλησαν το γραφείο του Συμπαραστάτη κατά αρμοδιότητα και κατηγορία είχαν ως εξής:
1. Ογδόντα δύο (82) υποθέσεις αφορούσαν διαφορές πολιτών και επιχειρηματιών με Τράπεζες σχετικά με δάνεια και κάρτες.
2. Εβδομήντα επτά (77) ήταν αρμοδιότητας της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης Ηπείρου.
3. Σε πενήντα πέντε (55) υποθέσεις εμπλέκονταν Υπουργεία, Οργανισμοί του Δημοσίου και Ν.Π.Δ.Δ.
4. Τριάντα οκτώ (38) ήταν με υπηρεσίες διάφορων Δήμων της Ηπείρου.
5. Τριάντα δύο (32) περιπτώσεις αφορούσαν προβλήματα με ασφαλιστικούς οργανισμούς.
6. Τριάντα μία (31) υποθέσεις αφορούσαν εργασιακά δικαιώματα ή ήταν εργατικές διαφορές.
7. Είκοσι τέσσερις (24) υποθέσεις αφορούσαν το τέλος ακινήτων μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ.
8. Δέκα πέντε (15) υποθέσεις αφορούσαν πολεοδομικές διαφορές και εκκρεμότητες.
9. Τριάντα πέντε (35) δε περιπτώσεις ήταν διάφορες και ποικίλου περιεχομένου.
Από τις 77 υποθέσεις της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης Ηπείρου, 62 ήταν νόμιμες και βάσιμες, 11 ήταν αβάσιμες και 4 εκκρεμούσαν στα
Δικαστήρια. Εκ των 62 βάσιμων αναφορών πολιτών και επιχειρηματιών επιλύθηκαν ή βρίσκονται στο στάδιο της επίλυσης 48 υποθέσεις, δεν
επιλύθηκαν δε 14 από αυτές. Παράλληλα το γραφείο του Συμπαραστάτη απάντησε σε 71 περιπτώσεις με γραπτά του κείμενα σε αιτήματα πολιτών.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ένας σημαντικός αριθμός υποθέσεων που αφορούσαν κυρίως εργατικές διαφορές ή διαφορές με Τράπεζες δεν είναι
καταγραμμένος στην παρούσα έκθεση, λόγω άρνησης των ενδιαφερομένων να δώσουν τα στοιχεία τους, είτε από φόβο για τυχόν συνέπειες στην πρώτη
περίπτωση, είτε από αυξημένη αίσθηση αξιοπρέπειας στη δεύτερη.
Προς επίλυση των προβλημάτων πολιτών και επιχειρηματιών, όσον αφορά τις υποθέσεις που εμπλέκονταν υπηρεσίες της Περιφέρειας Ηπείρου, η
συνεργασία μαζί τους ήταν πολύ καλή, γρήγορη και αποτελεσματική και βοήθησε τα μέγιστα στα καλά αποτελέσματα που υπήρξαν.
Δεν πρέπει να αγνοηθεί επίσης η καλή, σε μεγάλο βαθμό, συνεργασία που υπήρξε με την Επιθεώρηση Εργασίας, την Δ.Ο.Υ., την Δ.Ε.Η. και τους
περισσότερους Δήμους της Ηπείρου.
Με τις Τράπεζες υπήρξε δυσκολία συνεργασίας λόγω της ακαμψίας τους έναντι των δανειοληπτών, για υποχρεώσεις τους έναντι των δευτέρων
που δημιουργήθηκαν προς αυτές σε διαφορετική χρονική περίοδο και σε άλλες οικονομικές συνθήκες. Μια πιο ευέλικτη πολιτική εκ μέρους των
Τραπεζών έναντι των πολιτών και των επιχειρήσεων και μια κατά περίπτωση αναπροσαρμογή και ρύθμιση των αξιώσεών τους θα βοηθούσε στη λύση ενός
μεγάλου προβλήματος που τείνει να λάβει εκρηκτικές διαστάσεις. Οι κοινωνικές αντιδράσεις από την μη νομοθετική ρύθμιση του όλου
προβλήματος και η αδιαλλαξία των Τραπεζών οδηγούν σε συνέπειες πολύ οδυνηρές.
Στον τομέα των εργασιακών σχέσεων επίσης, το επίπεδο αυτών μεταβλήθηκε προς το χειρότερο. Οι απολύσεις αυξήθηκαν, η ανεργία επίσης,
οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης λιγόστεψαν σε σχέση με αυτές της μερικής ή της εκ περιτροπής, με τα περισσότερα μέτρα να στρέφονται σχεδόν
μονομερώς εις βάρος του κόσμου της εργασίας. Όλα αυτά δείχνουν ότι η συνεχιζόμενη οικονομική κρίση έχει μετατραπεί σε κοινωνική, με κίνδυνο την
περιθωριοποίηση μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας μας.
Συμπερασματικά:
Η επιδείνωση των οικονομικών δεδομένων, είχε δυσμενείς επιπτώσεις σε όλο το φάσμα των σχέσεων μεταξύ διοίκησης και πολιτών. Το υποκειμενικό
στοιχείο, δικαιολογημένο ως ένα βαθμό, βάρυνε από την πλευρά των οργάνων της διοίκησης έναντι των πολιτών και επιχειρηματιών. Ο φόβος των
απολύσεων, των μετατάξεων, της εφεδρείας, καθώς και η μείωση των αποδοχών, έφερε το διοικητικό προσωπικό σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση αυτή
την περίοδο.
Αλλά και η περιστολή των δημόσιων δαπανών επηρέασε προς το χειρότερο τη λειτουργία της διοίκησης ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί με
επάρκεια στις ανάγκες που διαμορφώθηκαν στην παρούσα συγκυρία.
Μειωμένες υπηρεσίες πρόνοιας, καθυστερήσεις πληρωμών, καθυστερήσεις στην απονομή των συντάξεων, χειροτέρευση εργασιακών σχέσεων,
υπερφορολόγηση, επιθετικότητα των Τραπεζών, είναι μια σειρά θεμάτων που κυριάρχησαν στα αιτήματα των πολιτών.
Κλείνοντας την έκθεσή μου αυτή, πιστεύω πως στην παρούσα συγκυρία, θα πρέπει να στηριχθούν οι βασικές αρχές του Κράτους – Πρόνοιας
και να αυξηθούν τα μέτρα προς τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, ώστε και η Δημοκρατία μας να μπορέσει, να βελτιώσει τη ζωή των πολιτών.
Η ισορροπία μεταξύ κράτους Πρόνοιας και κράτους Δικαίου είναι δυναμική και όχι στατική έννοια, διότι αυτές συμπλέουν, συνυπάρχουν και
αλληλοσυμπληρώνονται, η καλύτερη δε μεταξύ τους λειτουργία και ισορροπία, βοηθάει, όλα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της Δημοκρατίας.
Την περασμένη χρονιά, οι προσδοκίες των πολιτών της περιοχής Ηπείρου προς το θεσμό του Συμπαραστάτη, αυξήθηκαν, αλλά το χειρότερο όλων είναι τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των αιτημάτων τους, που έχουν σχέση με τη δυσμενή οικονομική κατάσταση που αυτοί πολλαπλά βιώνουν.
Αυτή είναι και η μεγάλη πρόκληση προς τον ίδιο, που για να ανταποκριθεί στο νέο του ρόλο, θα πρέπει να προσεγγίσει όλη την κλίμακα
προβλημάτων, με την ανάλογη επιμέλεια και ευαισθησία.