Ένας δρόμος μια κορδέλα μια ιστορία… και ένα καρτέρι στο Καρτέρι για να δούμε αν ο δρόμος δοθεί στην κυκλοφορία…

Ζούμε σε εποχές απόλυτης αντίφασης και παραλογισμού, κι’ όμως δεν είναι αυτό το περίεργο της όλης υπόθεσης.

Το περίεργο είναι ότι αυτή η αντίφαση και ο παραλογισμός των ιθυνόντων μας φαίνεται απόλυτα φυσιολογικός, σαν ανήκει στο ρυθμό της ζωής και όλα να πηγαίνουν εκεί που πρέπει να πηγαίνουν…

Στη δική μας περίπτωση βέβαια την ελληνική τα πραγματικότητα όλα  βαίνουν στον χαμό…. Τι πιο φυσιολογικό θα μου πείτε…

Έτσι ενώ με τόσους κόπους και θυσίες και εν μέσω κρίσης, είδαμε ένα έργο χρήσιμο για τον τόπο να ολοκληρώνεται, αυτό δεν αποδίδεται στους πολίτες, που ούτως ή άλλως πληρώνουν το μάρμαρο, να παραμένει κλειστός γιατί οι αρμόδιοι επιθυμούν πομπές, τιμές, κορδέλες, επισημότητες και άλλα τέτοια πολλά….και όταν λέμε αρμόδιοι όχι αυτούς που πλήρωσαν το μάρμαρο όπως η Περιφέρεια Ηπείρου αλλά τους άλλους των Υπουργείων που αρέσκονται στα μεγαλόστομα και βαρύγδουπα…

Φαίνεται πως στον  Έλληνα πολιτικό το κόψιμο κορδέλας να μοιάζει με τον άλλο αόρατο  και συνάμα ορατό κακό μα κάκιστο εαυτό…..

Γι’ αυτό και εμείς καρτερούμε καρτερικά να δοθεί ολοκληρωτικά ο οδικός άξονας Καρτέρι-Πάργα στην κυκλοφορία…

Και αναδιατυπώνουμε

…Ένας δρόμος μια κορδέλα μια ιστορία… και ένα καρτέρι στο Καρτέρι για να δούμε αν ο δρόμος δοθεί στην κυκλοφορία…