Τι πράγμα περνάει…

Ένα τροχαίο αποκάλυψε άλλη μια φορά πως η ελληνοαλβανική μεθόριος είναι σημείο παράδοσης και παραλαβής ναρκωτικών. Όταν από ένα ατύχημα βγαίνει τέτοια ψαριά φανταστείτε πόσα ναρκωτικά περνάνε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο από την περιοχή.

Πέρα από την αστυνόμευση οφείλουμε όμως να αναλογιστούμε τι είναι αυτό που διαμορφώνει αυτή την αγορά και ποια αίτια οδηγούν τους εκάστοτε χρήστες στην κατανάλωση τους. Είναι ο σύγχρονος τρόπος ζωής, η αίσθηση ότι κάτι κατορθώνεις ή απλά αυτή η φυγή από τα τετριμμένα και ψυχοφθόρα της καθημερινότητας; Μήπως αυτή η γοητεία της παραβατικότητας που σου δίνει την αίσθηση ότι τα βάζεις με το σύστημα; Όσο προχωράμε τη σκέψη μας τόσο θα βρίσκουμε λόγους, αφορμές και ερωτήματα.

Όπως και να έχει αυτή η “αγορά” συνεχίζει να εξελίσσεται παρά τα δέκα χρόνια της οικονομικής κρίσης γεγονός που πρέπει να έχει αυξήσει και τον αριθμό των διακινητών ως λύση εύκολου κέρδους και παροδικής φυγής από την ανέχεια.

Βέβαια πάντα προκαλείται εντύπωση όταν βγαίνουν στον αέρα οι ποσότητες που πέφτουν στα χέρια των διωκτικών αρχών, ωστόσο σε κανέναν δεν κάνει πλέον εντύπωση η αύξηση των χρηστών όπως και η απενοχοποίηση της χρήσης ναρκωτικών ουσιών, από την στιγμή που οι εκάστοτε χρήστες δεν είναι μια συγκεκριμένη κοινωνική ή ηλικιακή ομάδα, αλλά μάλλον διασχίζουν όλο το κοινωνικό και ηλικιακό φάσμα.

Πως αλλιώς η όλο και αυξανόμενη ζήτηση;

Βαγγέλης Γρ. Αθανασίου