Τα κομματικά ινστιτούτα επιχορηγούνται παχυλά για να ερευνούν με απόλυτη επιστημονική συνέπεια τον αφανισμό της χώρας. Αυτή είναι η είδηση που κάνει το κύκλο της τον τελευταίο καιρό, χωρίς βέβαια να συνοδεύεται από το τελευταίο σκέλος του σχολιασμού.
Ωστόσο σε μια Ελλάδα χρεοκοπημένη τουλάχιστον πολιτικά και βαλτωμένη σε χρόνια οικονομική ύφεση, προξενεί εντύπωση άλλη μια φορά, ότι οι επίδοξοι σωτήρες μας και πρωταίτιοι της κρίσης μας εξαπατούν με κάθε δυνατό τρόπο.
Αυτή η θυματοποίηση της ελληνικής κοινωνίας που πλέον δεν γνωρίζει από πού της έρχεται και διαρκώς αποκαλύπτει πως το χάος, το χάος νεοελληνικό έχει αυτές τις αρχέτυπες διαστάσεις του απείρου είναι ένα φαινόμενο με χαρακτηριστική διάρκεια και αντοχή.
Όμως για να επιστρέψουμε στην είδηση και τον πρώτο σχολιασμό μας, ποιο είναι το έργο το ερευνητικό, ποιο το πολιτικό πεδίο που διευρύνουν αυτά τα ιδρύματα – ινστιτούτα των δύο κομμάτων εξουσίας.
Δεν θα ρωτήσουμε βέβαια που πάνε τόσα χρήματα, γιατί προφανώς πηγαίνουν στο ίδιο «καιάδα» από κοινού με τα χρήματα των φορολογούμενων πολιτών.
Είναι καιρός λοιπόν όλοι ν’ αντιληφθούμε ότι μάλλον μας έχουν πετάξει στο λάκκο με τα φίδια και το χειρότερο εμείς αρχίζουμε να την καταβρίσκουμε με την καινούρια μας κατάσταση.
Όμως το ξεβόλεμα που θα έσπαγε τα δεσμά και τον κλοιό της απελπισίας μας μάλλον δεν μας βολεύει γι’ αυτό και όλο αυτό το ιδιότυπο σύστημα δημοκρατικής ολιγαρχίας, μεγαλοσυμφερόντων και μικροσυμφερόντων επιμένει ότι κάπως έτσι θα πορευτούμε, ωσότου βγούμε από την «φερόμενη» κρίση.
Μόνο που αυτός είναι ο λάθος δρόμος, ο δρόμος των σίγουρων αδιεξόδων, των δανείων που δεν εξοφλούνται….
Πρέπει ν’ αλλάξουμε πορεία, και τα όποια δάνεια χρωστάμε (φανταζόμαστε ότι θα είναι λιγότερα από τα τοκογλυφικά κεφάλαια που μας ζητάνε), αφού διαγνωστεί η νομιμότητα τους να μην εξοφληθούν με νέα δανεικά αλλά με χρήματα κερδισμένα μέσα από την ακμή της παραγωγικότητας μας, του εμπορίου και των εξαγωγών, του τουρισμού, αλλιώς η απελπισία μας θα μεγαλώνει, η χώρα θα ξεπουληθεί και εμείς θα συνεχίσουμε να χρωστάμε την κάθε μας ανάσα….