Ερωτήση που κατέθεσαν στην βουλή ο Πρόεδρος του Πανελληνίου Άρματος πολιτών και βουλευτής Β’ Αθήνας κ. Γιάννης Δημαράς και ο βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης κ. Γαβριήλ Αβραμίδης
Κύριε Υπουργέ,
Από τις 1 Ιουνίου του 2013 και βάσει του νομοσχεδίου που πέρασε επί υπουργού Υγείας Λοβέρδου, όλοι οι πολίτες αυτής της Χώρας μας θεωρούνται εν δυνάμει δότες.
Υπερασπιζόμενοι το δικαίωμα των ασθενών στη λυτρωτική γι’ αυτούς μεταμόσχευση, δηλώνουμε ότι η Δωρεά Οργάνων, μετά το τέλος της ζωής, αποτελεί σύμβολο της ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗΣ προσφοράς, η οποία πραγματοποιείται και πιστεύουμε ότι θα εξακολουθήσει να πραγματοποιείται συναινετικά και με σεβασμό στην επιθυμία του ατόμου και της οικογένειάς του.
Ο νόμος που θέτω υπόψιν σας είναι ο νόμος 3984/ΦΕΚ 150/Α/27.06.2011 της κυβέρνησης Παπανδρέου, με τον οποίο ρυθμίζονται οι γενικές αρχές και οι προϋποθέσεις αφαίρεσης οργάνων από ζώντες και θανόντες ανθρώπους με σκοπό τη μεταμόσχευση στο ανθρώπινο σώμα. Βάσει του νόμου αυτού, από το 2013 και εν αγνοία της πλειοψηφίας των πολιτών, η Ελλάδα μετατρέπεται ουσιαστικά σε τροφοδότη χώρα οργάνων και ανθρωπίνων ιστών για όλο τον πλανήτη. Θα είμαστε δηλαδή το παγκόσμιο φυτώριο ανθρωπίνων οργάνων και ιστών.
Ο τρόπος με τον οποίο επιχειρήθηκε αυθαίρετα ο συγκεκριμένος νόμος προκαλεί αμφισβήτηση και αφήνει υποψίες σε έναν τόσο ευαίσθητο τομέα που είναι οι μεταμοσχεύσεις. Τελικοί αποδέκτες της ζημίας αυτής δεν είναι άλλοι από τους πάσχοντες ασθενείς, οι οποίοι εναποθέτουν τις ελπίδες τους, για τη σωτηρία της ζωής τους, στην ανεύρεση ενός μοσχεύματος.
Μέχρι τώρα, τα πράγματα είχαν ως εξής :
· λήψη οργάνων γινόταν από όσους είχαν εκφράσει γραπτώς την επιθυμία τους αυτή στον ΕΟΜ (Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων) ή όταν υπήρχε η συγκατάθεση των συγγενών για την αφαίρεση και δωρεά οργάνων προς μεταμόσχευση.
· Αποκλειστική αρμοδιότητα για την αφαίρεση οργάνων είχε ο ΕΟΜ, όπως συμβαίνει άλλωστε και διεθνώς.
Συνεπώς, όσοι επιθυμούσαν να είναι δωρητές οργάνων σώματος το έκαναν ελεύθερα με γραπτή δήλωση στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων. Αυτό διασφάλιζε άριστα την επιθυμία και την ελεύθερη βούληση τους, αλλά και τη διαδικασία.
Βάσει του καινούργιου νόμου:
α. Η αφαίρεση οργάνων πραγματοποιείται από «Οργανισμούς Αφαίρεσης», που είναι νοσοκομεία Ν.Π.Δ.Δ. ή Ν.Π.Ι.Δ. κοινωφελούς και μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ή ιδιωτικές κλινικές, που έχουν λάβει τη σχετική άδεια. Παραχωρείται έτσι, κατά παγκόσμια πρωτοτυπία, δικαίωμα αφαίρεσης οργάνων σε τρίτους, οι οποίοι μάλιστα εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα. Η αφαίρεση οργάνων διεθνώς γίνεται από τις ομάδες των μεταμοσχευτικών κέντρων και όχι από ιδιώτες.
β. Η αφαίρεση ενός ή περισσοτέρων οργάνων από ενήλικο θανόν πρόσωπο πραγματοποιείται, εφόσον όσο ζούσε δεν είχε εκφράσει την αντίθεσή του. Γίνεται δηλαδή βάσει δικαζόμενης συναίνεσής του.
γ . Θανόν (πτώμα), θεωρείται πια και ο εγκεφαλικά νεκρός άνθρωπος και έτσι είναι υποχρεωτική από 01.06.2013 και η αφαίρεση οργάνων ενηλίκων – εγκεφαλικά νεκρών, εκτός εάν είχαν δηλώσει την αντίθεσή τους εγγράφως στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων, εάν υπάρχει πιστοποιητικό του γνήσιου της υπογραφής τους και αν αυτό φτάσει έγκαιρα στα χέρια όσων έχουν εξουσιοδότηση για την λήψη οργάνων.
Σύμφωνα με όλα τα προαναφερόμενα: – η διάταξη περί της «εικαζόμενης συναίνεσης» ανοίγει τους ασκούς του Αίολου καθώς: – καταστρατηγεί την ελεύθερη βούλησή μας, υποβιβάζει τις ανθρώπινες αξίες, μετατρέπει σε πράγμα τον άνθρωπο και τα όργανά του, υποβιβάζει την έννοια του εθελοντισμού, δημιουργεί κινδύνους για τον πληθυσμό, βάζει σε δοκιμασία τη σχέση ασθενούς και ιατρού, αγνοεί τη θέση των συγγενών του θανόντος και την ιστορική και θρησκευτική παράδοση που αποδίδουν ιδιαίτερο σεβασμό στο νεκρό.
