Το ΠΑΣΟΚ έχει βαθιές ρίζες στην ελληνική κοινωνία και παρά τα όποια λάθη του ταυτίστηκε με μια μεγάλη περίοδο ευημερίας της ελληνικής κοινωνίας αλλά και ταυτόχρονης ανάπτυξης της σε ποικίλους τομείς, πάντα βέβαια στο δικό μας πλαίσιο αντίληψης.
Βαθιές ρίζες, γιατί κυρίως αφουγκραζόμενο τον παλμό της ελληνικής κοινωνίας κατάφερνε να τον μεταμορφώνει σε πολιτική, δίνοντας ευκαιρίες σε όλους τους πολίτες να διαμορφώσουν τις προσδοκίες και τα όνειρα τους.
Στην Θεσπρωτία έναν από τους φτωχότερους νόμους της χώρας ρίζωσε γιατί έδωσε ελπίδα και διαμόρφωσε ατζέντα με μεγάλα έργα υποδομής όπως το λιμάνι Ηγουμενίτσας και την Εγνατία οδό καταφέρνοντας να την βγάλει από την απομόνωση μαζί με όλη την Ήπειρο, παράλληλα με την αύξηση του βιοτικού επιπέδου του ευρύτερου πληθυσμού.
Έτυχε όμως και πολιτικών προσωπικοτήτων που έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην κεντρική πολιτική σκηνή όπως αυτή του Αλέκου Παπαδόπουλου, ο οποίος από κοινού με τα τοπικά στελέχη αλλά και τους φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης συνδιαμόρφωσαν εν πολλοίς αυτή την ατζέντα ανάπτυξης του νομού.
Αυτή η παράδοση ανάδειξης στελεχών φαίνεται πλέον να συνεχίζεται με την ανάδειξη του Ανδρέα Σπυρόπουλου, γόνος οικογένειας με ιστορία και αγώνες στα τοπικό κίνημα, στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ ως πρώτος σε σταυρούς προτίμησης.
Ένα νέο στέλεχος για το ΠΑΣΟΚ της νέας εποχής. Άλλωστε χωρίς σοσιαλδημοκρατία η έννοια της δικαιοσύνης και κατανομής του πλούτου φθίνει. Και η κοινωνία μας έχει ανάγκη από έναν πολιτικό φορέα τέτοιο που θα έχει το ανάστημα να ασκήσει κοινωνικές πολιτικές όχι μόνο στο στενό εθνικό πλαίσιο αλλά στο ευρύτερο ευρωπαϊκό.
Γιατί οφείλουμε όλοι να το κατανοήσουμε και να το αντιληφθούμε ότι δημοκρατία χωρίς κοινωνική δικαιοσύνη δεν νοείται… Είναι δύσκολο το έργο των νέων στελεχών πλην όμως ωραίο γι’ αυτό ευχόμαστε στον δικό μας Ανδρέα κάθε επιτυχία…