Παρακολουθώ τελευταία τις αναρτήσεις του Αντώνη Μπέζα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Προφανώς όταν ένας πρώην υπουργός και βουλευτής με σημαντική εμπειρία στα κοινά αναφέρεται σε κάτι, δεν αναφέρεται τυχαία, ούτε θέλει απλώς να προβάλει την παρουσία του.
Αν αυτό ήθελε, θα περιφέρονταν – υποθέτω – στα πανηγύρια και τα μνημόσυνα όπως είθισται στα μέρη μας…
Το λέω, γιατί διαβάζοντας αυτές τις αναρτήσεις βλέπει κανείς πίσω απο τα τυπικά, απόψεις με τις οποίες μπορεί κάποιος να διαφωνεί αλλά έχουν τεκμηρίωση, προτάσεις που δεν έχουν ακουστεί ξανά ή ακόμη και κριτική, που κανείς (ούτε ο ίδιος) μέχρι σήμερα δεν έχει κάνει.
Ούτε τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ούτε οι αντιπολιτευόμενες αυτοδιοικητικές παρατάξεις.
Για το Σούλι για παράδειγμα, “έριξε το γάντι” στον Περιφερειάρχη Αλέκο Καχριμάνη και το Υπουργείο Πολιτισμού υποστηρίζοντας ότι οι παρεμβάσεις που σχεδιάζονται στον ιστορικό χώρο είναι ανεπαρκείς για τη σπουδαιότητα και τη σημασία του…
Σε μια “περιπαικτική” ανάρτησή του για το Λιμάνι της Ηγουμενίτσας έθιξε το μεγάλο θέμα της προστασίας της πόλης και της θάλασσας απο τα πλοία και την κίνηση των αυτοκινήτων που διέρχονται, προτείνοντας να ζητηθεί απο το ΤΑΙΠΕΔ, που προχωράει την παραχώρηση του Λιμανιού, να χρηματοδοτήσει έργα προστασίας! Βέβαια, αυτά δε μας τα έλεγε το 2001 – όταν συστάθηκε η ΟΛΗΓ ΑΕ… Τότε (και μετέπειτα) σε όσους διαφωνούσαμε με τη μορφή της ΑΕ, διαβεβαίωνε ότι “μια μετοχή είναι, που ανήκει στο δημόσιο”… Μέχρι που ήρθε η ώρα του… λογαριασμού… Κι ο λογαριασμός – κατά τον Αντώνη Μπέζα τώρα – θα επιβαρύνει την πόλη και τους κατοίκους της…
Για τον ποδοσφαιρικό αγώνα με παλαίμαχους ποδοσφαιριστές απο το Κόσοβο που διαφημίστηκε από το ΠΑΚΠΟ του Δήμου Ηγουμενίτσας, δήλωσε ότι η εξωτερική πολιτική της χώρας ασκείται μόνο απο το Υπουργείο Εξωτερικών και ότι αυτό έχει, όπως και στη συγκεκριμένη περίπτωση, την αποκλειστική ευθύνη να συντονίζει και να “καθοδηγεί” τις μεμονωμένες τοπικές πρωτοβουλίες…
Τέλος, για το αρχαίο θέατρο των Γιτάνων άφησε ξεκάθαρη αιχμή μιλώντας για ανεπαρκή διαμόρφωσή του την ώρα που στο θέατρο της Δωδώνης έχουν δαπανηθεί απο το Υπουργείο Πολιτισμού και την Περιφέρεια πολλαπλάσια ποσά!
Υπάρχει κάποια στόχευση γι αυτές τις παρεμβάσεις ή αισθάνεται πλέον απελευθερωμένος, μετά και την αποχώρησή του απο την ΕΤΑΔ, από τα κομματικά δεσμά και μιλάει για πράγματα για τα οποία δεν μπορούσε ή δεν ήθελε στο παρελθόν; Ή μήπως συμβαίνουν και τα δύο;
Ότι και να είναι, καλό είναι για τον τόπο…
Μήπως και σ’ αυτή τη “δημόσια σφαίρα” αρχίσουμε να συζητάμε σοβαρά…
Β.Δ.Γκ.