Ο βουλευτής νομού Ιωαννίνων του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ Χήστος Μαντάς συναντήθηκε με τον πρόεδρο του Πανελλαδικού Συλλόγου Εργαζομένων στους Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών, με αφορμή τη συζήτηση που διεξάγεται στη βουλή σε σχέση και με τη συγχώνευση των φορέων διαχείρισης. Στη διάρκεια της συζήτησης τονίστηκε από την πλευρά των εργαζομένων ότι: 1) Σύμφωνα με την ενημέρωσή τους δεν υπάρχει απαίτηση της Τρόικα για συγχώνευση των συγκεκριμένων φορέων. 2) Ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει ενημερώσει την αρμόδια ευρωπαϊκή επιτροπή αναφορικά με το σχέδιο της για τη συγχώνευση των φορέων διαχείρισης. 3) Ότι σύμφωνα με πρόσφατη ευρωπαϊκή μελέτη, ενώ το κόστος για την προστασία των περιοχών NATURA 2000 ανέρχεται πανευρωπαϊκά σε 5.8 δις Ευρώ/ έτος, η ροή των παροχών από το χερσαίο δίκτυο Natura 2000 είναι της τάξης των 200 έως 300 δις Ευρώ/ έτος.
Επιπλέον και η γνωμοδότηση της διεύθυνσης περιβαλλοντικού σχεδιασμού και η επιτροπή ΦΥΣΗ 2000 (το κεντρικό επιστημονικό γνωμοδοτικό όργανο του ΥΠΕΚΑ) αντιτάσσονται στη συγκεκριμένη εξέλιξη. Από όλα τα παραπάνω προκύπτεις σαφώς ότι δεν πρέπει να προχωρήσει η συγχώνευση των φορέων που όχι μονό δεν επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό αλλά αντιθέτως συμβάλλουν αποφασιστικά στην απορρόφηση πόρων από κοινοτικά κονδύλια.
Από την πλευρά του ο βουλευτής Χρήστος Μαντάς δήλωσε ότι η συγκεκριμένη ενεργεία της κυβέρνησης αποτελεί στην ουσία περιβαλλοντικό έγκλημα καθώς το μόνο που θέλει είναι να «διευκολύνει» τις fast track « επενδύσεις» εντός των προστατευόμενων περιοχών Ειδικότερα για την περιοχή μας, που περιλαμβάνει ένα μεγάλο τμήμα των προστατευόμενων περιοχών σε πανελλαδικό επίπεδο, είναι απολύτως αναγκαίο να διατηρηθούν οι φορείς διαχείρισης. Η πιο προκλητική ρύθμιση αφορά τη διάλυση του φορέα της Λίμνης Παμβώτιδας ο οποίος στα 10 χρονιά λειτουργίας του βρήκε μεγάλη ανταπόκριση στην τοπική κοινωνία και πρόσφερε σημαντικά στην προστασία της λίμνης Είναι απολύτως προφανές ότι και μετά τα σχέδια της κυβέρνησης για κατάργηση του ρυθμιστικού σχεδίου του λεκανοπεδίου Ιωαννίνων, ανοίγει η όρεξη των κάθε είδους συμφερόντων που επιδιώκουν να « εκμεταλλευτούν» ολόκληρη την παραλίμνια περιοχή για κατασκευαστικές παρεμβάσεις (ξενοδοχειακές μονάδες, έργα μεταφοράς νερού κλπ.) που θα πλήξουν ανεπανόρθωτα το οικοσύστημα της λίμνης.