Η ταύτιση της εγκεφαλικής νέκρωσης με το βιολογικό θάνατο, εκτός των προαναφερόμενων, νομιμοποιεί εμμέσως πλην σαφώς και την ευθανασία, επειδή η λήψη ζωτικού μοσχεύματος από εγκεφαλικά νεκρό δότη, προκαλεί τον βιολογικό θάνατό του.
Oι γιατροί καλούνται να υπογράφουν αμέσως πιστοποιητικό θανάτου σε περίπτωση εγκεφαλικής νέκρωσης, έτσι ώστε να προχωρήσει τάχιστα η διαδικασία λήψεως οργάνων αν δεν υπάρχει αντίθετη σχετική αίτηση του ασθενούς με γνήσιο της υπογραφής του.
Ο κόσμος δεν ενημερώθηκε για το σχετικό νόμο ο οποίος μάλιστα αντίκειται στις θρησκευτικές, φιλοσοφικές ή και πολιτιστικές παραδόσεις του, ουσιαστικά τα ανθρώπινα όργανα περνούν νομοθετικά στη κυριότητα του κράτους, που μπορεί να τα διαθέσει και να τα χρησιμοποιήσει όπως θέλει.
Το γεγονός ότι η φτώχεια θερίζει και ότι το ελληνικό σύστημα υγείας είναι υπό διάλυση, δημιουργεί φόβους ότι αυτή η νομοθεσία θα μετατρέψει την Ελλάδα σε αποθήκη διαθέσιμων ανθρωπίνων ανταλλακτικών.
Η Ελλάδα μετατρέπεται εν αγνοία της πλειοψηφίας των πολιτών σε τροφοδότη χώρα οργάνων και ανθρωπίνων ιστών για όλο τον πλανήτη.
Τέλος να αναφέρουμε ότι το επιστημονικό portal Medical Transcription δημιούργησε τον ‘’τιμοκατάλογο’’ που σας παρουσιάζουμε. Ορισμένα ανθρώπινα μέρη-μέλη είναι σοκαριστικά φθηνά! Για παράδειγμα, ένας νέος ώμος κοστίζει όσο και ένα νέο iPad; Μόλις 500 δολάρια.
Ζεύγος μάτια: $ 1.525 – κρανίο: $ 607- Κρανίο με δόντια: $ 1.200 – Ώμος: $ 500 – Χέρι και Αντιβράχιο: $ 385 – Μισό λίτρο αίματος: $ 337- Σπλήνα: $ 508 – Στομάχι: $ 508 – Λεπτό Έντερο: $ 2.519 – Νεφρά: $ 262.000 – Χοληδόχος κύστη: $ 1.219 – Δέρμα: $ 10 ανά τετραγωνική ίντσα – Στεφανιαία: $ 1.525 – Καρδιά: $ 119.000 – Ήπαρ: $ 157.000
Ερωτάστε :
1. Πως διαφυλάσσετε και πείθετε για τις καλές προθέσεις τους πολίτες της Χώρας από το φόβο και την ανασφάλεια που έχει δημιουργηθεί εξ’ αιτίας αυτού του νόμου και της αυθαιρεσίας του;
2. Με ποιο τρόπο προστατεύετε τους ασθενείς, οι οποίοι εναποθέτουν τις ελπίδες τους, για τη σωτηρία της ζωής τους και βρίσκονται σε αναμονή μοσχεύματος δημιουργώντας τέτοιο αρνητικό κλίμα γεμάτο υποψίες;
3. Τι απαντάτε στους πιο καχύποπτους που ρωτούν, μήπως σκοπεύουν να μας παίρνουν ότι όργανο έχει ανάγκη το διεθνές εμπόριο μεταμοσχεύσεων ; Ποιες δικλείδες ασφαλείας έχουν θεσπιστεί για την προστασία ζώντων και θανόντων;
4. Γνωρίζετε αν το ανθρώπινο σώμα μετατρέπεται με την έννοια του Εμπράγματου Δικαίου σε πράγμα, επειδή κάποιος (φυσικό ή νομικό πρόσωπο) ασκεί πια κυριότητα επ’ αυτών, έχοντας από το νόμο το δικαίωμα να αποφασίσει για τα όργανα του θανόντος (αυτός που αποφασίζει για τα πράγματα ασκεί κυριότητα επ’ αυτών). Και επειδή το σώμα γίνεται πράγμα, ο νόμος προβλέπει και τους σχετικούς κανόνες ποιότητας και ασφάλειας;
5. Έχετε σκοπό να δείτε σε βάθος τη διάταξη περί «εικαζόμενης συναίνεσης», επειδή η σχετική πράξη μπορεί πια να γίνει χωρίς αίτημα και χωρίς καμία προϋπόθεση, μήπως έτσι νομιμοποιείται όχι μόνο η ευθανασία αλλά και ο φόνος;
6. Γιατί θα πρέπει να έχουν δικαίωμα οι ιδιώτες στην αφαίρεση οργάνων, η οποία θα πραγματοποιείται από «Οργανισμούς Αφαίρεσης», που είναι νοσοκομεία Ν.Π.Δ.Δ. ή Ν.Π.Ι.Δ. κοινωφελούς και μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ή ιδιωτικές κλινικές, που έχουν λάβει τη σχετική άδεια ενώ η αφαίρεση οργάνων διεθνώς γίνεται από τις ομάδες των μεταμοσχευτικών κέντρων και όχι από ιδιώτες;
Αθήνα 17 – 6 – 2013
Αρ. πρωτ. 11965
ΟΙ ΕΡΩΤΩΝΤΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΗΜΑΡΑΣ
ΓΑΒΡΙΗΛ ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