του Παναγιώτη Β. Νταή
Εντύπωση προκαλεί η ευκολία με την οποία αποφασίστηκε η παραχώρηση κατά κυριότητα ακινήτου που είχε παραχωρηθεί στο ΤΕΙ Ηπείρου για την ανέγερση φοιτητικής εστίας. Η βιασύνη αυτή μάλλον δεν επέτρεψε τη σοβαρή εξέταση του θέματος και την κατανόηση ότι η απόφαση είναι νομικά έωλη.
Η δωρεάν παραχώρηση κυριότητας και χρήσης, σύμφωνα με το Άρθρο 185 παράγραφος 1 του Δημοτικού Κώδικα, απαιτεί την ύπαρξη έκτακτης και επείγουσας ανάγκης για συγκεκριμένη χρονική διάρκεια, αφού σύμφωνα με τη νομοθεσία, όταν και εφόσον οι λόγοι της έκτακτης ανάγκης εκλείψουν, η απόφαση δωρεάν παραχώρησης κυριότητας – χρήσης ανακαλείται. Η μεταστέγαση μιας δημόσιας υπηρεσίας, σίγουρα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί έκτακτη και επείγουσα ανάγκη, όταν μάλιστα δεν υπάρχει έτοιμο κτήριο κατάλληλο για άμεση μεταστέγαση.
Επίσης, προκαλεί απορία γιατί δεν επελέγησαν άλλοι τρόποι για την παραχώρηση του ακινήτου, που προβλέπει ο Κώδικας, με ισχυρότερη νομική βάση, όπως η απ΄ ευθείας εκποίηση (Άρθρο 186) ή εκμίσθωση (Άρθρο 192) κάτι που θα έφερνε έσοδα στο Δήμο, μέρος των οποίων θα μπορούσαν να καλύψουν τις μεγάλες ανάγκες των κατοίκων της Ν. Σελεύκειας, όπου και βρίσκεται το ακίνητο. Μιλάμε για το Δήμο Ηγουμενίτσας, με προϋπολογισμό εσόδων φετινού έτους στο ύψος των 26.600.000 ευρώ, από τα οποία στο πρώτο εξάμηνο με το ζόρι έχουν εισπραχθεί μόλις 3.600.000 ευρώ. Από την άλλη πλευρά μιλάμε για το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, με ετήσιο προϋπολογισμό εξόδων γύρω στα 2 δισεκατομμύρια ευρώ. Τέτοια γαλαντομία είναι τουλάχιστον περίεργη. Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί δεν υπάρχουν χρήματα για τη βελτίωση της οδοποιίας, την καθαριότητα, την αναβάθμιση των κοινόχρηστων χώρων, την παροχή υποστήριξης προς τους δημότες που έχουν ανάγκη και την χρηματοδότηση δράσεων και φορέων πολιτισμού και αθλητισμού.
Ούτε καν ανταλλαγή του ακινήτου με το υπάρχον κτήριο της ΕΛΑΣ, βάσει του Άρθρου 190 του Κώδικα δεν συζητήθηκε, αν και θα επρόκειτο για ασύμφορη ανταλλαγή, αφού η αξία των δύο κτηρίων σαφώς δεν είναι ίδια, ενώ ακούγεται και δεν διαψεύδεται επίσημα, ότι υπάρχουν ασαφή σημεία όσον αφορά το ιδιοκτησιακό καθεστώς του υπάρχοντος κτηρίου, μετά την πιθανή αποχώρηση της ΕΛΑΣ.
Τέλος, η παραχώρηση του ακινήτου, μάλλον δεν έχει καμία σημασία, αφού το κτήριο πρέπει να εξεταστεί για προβλήματα στατικότητας, πρέπει να αποσαφηνιστεί ότι δεν υπάρχουν υποχρεώσεις και εκκρεμότητες προς την Ε.Ε., επειδή είχε χρηματοδοτηθεί η ανέγερση φοιτητικής εστίας και τώρα αλλάζει χρήση, πρέπει να γίνει μελέτη ανακατασκευής και πρέπει να βρεθούν χρήματα για το έργο. Δηλαδή …ζήσε Μάη μου.
Κατανοούμε ότι η Δημοτική Αρχή είχε δυσκολίες για τη λήψη της συγκεκριμένης απόφασης, όπως φαίνεται και από το γεγονός ότι δεν κατατέθηκε γραπτή εισήγηση στο ΔΣ. Επίσης κατανοούμε ότι είναι δύσκολη η ανάκληση αυτής της απόφασης, αν και εκτιμούμε ότι θα έπρεπε να υπήρχε η βούληση για επανεξέταση του θέματος, προς την κατεύθυνση της απ΄ ευθείας εκμίσθωσης ή εκποίησης, ώστε τόσο η ΕΛΑΣ όσο και ο Δήμος να έβγαιναν κερδισμένοι με μια απόφαση με στέρεη νομική βάση και αμοιβαίο όφελος.
Προκειμένου να διατηρήσει ο Δήμος Ηγουμενίτσας μια στοιχειώδη σοβαρότητα και να διασώσει το κύρος και τα προσχήματα, οφείλει τουλάχιστον να θέσει αυστηρούς χρονικούς όρους για την εκτέλεση της μελέτης ανακατασκευής και αν οι όροι παραβιαστούν να υπάρχει πρόβλεψη για αυτοδίκαιη ανάκληση της απόφασης παραχώρησης. Είναι το ελάχιστο που μπορεί να πράξει, ώστε να μην κατηγορηθεί ότι «σέρνεται» σε μια απόφαση χωρίς ουσία, που εμπαίζει στην πραγματικότητα τους ενδιαφερόμενους, αφού τους παραχωρεί ένα ακίνητο με βάρη, το οποίο θέλει πολύ κόπο, χρόνο και πολλά χρήματα για να ολοκληρωθεί (αν ποτέ γίνει αυτό) και βεβαίως πλήττει άμεσα τα οικονομικά συμφέροντα του Δήμου.
Παναγιώτης Β. Νταής
Δημοτικός Σύμβουλος Ηγουμενίτσας