Την επέκταση εξωιδρυματικού επιδόματος για τα άτομα που έχουν κριθεί με σοβαρή αναπηρία και χρειάζονται βοήθεια και συμπαράσταση άλλου προσώπου ζητεί ο Βασίλης Γιόγιακας με Ερώτηση που απευθύνει προς την Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Ο βουλευτής Θεσπρωτίας σημειώνει ότι σήμερα το επίδομα δε χορηγείται σε περιπτώσεις οι οποίες λόγω της ανάγκης συνεχούς υποστήριξης συνεπάγονται συχνά πρόσθετη οικονομική επιβάρυνση για τις οικογένειες των πασχόντων. Το πλήρες κείμενο της Ερώτησης έχει ως εξής:
Προς την κα Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
ΘΕΜΑ: «Επέκταση χορήγησης εξωιδρυματικού επιδόματος σε πάσχοντες από βαριά αναπηρία που χρήζουν βοήθειας και συμπαράστασης άλλου προσώπου»
Με την παρ. 2 του άρθρου 5 του Ν. 3232/2004 το εξωιδρυματικό επίδομα της παρ. 1 του άρθρου 42 του Ν. 1140/1981 που δικαιούνται λόγω ανικανότητας για κάθε βιοποριστική εργασία οι πάσχοντες από τετραπληγία έως και παραπληγία επεκτάθηκε σε άλλες κατηγορίες πασχόντων.
Συγκεκριμένα, στους δικαιούχους εξωιδρυματικού επιδόματος προστέθηκαν οι πάσχοντες από μυασθένεια – μυοπάθεια με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω, οι έχοντες σοβαρό ακρωτηριασμό σε δύο ή τέσσερα άκρα, οι έχοντες φωκομέλεια που επιφέρει τον ίδιο βαθμό κινητικής αναπηρίας με την προηγούμενη περίπτωση, οι πάσχοντες από σκλήρυνση κατά πλάκας που επιφέρει τετραπληγία ή παραπληγία με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω καθώς και οι έχοντες πλήρη ακρωτηριασμό του ενός άκρου σε ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω.
Από τη χορήγηση του εξωιδρυματικού επιδόματος έχουν, ωστόσο, αποκλειστεί ασφαλισμένοι με σοβαρή αναπηρία άνω του 80% που, σύμφωνα με την ιατρική κρίση – γνωμάτευση της αρμόδιας Επιτροπής των Κέντρων Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.), όχι μόνο είναι ανίκανοι για κάθε βιοποριστική εργασία αλλά επίσης χρήζουν βοήθειας και συμπαράστασης άλλου προσώπου. Δηλαδή το επίδομα δε χορηγείται σε περιπτώσεις (όπως οι πάσχοντες από μετωποκροταφική άνοια πολύ προχωρημένου σταδίου με ολική αφασία) οι οποίες λόγω της ανάγκης συνεχούς υποστήριξης συνεπάγονται συχνά πρόσθετη οικονομική επιβάρυνση για τις οικογένειες των πασχόντων.
Κατόπιν τούτων ερωτάται η κα Υπουργός:
Εάν και πότε προτίθεται να τροποποιήσει τις σχετικές διατάξεις νόμου προκειμένου οι κρινόμενοι με σοβαρή αναπηρία, ανίκανοι προς κάθε βιοποριστική εργασία και χρήζοντες βοήθειας και συμπαράστασης άλλου προσώπου να δικαιούνται τη χορήγηση του εξωιδρυματικού επιδόματος της παρ. 1 του άρθρου 42 του Ν. 1140/1981.