Την προωθούμενη «αξιοποίηση» – ξεπούλημα του λιμανιού Ηγουμενίτσας που δεν γίνεται για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες εργατικές – λαϊκές ανάγκες αλλά τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων καταγγέλλει η ΚΟ Θεσπρωτίας του ΚΚΕ. Συγκεκριμένα, στην ανακοίνωσή της, αναφέρει:
«Η κυβέρνηση της ΝΔ με τροπολογία που έφερε πρόσφατα στη Βουλή επέκτεινε την παραχώρηση των 10 μεγάλων περιφερειακών λιμανιών ανάμεσά τους και της Ηγουμενίτσας, από 50 χρόνια που ήταν με το νόμο ΣΥΡΙΖΑ σε 60 χρόνια, για να κάνει πιο ελκυστική την εκποίηση. Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής κ. Πλακιωτάκη κατά την επίσκεψη του στην Ηγουμενίτσα αναφέροντας ότι επεκτείναμε τη σύμβαση παραχώρησης “…για να μπορεί ένας σοβαρός επενδυτής, μια σοβαρή εταιρεία να επενδύσει και να έχει χρονικό διάστημα. Μόνο με τον τρόπο αυτό μπορείς, να προσεγγίσεις σοβαρούς επενδυτές και σοβαρές εταιρείες”.
Η διαχρονική μεθόδευση της ιδιωτικοποίησης του λιμανιού της Ηγουμενίτσας για να αποτελέσει κόμβο μεταφοράς εμπορευμάτων και ενέργειας, καθώς επίσης μοχλό ώθησης για άλλους κλάδους της οικονομίας όπως τουρισμός, εμπόριο, εφοδιαστική αλυσίδα και μάλιστα σε συνθήκες άγριου ανταγωνισμού των επιχειρήσεων, είναι φιλική για τους μεγαλοεπενδυτές, τους μεγαλοεργολάβους, που θα βρουν νέα πεδία κερδοφορίας για τα λιμνάζοντα κεφάλαια, οι οποίοι εξασφαλίζουν σίγουρα κέρδη, με διαδικασίες fast track, είναι όμως εχθρική προς το λαό συνολικά και τις ανάγκες του.
Για παράδειγμα με κριτήριο τα κέρδη του εφοπλιστικού κεφαλαίου και των επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στην εμπορία του Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (ΥΦΑ), στο πλαίσιο της δράσης POSEIDON MEDII υπάρχει θετική γνωμοδότηση από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας για εγκατάσταση μονάδας ΥΦΑ στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας, μια “ανάσα” από πυκνοκατοικημένη περιοχή που υπάρχουν λαϊκές κατοικίες, σχολεία κλπ.
Με βάση τα παραπάνω η προωθούμενη “αξιοποίηση”- ξεπούλημα του λιμανιού δεν γίνεται για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες εργατικές – λαϊκές ανάγκες αλλά τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. Γι’ αυτό πρέπει πάντα να μπαίνει το ερώτημα ανάπτυξη για ποιόν; Και αυτό πρέπει να είναι το κριτήριο.
Αποτελεί πρόκληση επομένως το κάλεσμα του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ για “να φτιαχτεί κοινωνικό μέτωπο ενάντια στις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης και να αντιδράσουμε έγκαιρα, καθώς η ιδιωτικοποίηση θα είναι μη αναστρέψιμη” αφού αυτό που κάνει είναι να διεκδικεί άλλους όρους ιδιωτικοποίησης δηλ. άλλο μοντέλο ιδιωτικοποίησης καλλιεργώντας τις γνωστές ΣΥΡΙΖΑϊκες αυταπάτες ότι μπορεί ταυτόχρονα να ικανοποιούνται και η κερδοφορία του επιχειρηματικών ομίλων και οι λαϊκές ανάγκες. Αλήθεια, ο ΟΛΗΓ όπως και οι υπόλοιπες κρατικές επιχειρήσεις στον καπιταλισμό, δεν λειτούργησε με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια αυξάνοντας το βαθμό εκμετάλλευσης των εργαζομένων και επιβαρύνοντας τις λαϊκές οικογένειες για τη χρήση των υπηρεσιών του;
Πουθενά δεν τέμνονται οι λαϊκές ανάγκες και η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. Και δεν μπορεί να συμβαίνει διαφορετικά: Ή θα δίνεται λύση που θα οξύνει την καπιταλιστική εκμετάλλευση και αποτελεί όρο ζωής για το κεφάλαιο, ή θα είναι λύση σε ρήξη με την εκμετάλλευση. Κάτι ενδιάμεσο δεν μπορεί να υπάρξει.
