Με τη συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ στη νέα κυβερνητική σύνθεση και δικομματική κυβέρνηση ολοκληρώνεται ο κύκλος της μεταστροφής του ΠΑΣΟΚ σε καθαρό δεξιό κόμμα.
Μια πορεία που ξεκίνησε με τις κυβερνήσεις των εκσυγχρονιστών του κ. Σημίτη και ολοκληρώνεται με το πρωτοπαλίκαρο του Παπανδρέου στις διαπραγματεύσεις του μνημονίου του κ. Βενιζέλο ως αρχηγό ενός κόμματος τραγέλαφου.
Χωρίς ντροπή, χωρίς κοινωνική συναίσθηση και ευθύνη το ΠΑΣΟΚ απεμπόλησε τη βάση του, πρόδωσε τις όποιες προσδοκίες καλλιέργησε στο παρελθόν και ως άλλος «Δούρειος Ίππος» άλωσε και διέφθειρε τη συνείδηση του Έλληνα, προέτρεψε στον ακατάσχετο καταναλωτισμό, υπερχρέωσε τη χώρα πρώτα, και τα νοικοκυριά έπειτα, δηλητηρίασε την όποια παραγωγική προσπάθεια, δημιούργησε την δική του ολιγαρχία συμφερόντων και νομής του δημοσίου πλούτου πλάι στην παραδοσιακές δυνάμεις συντήρησης που εξέφραζε η Ν.Δ, διέλυσε τον πολιτικό τσαμπουκά του Έλληνα απογοητεύοντας τον για την έκβαση κάθε αποτελέσματος που θα προ έκυπτε από τους κοινωνικούς αγώνες και τώρα έχοντας ολοκληρώσει την αποστολή του, δεν έχει λόγο να κρύψει και την πραγματική του ταυτότητα, ότι είναι η πραγματική δύναμη συντήρησης στη χώρα, ένα αδηφάγο βαμπίρ που καπηλεύτηκε την προοδευτική δυναμική της για να γίνει το ίδιο καθεστώς σε αυτήν.
Ο τόπος αυτός, αυτή η χώρα είναι μαθημένη στις τραγωδίες, άλλωστε έχει γεννήσει την τραγωδία και γνωρίζει τους κλυδωνισμούς της.
Τραγωδία για τον τόπο λοιπόν δεν θα ήταν η πτώση της κυβέρνησης και η εκ νέου διενέργεια εκλογών, αλλά τραγωδία είναι ότι αυτά τα δύο κόμματα εξουσιομανίας μοιράζονται ανερυθρίαστα την εξουσία χωρίς να κρύβουν τις προθέσεις τους.
Πρόθεση τους με τη λογική ενός παρωχημένου «Θατσερισμού» είναι το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και εθνικής γης σε ευτελείς τιμές, η εξυπηρέτηση των δανειστών, η απώλεια κάθε έννοιας φορολογικής δικαιοσύνης και κοινωνικού κράτους και η κινεζοποίηση της ελληνικής οικονομίας και αγοράς εργασίας, έχοντας προσφέρει γη και ύδωρ στους οικονομικούς τους προστάτες τους, στο όνομα πάντα της δημοκρατικής ομαλότητας και πολιτικής σταθερότητας της χώρας όπως και της ευρωπαϊκής της προοπτικής.
Δύο κόμματα εξουσίας σε ένα, με ποσοστά που στην ακμή τους δεν είχε ούτε το ένα από αυτά στη χειρότερη εκλογική του ήττα, καταστρατηγούν το Σύνταγμα της χώρας, καταλύουν τη δημοκρατία και υποτιμούν την νοημοσύνη των Ελλήνων πολιτών.
Αλήθεια τι μέλλον μπορεί να έχει μια τέτοια κυβέρνηση;
Από τη στήλη ΒδΈλλα πάνω σου του Βαγγέλη Γρ. Αθανασίου για την www.vdella.com