Εξ άλλου υπάρχει πείρα από τη διακυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που επιβεβαίωσε ότι όσο ο λαός μένει στα δεσμά του καπιταλιστικού δρόμου, της εξουσίας του κεφαλαίου και των λυκοσυμμαχιών του τόσο το δικαίωμα του λαού στη σταθερή δουλειά, στη σύνταξη, στην Ασφάλιση, στην Παιδεία, στην Υγεία κ.ο.κ. θα δέχονται νέα σκληρά κτυπήματα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έφερε το 3 μνημόνιο, δεν κατάργησε κανένα αντιλαϊκό μέτρο αντίθετα ενεργοποίησε το νόμο Βρούτση της ΝΔ που έλεγε ότι θα καταργήσει καθορίζοντας το βασικό μισθό με υπουργική απόφαση παίρνοντας υπ΄όψη τις αντοχές της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.
Οι συνέπειες της πορείας ιδιωτικοποίησης αφορούν επίσης και την προάσπιση κυριαρχικών δικαιωμάτων αφού τα λιμάνια αποτελούν υποδομές στρατηγικής σημασίας, πρόβλημα το οποίο εντείνεται στο πλαίσιο των επικίνδυνων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών ΗΠΑ – ΝΑΤΟ και ΕΕ, όπως γίνεται με το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα λίγες μέρες μετά την κύρωση στη Βουλή της “αμυντικής” συμφωνίας Ελλάδας – ΗΠΑ που προετοίμασε ο ΣΥΡΙΖΑ και υπερψήφισε η ΝΔ, ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί “ως στρατηγικό περιουσιακό στοιχείο για την ανάπτυξη αμερικανικών και ΝΑΤΟικών δυνάμεων στη Μαύρη Θάλασσα και την περιοχή της Βαλκανικής, μέσω της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA)”.
Ο υπουργός Ναυτιλίας προσπαθώντας να “χρυσώσει το χάπι” μίλησε και για θέσεις εργασίας την ίδια ώρα που προετοιμάζονται νέες χαριστικές ρυθμίσεις για τους υποψήφιους επενδυτές – αγοραστές των περιφερειακών λιμανιών, ανάμεσα στις οποίες είναι και η περαιτέρω υπονόμευση των δικαιωμάτων των λιμενεργατών. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτε θετικό να περιμένουν και δεν πρέπει να ξεγελαστούν από διλήμματα, από νέες διαβεβαιώσεις. Τα αντεργατικά μέτρα, το κτύπημα των ΣΣΕ, η εντατικοποίηση και οι σκληρές συνθήκες στους χώρους δουλειάς, τα εργατικά “ατυχήματα” και οι διάφορες αναδιαρθρώσεις που έχουν προωθήσει διαχρονικά όλες οι αστικές κυβερνήσεις έχουν διαμορφώσει τους όρους για μια πάμφθηνη εργατική δύναμη που δεν μπορεί να καλύψει τις σύγχρονες ανάγκες του 21 αιώνα.
Το λιμάνι της Ηγουμενίτσας όπως και τα άλλα λιμάνια, οι υποδομές της χώρας μπορούν να γίνουν μοχλός πραγματικής ανάπτυξης και ευημερίας για τους εργάτες και τις λαϊκές οικογένειες μόνο όταν περάσουν στα χέρια του λαού και γίνουν κοινωνική περιουσία. Μόνο όταν η εργατική τάξη πάρει την εξουσία στα χέρια της και όλες τις παραγωγικές δυνάμεις με κεντρικό σχεδιασμό στην υπηρεσία της ικανοποίησης των κοινωνικών αναγκών.
Στο πλαίσιο της εργατικής εξουσίας μπορούν να υλοποιηθούν κρατικοί φορείς Μεταφοράς και Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας, ώστε να γίνουν μοχλοί πραγματικής ανάπτυξης και ευημερίας για τους εργαζόμενους, προσφέροντας σταθερή δουλειά με δικαιώματα, συμβάλλοντας στην κοινωνική, πολιτιστική και οικονομική ανάπτυξη της νησιωτικής περιφέρειας και όλου του λαού. Μόνο ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός της εργατικής εξουσίας μπορεί να διασφαλίσει τον κατάλληλο καταμερισμό και την κατάλληλη χωροθέτηση των διαφορετικών λιμανιών της χώρας, ώστε να υπάρξει επιτέλους διασυνδεδεμένη και συμπληρωματική λειτουργία όλων των μορφών μαζικών μεταφορών, θαλάσσιων, χερσαίων και αεροπορικών, με κριτήριο τη λαϊκή ευημερία.
Είμαστε απέναντι στη θεωρία ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη μπορεί να ωφελεί εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους. Μπαίνουμε μαχητικά στον ταξικό πόλεμο που μας έχουν κηρύξει διεκδικώντας λιμάνια και επιχειρήσεις κοινωνικής ιδιοκτησίας που θα ικανοποιούν τις λαϊκές ανάγκες και όχι τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, έχοντας ως σημαία μας την απαίτηση να ικανοποιηθούν οι ανάγκες μας με βάση τον πλούτο που εμείς παράγουμε και τις δυνατότητες που υπάρχουν».